Mevlana'dan Güzellikler

“ Zâhirde, bâtında; hayır, şer ne varsa,
hepsi Allah'ın hükmünden, kaza ve kaderindendir.
Ben gayret sarf ederim, çalışır çabalarım,
fakat kaza bana der ki;
"Senin elinde olmayan, senin yapamayacağın başka bir iş var.
O işten senin haberin yok.”
Hz. Mevlâna

Herkes dışını süslerken, sen içini, kalbini süsle.
Herkes başkasının ayıbını araştırırken, sen kendi ayıplarınla meşgul ol!
(Hz. Mevlana)

Sıkıntılar gecedir, dinlen kederlenme. Sabah elbet olacak.

Hz. Mevlana

.

Selçuklu Sultanı’nın kızı, vezirin zevcesi ve Hazret-i Mevlânâ’nın mürîdesi olan Gürcü Hâtun;
aslen gayr-i müslim bir Rum olan sarayın meşhur ressam ve nakkaşı Aynü’d-Devle’yi, resmini çizip kendisine getirmesi için Hazret-i Mevlânâ’ya gönderir.
Ressam, huzûra çıkıp vaziyeti arz eder. Mevlânâ Hazretleri ise mütebessim bir çehreyle:
“–Yapabilirsen ne âlâ!” der.
Ressam çizmeye başlar. Fakat her seferinde, karşısındaki sîmânın, çizdiği resimle alâkasız bambaşka bir muhtevâ ve şekle büründüğünü fark edip yeniden çizmeye koyulur. Böylece Hazret-i Mevlânâ’nın resmini çizmeye çalışırken, yirmi yaprak eskitir. Sonunda aczini anlar ve bu işten vazgeçmek mecburiyetinde kalır. Kalemlerini kırıp atar. Hazret-i Mevlânâ’nın ellerine kapanır. Zira o mahâretli ressamın sanatı, kendi çizgilerinin içinde kaybolmuştur.
Rivâyete göre bu hâdise, ressamın gönlünü uyandırır; hayret ve dehşet içinde derin düşüncelere daldırır ve enfüsî bir âlemin seyyâhı eyler.
Nihayet gönlünde açılan pencereden Allah Rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’in tahayyülüne dalan ressamın dilinden, şu sözler dökülür:
“–Bir dînin velîsi böyle olursa, kim bilir Nebî’si nasıl olur?..”

Küle döndüysen, yeniden güle dönmeyi bekle. Ve geçmişte kaç kere küle dönüştüğünü değil, kaç kere yeniden küllerin arasından doğrulup yeni bir gül olduğunu hatırla.

                                           Mevlana

      Ey AŞIK! Hani özlem çekiyorsun ya sevgiliye.
      Bil ki sevgilidendir özlemin özü.Odur asıl sana özlem duyan.
      Çünkü o tutuşturmayınca alevi,kimsede olmaz ateş.
      Ve AŞK ateşi önce sevilene, ondan sonra sevene düşer.

Hadi...
Sen şimdi "su olduğunu" düşün, ve kendini "su gibi" hisset...
Su gibi özel, su gibi güzel, su gibi berrak, su gibi yararlı...
Su gibi hayat kaynağı ve su gibi bitmez-tükenmez olduğunu hatırla...
Ama yine su gibi "bir küçük bardağın içine" sığdır ki kendini; girebilmeyi öğren insanların damarlarına.
Hayat ver...
Vazgeçilmez ol !...

 Hz.  Mevlana

.

   Sözün coşması, ulanıp gitmesi, dostluk nişanesidir. Söz söyliyememek de ülfetsizliktendir.

Kulağın kapağı yok, açman gerekmez.
Aklını aç,
Kalbini aç,
İnsafını aç ki;  dinlemiş olasın...

Hz. Mevlana

Susuyorum...
Cümlelerim Küsüyor Yalan Dünyaya...
Bekliyorum...
Sabredenlerden Olmak Muradıyla...
Hz. Mevlana

Gamınla gözüm gitti,
devan faydasız
Harab olduysa gönül,
vefan faydasız



Canınla canım gitti,
bu ten faydasız
Bu can canana gitti,
dönüş faydasız



Vallahi bu aşkta biz,
Aşkla yetinmez olduk
Geçsin artık şu hazan,
Gelen bahar başkadır



Aklımda olan başka,
karar başkadır
Hiç birşeye benzemez,
"O" yar başkadır

Mevlana Celaleddin Rumi

Ey canımın sahibi Yar! Sen benimle olduktan sonra kaybettiklerimin ne önemi var.
Hz.Mevlana

Âşıkın gönlünde, sevgilinin aşkı yanmaya başlayınca yârin kalbine de bu sevgi tesir eder.
Eğer kalbinde Allah sevgisi varsa, şüphesiz Cenab-ı Hakkın da sana muhabbeti vardır.
Hz.Mevlânâ Celâleddîn-î Rûmî {k.s}