Mevlana'dan Güzellikler

Yürek Yanmadıkça Göz Yaşarmazmış

  Hz. Mevlana (k.s)

"Ey imân incisini bir ekmek karşılığı veren, Ey gönül mâdenini bir arpaya feda eden ;Nemrud, gönlünü Hakk’ın dostu İbrahim’e (a.s) teslim etmedi de sonunda canını bir sivrisineğe verdi. "                           Şems-i Tebrizi

                              

Hz. Mevlana...

   Ey sevenler, niyaza başlayın, şadolun, bu kapıda yalvarın.. çünkü bu kapı, bugün açılacak!
   Bahçede soğan, sarmısak vesaire gibi sebzelerin her birine ayrı bir evlek vardır.
   Her biri, kendi cinsiyledir, kendi evleğindedir.. yetişip olmak için orada rutubetten gıdalanır durur!
   Sen safran evleğisin, safran ol.. başka sebzelerle karışıp uzlaşma!
   Ey safran, sudan gıdanı al da safran ol, zerdeye gir!

"Leyla'yı seven Mecnun benzemez asla bana. Ben vurgunum a dostlar Leyla'yı yaratana.."
 
Hazreti Mevlâna Celaleddin Rûmî (k.s)

Güzel günler Sana gelmez, Sen Onlara yürüyeceksin...

Hz Mevlâna

Fakirim diye ne üzülürsün!
 Aklın başında ve desteksiz ayakta durabiliyorsan, en zengin kul sensin;
 Bilmez misin?

 - Mevlana -

Dua ile başladım ben bu Aşk'a, ve hep hamd ettim. Senden bir amin gelsin, gelmesede pişman değilim, ben seni ALLAH(C.C) için sevdim.
 
Hz. Mevlana (k.s)

Duydum ki gıybetimi yapmışsın, yüzüme söylemekten kaçmışsın, benim gibi bir acizden korkmuş Allah'tan korkmamışsın.

Yüzde ısrar etme doksan da olur, İnsan dediğinde noksan da olur, Sakın büyüklenme elde neler var, Bir ben varım deme, yoksan da olur...

Can; bir gün olur, seni sevgiliye ulaştırır.
Sen de derdin eteğini elden bırakma,
Çünkü o dert, bir gün olur, seni dermana ulaştırır.

Ey gönlümün sol yarısı. Aklıma koydum seni, AKLIM almadı. Yüreğime bıraktım, Sana doymadı..!

Geçmişin keşkeleri… Geleceğin endişeleri ile oyalanma… Ders al... Yoluna devam et. Dün dün ile beraber gitti cancağızım… Ne kadar söz varsa düne ait… Şimdi yeni şeyler söylemek lazım…

Mevlana

Aşkı aşktan başka birşey söndüremez..

 İnsanlarla dost ol.



Çünkü kervan ne kadar kalabalık ve halkı çok olursa



yol keseni o kadar kırılır..


Mevlana