Mezun Öğrencileriniz Vefalı Mı ?

Sevgili arkadaşlar 10 yıllık meslek hayatımda gözlemlediğim kadarıyla çok iyi ve iyi düzeydeki öğrenciler mezun olduktan sonra vefasız davranıyor.Aramıyor,sormuyor..Orta ve kötü düzeydeki öğrenciler daha vefalı oluyor.
Sizin durumunuz nedir ?

Vefa beklemem.

Yerlerinde sağ olsunlar benim için yeterli.

Bana dokunuyor öğretmenlerim.
Öğretmenler gününde en azından bir mesaj bekliyorsun gelmiyor.O kadar emek veriyoruz,gecemizi gündüzümüze katıp çalışıyoruz.Kendi özel hayatımızdan çalıp onlara veriyoruz.Böyle olmamalı.

Bana dokunuyor öğretmenlerim.
Öğretmenler gününde en azından bir mesaj bekliyorsun gelmiyor.O kadar emek veriyoruz,gecemizi gündüzümüze katıp çalışıyoruz.Kendi özel hayatımızdan çalıp onlara veriyoruz.Böyle olmamalı.

Siz de haklısınız öğretmenim.
Şahsen beklenti içerisinde olmadığım için öyle demiştim.

Birkaç öğrencim var.Üniversite mezunu hala arar,mesaj atar,gelirler.(Yıllardır aynı okulda olmanın avantajı)Diğer mezunlarımdan bazıları gelir,kardeşi okuyanlar gelir.Gelmeyen için üzülmem.Herkesin farklı yaşantısı var.Devir değişti eski vefayı beklemiyorum kimseden.Ben işimi yaptım.İçim rahat.

bu sene 7. sınıftalar ve arkadaşlarıyla beraber minik bi hediye alıp geldiler. Hepsi de sınıfın en iyi öğrencileriydi. Hem ders hem davranış olarak. Hala da öyle gidiyorlar. Çok daha önceki köyden öğrencilerim nadir de olsa arar ya da görünce gelirler yanıma.
Sevilen unutulmayan bir öğretmen olmak elbette güzel bir duygu. Kendi öğrencilerimden çok onlardan hal hatır soran olur mu ki diye bekliyorum açıkcası.

meslekte 14.yılım çok eski sayılmam ama şimdiye kadar ki mezun ettiklerim için konuşmam gerekirse evet vefalılar ve bu beni inanılmaz mutlu ediyor ama şahsen [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenime katılıyorum beklentiniz olmazsa üzüntü de minimum düzeyde oluyor bende böyle düşünüyorum arayıp sordukları ya da evime ziyarete geldikleri zaman ise çok mutlu oluyorum

Geçen gün başka bir arkadaş anlattı.Eski öğrencilerini yolda gördüğünde çocuklar yolunu değiştirmişler.
Bence temelde hepimiz vefa bekliyoruz.Çünkü hepimiz emek veriyoruz.

Su an 7. sınıfta okuyan öğrencilerle hala görüşüyoruz, ara sıra hali saha maçları yapıyoruz beraber.
Daha yeni bıraktığım 4. Sınıf öğrencilerim 2 ayda beni özlemişler geçen gün gittim görüştük.
Vefa ayrı şey herkes vefalı olmuyor maalesef.

Gördüklerinde yollarını değiştirmeseler de gelip boynuma sarılan da yok itiraf etmem gerekirse. Sadece bu yüzden bile öğretmenliğimi, nerede hangi yanlışı yaptığımı düşünürüm.
Kendimce bulduğum sebep ise 8-10 yaşındaki miniğimizi çocuk olarak görmek yerine başarılı olması gereken makine gözüyle bakmam sanırım.

Sevgili arkadaşlar 10 yıllık meslek hayatımda gözlemlediğim kadarıyla çok iyi ve iyi düzeydeki öğrenciler mezun olduktan sonra vefasız davranıyor.Aramıyor,sormuyor..Orta ve kötü düzeydeki öğrenciler daha vefalı oluyor.
Sizin durumunuz nedir ?

   öğretmenim nice yıllarınız  olsun inşallah.. lakin henüz erken.. onlara zaman vermeliyiz.. hayatın, vefanın anlamını çözmeliler.. ben iki katınız kadar çalışmışım ve bu yıl ki öğretmenler günüm çoookk farklıydı.. zümrem olmuş öğretmenler, avukat olmuş delikanlılar,vb. çoğunluğu  aradı.. güzel haberlerini duymak da insanı mutlu ediyor, inanın.. 

Çok azı vefalı...Beklenti içinde olmamayı öğrettim kendime...Bazı veliler bile selam vermeye çekiniyo...Veli ve öğrencilerimle belli bir mesafemi korurum Benim mesafeli tavrımın da etkisi olabilir ...Ya da ergenlik döneminin utangaçlığı olabilir...Şu an üniversitede olan birkaç öğrencim dışında hiçbir öğrencim ve velimle sosyal medyada arkadaş değilim...

İnsan ufak bir vefa bekliyor doğrusu.
Sıkmayın canınızı öğretmenim.

Günümüz velilerine bakınca çocuklar iyi bile diye düşünüyorum ben.
Eski öğrencilerimden de velilerimden de hala arayanlar var.
Hiç unutmadılar.
Hala gördüklerinde koşarak sarılırlar bana.
Sanki hep o avuçlarımda kaybolan elleri olan o minik kuzularımmış gibi.
Aradan 5 yıl geçmesine rağmen onların sevgilerini hiç ayrılmamışız gibi hissedebiliyorum.

Elbette 42 mevcutta 5 tane falan bu sayı

Bu meslekte mutlu olmanın yolu beklentiyi tamamen bırakmak sanırım.
Çünkü her geçen sene daha da çok hiç ediliyor öğretmen.

Bence kendimizi alıştıralım ki çok üzülmeyelim.

Bizler ne kadar öğretmenlerimizi arayıp soruyorsak, öğrencilerde de durumlar aynı.