Müdür Rotasyonu Hakkında Ne Düşünüyorsunuz?

rotasyonun olmasını destekliyorum, müdürlere olduğu gibi öğretmmenlere de belli bir yıldan sonra zorunlu rotasyon  olmalıdır diye düşünüyorum.

 destekliyorum ama kendi müdürümün de gitmesini hiç istemiyorum çünkü çok iyi bir idareci 

istanbulda müdür rotasyon atamaları yapıldı mı
  acaba.

"Harekette bereket var." diyorum.

değişiklik iyidir.taze kan her kuruma lazım.geriye götürmedikten sonra...

yıllarca aynı koltuğa sarılıp helede gelirleri olan bi okulda ise makamını dayayıp döşeyen, 4 müd.yrd sana hertürlü işi paylaştırıp adı müdürlük olan makamı işgal eden, war olan hiç bir sorunlu durumu değiştirmeyip çoğu öğretmeninin adını dahi bilmeyen müdürlerimizin tabiki rotasyona uğramasından yanayım.
hiç bir makamı hiçkimse uzuuuuun yılllar işgal etmemeli.

Harika olur diyorum, birileri o koltuğa yapışamayacağını anlasınki oturdukları koltuğun hakkını versinler.

olmalı

Olmalı hatta ilçe milli eğitim müdürleri de buna dahil olsa ne güzel olurdu.

tüm memurlara olmalı

20 yılı aşkın görev yapanlara iyi oldu bu.Ne kadar çok yıl görev yapan varsa o yıllarla orantılı olarak o kadar uzağa göndersinler.

tokat açıkladı rotasyonu...

kayseri haftaya erteledi

olmalı

AŞAĞIDAKİ LİNKTEN SONUÇLARI GÖREBİLİRSİNİZ...

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

09 Ağustos 2010 00:03
Kamudanhaber.com / Özel

                    YA UMUTLAR DA TüKENİRSE

   İnsanlar zamanla yaptıkları işlerle bütünleşirler. İşini benimseyip ve onu daha çok sevmek ise konunun önemli başka bir boyutudur. İşini sevebilmenin en önemli bileşenleri “inanç” ve “umuttur”. Daha ilk gündeki inancını ve umudunu yitirmeyen bireyin üretkenliğinin doruk noktasına ulaşması kaçınılmazdır.

  Milli Eğitim Bakanlığı 13/08/2009 tarihli yönetici atama yönetmeliğinin 22. maddesinin hükümleri çerçevesinde eğitim kurumu müdürlerinden bulundukları eğitim kurumunda beş yıllık çalışma süresini tamamlayanların görev yerlerini değiştirme yoluna gitmiş ve yapılan tüm itirazlara hatta açılan davalara rağmen 23/06/2010 tarihli genelge ile uygulamaya koymuştur. Uygulamanın amacının haklı veya haksız yönleriyle tartışmaya açık olduğu gün gibi ortadadır.Zaten mağdur duruma düştüklerini iddia eden bir çok yönetici haklarını mahkemelerde arayarak demokratik bir hak arama yolunu seçmişlerdir.

  Benim asıl söyleyeceğim konu daha çok öğretmen camiasını ilgilendirmektedir. “Millî Eğitim Bakanlığı öğretmenlerinin Atama ve Yer değiştirme Yönetmeliği” ne göre:

   “öğretmenler bu yönetmelik hükümleri çerçevesinde il içinde veya iller arası yer değişikliği isteğinde bulunabilirler,yapılacak değerlendirme sonucu tercih edilen eğitim kurumları itibarıyla hizmet puanı üstünlüğüne göre sıraya alınır.”  denilmektedir.

    Uygulanan çarpık ekonomik politikalar nedeniyle toplumsal dinamiklerde gözle görülür derecede ayrışmalar ve soyutlamalar yaşanmaktadır.Farklı sosyo-ekonomik düzeydeki gruplar kendilerine uygun kentsel mekanlar oluşturarak birbirlerinden hızla soyutlanmaktadırlar.Artık daha yüksek gelirli olanlarla,düşük gelirli olanlar farklı bölgelerde gruplaşmaktadırlar.Bu durumun eğitimin temel yapısını oluşturan okul-öğretmen-öğrenci ve veli bileşenlerini ve eğitimin bütünleştirici yapısını zedeleyecek şekilde etkilediği gözden kaçmamaktadır..Devletin sosyal alandan,özellikle eğitim alanından da hızla çekilmesi okulun ve eğitimin bir çok giderlerinin velilerce ve çevre imkanları ile karşılanması politikasının benimsenmesi,bırakın kent ve köyler arasındaki farklılığı,aynı semte bulunan okullar arasında bile ciddi farklılıklar oluşturmuştur.Gelir düzeyi düşük bölgelerde insanlar daha çok geçim telaşına düştüklerinden,çocuklarının daha iyi bir eğitim alması için bu konuya aktaracakları kaynakları veya zamanları da kalmamıştır.Dolayısıyla bu bölgelerdeki okullar her yönüyle dökülmekte ve adeta kaderlerine terk edilmektedir.Velilerin eğitime olan ilgisizliği öğrencilere de olumsuz bir şekilde yansımakta,okulu eğitim ortamı olmaktan daha ziyade zaman geçirme yeri olarak görmektedirler. Yaşanan bu kaotik ortamdan eğitim çalışanları da olumsuz etkilenmekte, sosyal ve kültürel açıdan düşük profilli bölgelerde çalışan eğitimciler haklı olarak,eğitimin bireyleri,dış dünyayı tanıma ve ona karşı kendini yeniden yapılandırma işlevini yerine getirmek için rehber olma görevinden daha çok kendilerini daha yüksek profilli bölgelere atma telaşı içine düşmüşlerdir.

   Her şey kanun, yönetmelik ve genelgelerde yazıldığı ve öngörüldüğü şekilde yürümez. öğretmenlerimiz, yönetmelikte belirtilen Puan Üstünlüğü durumuna erişmeleri için  büyük kentlerin varoşlarında, kalkınmada öncelikli yörelerdeki kuş uçmaz kervan geçmez, yolsuz ve susuz köylerde kaderlerine terk edilmiş bir durumda adeta canlarını dişlerine takarak yaşam mücadelesi vermektedirler..Her defasında yenilenen yönetmelikler veya genelgeler,bozkırın ortasında ve ıssız dağlarda her şeyden mahrum bir köyde veya büyük kentlerin bol ışıltılı ve bol gürültülü kalabalıklarına inat her şeyden yoksun varoşlarda görev yapan saygıdeğer öğretmenlerimizin beklentilerini karşılayabilmekte midir? ”Elbet bir gün buralardan kurtulur ben de iyi bir okulda ve çevrede çalışırım” diye umut ve inançla bekleyerek görev yapan öğretmenlerimiz için ”puan üstünlüğü” hülya haline gelmiştir. Ve günler tükendikçe, mutlu yarınlara olan inançları ve umutları tükenmektedir.

   Aslında zorunlu yer değiştirme uygulamasını, yöneticiler için dayatan MEB,”Gün olur, bu mesleğin iyi taraflarını da görürüm” diyerek köylerde ve varoşlarda yıllarını tüketen öğretmenlerimiz için de uygulamaya koymalıdır..Yıllarca çalışsalar bile koşulları iyi yerlere gelemeyecek olan ve giderek  umutsuzluğa sürüklenen öğretmenlerimizin,ancak bu şekilde umutlarını ve inançlarını diri tutabilirsiniz.Aksi halde “puan üstünlüğünü” bekleyecek sabır ve dermanları kalmayabilir..

    Bu nedenle MEB sesiz çoğunluğu oluşturan öğretmenlerimizin arasında adil ve eşit koşulları olan bir yer değiştirme politikası geliştirmeli ve bir an önce uygulamaya koymalıdır.

Kamudanhaber.com