Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

Gelsene dedi bana
Kalsana dedi bana
Gülsene dedi bana
Ölsene dedi bana
Geldim
Kaldım
Güldüm
Öldüm

 Aşkın bu denli sıradan olmadığına inanıyorum ben.
Önce sıradanları yaşayacaksın ki, gerçek olanları anlayabilesin...

Hüzün ki en çok yakışandır bize
belki de en çok anladığımız...

Kimse bilmez,
Donmuş ıhlamur dallarında
Üşüttüm özlemimi.
Isıtacak nice sen varken içimde,
Sensizlik baştan aşağı densizlik...

...
Hasan beyin vurdurduğu
              ırgat Osman yatsın yanımda
ve çavdarın dibinde toprağa çocuklayıp
kırkı çıkmadan ölen Ayşe öbür yanımda.

...
( Vasiyet - 1953, 27Nisan / Barviha Sanatoryumu )

Seviyorum seni
ekmeği tuza banıp yer gibi
Geceleyin ateşler içinde uyanarak
ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi..
N.Hikmet

Sevgilim yalan söylersem sana
Kopsun ve mahrum kalsın dilim
Seni seviyorum demek bahtiyarlığından

Sevgilim yalan yazarsam sana
Kurusun ve mahrum kalsın elim
Okşayabilmek saadetinden seni

Sevgilim yalan söylerse sana gözlerim
İki nadim gözyaşı gibi avuçlarıma aksınlar
Ve göremesinler seni bir daha

....
Ve ben artık
biliyorum:
Toprağın -
yüzü güneşli bir ana gibi -
en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olan parmaklarına
başımı kurtarmam kabil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak..
Sen
yürümelisin,
beni bırakarak...
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...

"Mutlu olmak için büyük nedenlere gerek yok. Cebimde yetmişbeş kuruşum var, havada bahar."

Ve sana söylemek istediğim en güzel söz: henüz söylememiş olduğum sözdür...

Dünya kaç günlük deyip,
Sarılmalı bu güne...

.

...

Şehrime gel sevgili. Yarın çık gel.
Bırak her şeyi, bir bekleyenim var de gel.

Odayı saran odun kokusu,
dışarıda çiseleyen bir yağmur,
sıcak bir çay
aklımda çocukluğumdan kalma bir masal...