" Ne Olsun Öğretmenim..."

Çocuklarıma,öğrencilerime bazen soruyorum:
-Ne var,ne yok?!
-Ne olsun öğretmenim!
O "ne olsun"da neler yatıyor,evet neler yatıyor...Biliyorum.
Onlar artık kocaman adamlar gibi...Dünyada olup bitenleri,okulunda yaşadıklarını,evdeki hallerini pek ala biliyorlar...Ve düşünüyorlar.
Ama...Onların hepsi o "Ne olsun"da kalıyor.
Onlar;
"Masa örtüsünü" eve yıkatalım diye götürürken annesinin
-Oğlum detarjan yok!
Şaçlarınızı kestirin diyen öğretmenine
-Babamın harçlığı yok ..
"Performans ödevi,proje...lerinizi hazırlıyor musunuz?"diye çıkışan öğretmenine,
-Dosya,kağıt, karton alacak para varmı?
Diyeceklerini çok iyi biliyorlar...
Biliyorlar ama..Onların hepsi O"Ne olsun"da kalıyor.
Onlar;
Lokantaların önünde,pizzacıların yanında,dönercinin -genizlerini yakan -et kokusunda "onbir ay"boyunca boğazlarından et geçmediğini,
Pazar bitimi yerde kalan,artık elmaları,portakalları  toplayarak pazar yaptıklarını,
"Doğum gününde yakılan mumları"elektrik kesilince yaktıklarını,
KIvırcık saçlarına takdığı çemberin annesinin eski elbisenin bir parçası olduğunu...
Çok iyi biliyorlar ama...Onların hepsi evet hepsi işte o"Ne olsun"da kalıyor.
Yemekteki bir tek eti alırken babasının sillesini yediğini,
Yirmibeş kilo gelen bedenine altmış kiloluk "el arabası "verilerek sabahtan akşama kadar Kamyonculuk yaptırıldığını ,
Bunun karşılığı kendisine"Bu ne  lan üstün başın "diye çıkşıldığını...
Çok iyi biliyorlar...Evet çoook iyi biliyorlar.
Herşeyi çok iyi biliyorlar!
Soruyorum:
-Ne var,ne yok oğlum?
- !?
-Nasılsın kızım?
-Ne olsun öğretmenim(!)
Evet ,onlar herşeyi biliyorlar...
Biliyorlar ama...
Hepsi işte o "NE OLSUN"larda kalıyor.
Yazık!

Muhabbetle kalın.
Saygılar.

güzel yazı  öğretmenim elinize sağlık ülkemizin kanayan yarası gerçekten..ben köydeyim burda kalıyorum çocuklar okul çıkışında hemen ya ahıra ya da tarlaya gidiyorlar bunlarda ilerde iyi eğitim almış çocuklarla yarışacaklar reva mıdır bu dengesizlik?

Katılıyorum Öğretmenim.

Çok güzel bir yazı kaleme almışsınız.Tebrik ediyorum.Bu yazılarınızın devamını dört gözle bekliyorum..
Saygı bizden hocam...

içim sızlayarak okudum yazınızı.insanların yaşamları arasında uçurumlar var.bir tarafta anlattığınız sefil hayat diğer tarafta rengarenk tokalar takan ,çeşit çeşit beslenmeler getiren,şımartılan,herşeye doymuş ve buna rağmen hala mutsuz olan öğrenciler.

ne olsun değil de ; ne yaparsak olur , demeliyiz.çalışarak,okuyarak bu sorunlarımızı çözebiliriz.
hepimize kolay gelsin

Çocuklarıma,öğrencilerime bazen soruyorum:
-Ne var,ne yok?!
-Ne olsun öğretmenim!
O "ne olsun"da neler yatıyor,evet neler yatıyor...Biliyorum.
Onlar artık kocaman adamlar gibi...Dünyada olup bitenleri,okulunda yaşadıklarını,evdeki hallerini pek ala biliyorlar...Ve düşünüyorlar.
Ama...Onların hepsi o "Ne olsun"da kalıyor.
Onlar;
"Masa örtüsünü" eve yıkatalım diye götürürken annesinin
-Oğlum detarjan yok!
Şaçlarınızı kestirin diyen öğretmenine
-Babamın harçlığı yok ..
"Performans ödevi,proje...lerinizi hazırlıyor musunuz?"diye çıkışan öğretmenine,
-Dosya,kağıt, karton alacak para varmı?
Diyeceklerini çok iyi biliyorlar...
Biliyorlar ama..Onların hepsi O"Ne olsun"da kalıyor.
Onlar;
Lokantaların önünde,pizzacıların yanında,dönercinin -genizlerini yakan -et kokusunda "onbir ay"boyunca boğazlarından et geçmediğini,
Pazar bitimi yerde kalan,artık elmaları,portakalları  toplayarak pazar yaptıklarını,
"Doğum gününde yakılan mumları"elektrik kesilince yaktıklarını,
KIvırcık saçlarına takdığı çemberin annesinin eski elbisenin bir parçası olduğunu...
Çok iyi biliyorlar ama...Onların hepsi evet hepsi işte o"Ne olsun"da kalıyor.
Yemekteki bir tek eti alırken babasının sillesini yediğini,
Yirmibeş kilo gelen bedenine altmış kiloluk "el arabası "verilerek sabahtan akşama kadar Kamyonculuk yaptırıldığını ,
Bunun karşılığı kendisine"Bu ne  lan üstün başın "diye çıkşıldığını...
Çok iyi biliyorlar...Evet çoook iyi biliyorlar.
Herşeyi çok iyi biliyorlar!
Soruyorum:
-Ne var,ne yok oğlum?
- !?
-Nasılsın kızım?
-Ne olsun öğretmenim(!)
Evet ,onlar herşeyi biliyorlar...
Biliyorlar ama...
Hepsi işte o "NE OLSUN"larda kalıyor.
Yazık!

Muhabbetle kalın.
Saygılar.

çok güzelmiş hocam.teşekkür ederiz.

ne olsun değil de ; ne yaparsak olur , demeliyiz.çalışarak,okuyarak bu sorunlarımızı çözebiliriz.
hepimize kolay gelsin

Dogru söylüyosunuz öğretmenim...
O da"ne olsun'da" kalıyor.
Muhabbetle kalın.

çok haklısınız öğretmenim ama ne yazıkki hayatın gerçeği...kabul edemesekte bu böyle malesef...

Hepinizin grüşlerine katılıyorum..Zor koşullarda eğitimnlerine devam öğrenciler,bu zorluklar yüzleştiklerinden daha çok çalışıyorlar,okumanın kıymetını biliyorlar..Ama bu sefer ne kadar çalılşsada yarışa öndden başlamış öğrenciyi yakalması zor oluyor gerçekten..

Ne olsun işte yazıyoruz bizde..Bir şey olduğuda yok..Yazmakta teselli buluyor bazen...