Ne Tür Ödüller Veriyorsunuz?

Davranışlarıyla örnek olan  öğrencinin onur köşesi( resmi asılıyor),ayın en çalışkanı(ayın balarısı,ayın atom karıncası gibi,balarısı ve karıncanın altına öğrencinin resmi asılıyordu),motivasyon kartları (ne yaptığını açıklayan ),okul araç gereçleri verme,takdir etme ...Ödüllerimiz her yıl değişikliğe uğradı.

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] hocam çok güzel bir başlık olmuş gerçekten. Elinize sağlık. Okumakta olduğum kitap bende oldukça etki bıraktı. Eğitim, gelişim, başarı, öğrenme gibi birçok konuda ödülün olumsuzlugunu pek çok araştırmaya dayandirarak destekliyor. Burda beyin fırtınası yapmak faydalı olur diye düşünüyorum. Kitabın adı "beni ödülle cezalandırma"
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Bende ödülü sınıfta kullanıyorum. Ödev yapmada belli sayıda ödev yapan herkese ödül veriyorum. Bu da çalışmayan öğrencileri bile motive ediyor. Arada tüm sınıfa ödül veriyorum. Ceza iş arkadaşların dediği gibi teneffüse çıkma cezası oluyor genelde.

İlk yıllarımda ödül olayını fazla abarttığımı itiraf edeyim.Hem ben çok işe yarayacağını düşünüyordum hem de kitapçı olan eşim çok gaz veriyordu.Onların alacak durumları yok,nasıl alsınlar diyerek bazen kırtasiye malzemesi bazen oyuncak çok dağıttım.Sonra olayın istediğim gibi gitmediğini fark ettim.Ödülü alanlar aynı kişiler oluyor,almayanlar da zaten alamayacaklarına inanmış olduklarından gayret göstermiyordu.
Ceza da cetvelle ellerine vurmak oluyordu.(20 yıl önce o çocuklara vurarak kul haklarını aldım en büyük pişmanlığımdır.)
Çok geçmeden verdiğim ödüllerin fazlalığını fark edip azalttım.Bu arada okuduğum kişisel gelişim kitaplarından ve büyüttüğüm kendi çocuklarımdan edindiğim deneyimlerle  ceza olarak cetvelle ele vurmayı kaldırdım.Mesela sınıfın en arka sırasına tek başına oturtmaya başladım.
Problemi çözene şeker veriyordum mesela hep aynı kişiler bir dünya şeker yiyordu.Şekeri de kaldırdım.Sorunu olan ya da yaramazlık yapan öğrenciyi zaman zaman teneffüste konuşarak uygun dille uyarmaya başladım.
Geçen sene 1.sınıfı okuttum.Sene başında kızlara Sünger Bob'lu erkeklere Batman'li 12 li kuru boya getirdim mevcutları kadar.Dolaba koydum.Okulun ilk günü okumaya geçenlerin ödülleri burda bekliyor dedim.Çok iyi bir motivasyon oldu hepsi için.Zamanı gelince aldılar.
Hiç beklemedikleri bir anda bazen güzel bir davranış gösterene bazen de en güzel çalışmayı yapana( bu oyun hamuruyla yaptığı bir pasta da olabiliyordu,bir resim de ya da güzel yazıda)değişik ödüller verdim.
Ceza olarak teneffüste sınıfta bırakmanın zararı var bence,çünkü sınıf oyun alanı oluyor ki bahçeden daha tehlikeli.
Ceza olarak o gün söz hakkı vermeme ya da iki gün üst üste nöbetçi olma ya da Oyun ve Fiziksel Etkinlikler dersinde ebe olamamayı uyguluyorum.
Onlara Çin'den oyuncak uçak aldım,uçurunca geri geliyor,basit ama eğlenceli.Öncelikle tatil ödevlerini yapanlara vereceğim.Tahminimce yapmayan bir ya da iki kişi kalacak onlara da bir vesileyle veririm.
Özetle ödülü herkese cezayı sorun çıkarana veriyorum artık.Ödülün yeri zamanı belli olmuyor.Cezanınkini herkes biliyor.
O kitabı okumadım ama getirteceğim en kısa zamanda.
Konu başlığı için hemşerim [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenime,görüşümü sorduğu için de benim için çok kıymetli olan [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenime çok teşekkür ederim.

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] hocam çok güzel bir başlık olmuş gerçekten. Elinize sağlık. Okumakta olduğum kitap bende oldukça etki bıraktı. Eğitim, gelişim, başarı, öğrenme gibi birçok konuda ödülün olumsuzlugunu pek çok araştırmaya dayandirarak destekliyor. Burda beyin fırtınası yapmak faydalı olur diye düşünüyorum. Kitabın adı "beni ödülle cezalandırma"
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Beni ödülle cezalandırma kitabını ben de okudum.Çok doğru saptamalar yapılmış .Ödül bir davranışı başlatır ama kalıcı hale asla getirmez.Mesleğimizin ilk yıllarda çocuklardaki öğrenme isteğini arttırmak için hediyeler veriyorduk.Bu hediyeler her seferinde çocukta önce bir heyecan yaratır öğrenmeye teşvik eder ama her seferinde alışkanlık yaratır Ve dozunu artırarak devam eder.Siz sürekli çocuk davranışı bırakmasın diye ödüle devam ederseniz fakat ortada ödül bağımlısı çocuklar olur ama davranış kalıcı hale gelmez.

Çocuk işi ödülle yaparsa sorumluluk bilinci gelişmez., hem bir maddi beklentiye girer,ödül aldığı bir iş ona zevkli değil tam tersi yapılması zorunlu olduğu için ödülle desteklendiği fikrini ortaya çıkarır.

Bizler öğrenmeyi dış odaklı değil ,iç odaklı yapmak zorundayız aksi takdirde ödülü Ve desteği ortadan kaldırdığımızda davranışın söndüğünü görüyoruz.

Kısacası kulağa ne kadar hoş gelsede ödül davranışı kalıcı değil yapılması için kendine bağımlı kılıyor .Bunu sadece öğretmenler değil ailelerde bolca yapıyor.Yavaş yavaş dozunu azaltıp çocukları ben bu işi severek yapıyorum anlayışını hakim kılmak gerekir.

Dayak olayina alternatifi çok düşündüm.  Özellikle köyde kavga olaylarında. Ödülde olmayacak.  Şöyle bir çözüm buldum.
İki kişi geldiğinde önce Özür diliyorlar. Sonra birbirlerinin ellerini öpüp başlarına koyuyorlar.  Sonrada kucklasiyorlar.*( yuzlerde kesinlikle kin nefret gidiyor gülümseme geliyor) kim hatalı ise o önce el öpüyor.
El öpmek çocukta olsa çok zor geliyor.  İstemiyor. Kızıyorum. Bazen. Sonra bu kurala alisiyorlar. % 80 90 vukuatlar azalıyor. Tecrübe