Niye Kızıyorsun Ki Baba? Bu Senin Karnen!

Sait ÇAMLICA
Eğitimci Yazar

Niye kızıyorsun ki baba? Bu senin karnen!

Karne zamanı gelince öğrencilere üzülüyorum, anne babalara kızıyorum. Öğrencilik yıllarında en nefret ettiğim soru, “dersler nasıl?” diye başlayan sorulardı. Hangi akrabanızı ziyarete gitseniz aynı soruyla karşılaşıyorsunuz. Sanki dünyada en önemli şey yüksek notlarla dolu karneler almak.

Geçenlerde bir konferansımdan sonra iki veli randevu istedi benden. Müsait olduğum bir gün işyerime geldiler. Oturup konuştuk. Uzun uzun çocuklarını kestiler bana. Derslerinin zayıf olmasından başlayarak tüm şikayetlerini sıraladılar.

Hatta bir ara Anne, “Bu çocuğu psikologa götürmeyi düşünüyorum” dedi. Psikologa gitmeyi gerektirecek bir durum olmadığını düşündüğümü söyledim.

Anne konuşmasına devam ederken bir ara aynen şu cümleyi kullandı. “Ya hocam! Bizim alt katta bir komşu var. Onun kızı bu yıl Anadolu lisesini kazandı. Benim kızım kazanamadı. Eve girip çıkarken o komşuyla karşılaştıkça sinirimden kuduruyorum!”

Anne bu cümleyi kurunca ben gerçek sorunu anlamıştım. Annenin sinirlenmesini de göze alarak, “Abla sen kızını psikolga götürme. Ama kendin mutlaka git!” dedim.

Anne önce kızdı. Ben öfkeme hakim oldum ve durumu izah etmeye çalıştım. Çocuklarını başka çocuklarla kıyaslamaması gerektiğini uzun uzun anlatmaya çalıştım.

Karnesinde zayıfları yüzünden çocuklarını dışlayan, başka çocukların başarısıyla kendi çocuklarının başarısızlığını sürekli kıyaslayan bütün anne babalara sesleniyorum;  Çocuklarınızı değil kendinizi psikologa götürün!

* * * * * *

Karne günü hastalanan Mustafa, annesi mutfağa geçince, sınıf arkadaşına telefon açmış. “Öğretmenden karnemi alınca bizim evi mutlaka ara. Ailemi zayıflara hazırlamam gerek! Telefona annem çıkar genelde. Şayet karnemde bir tane zayıfım varsa anneme “Ebubekir’in Mustafa’ya selamı var!” dersin. Şayet iki tane zayıfım varsa “Ebubekir ve Ömer’in Mustafa’ya selamı var dersin. Beklemiyorum ama şayet üç tane zayıf gelirse “Ebubekir, Ömer ve Osman’ın Mustafa’ya selamı var dersin” diye sıkı sıkı tembihlemiş.

Öğleden sonra evin telefonu çalınca Mustafa heyecanlanmaya başlamış. Karnesinde altı tane zayıfı olduğundan habersiz beklerken anne telefonu açmış. Telefondaki ses, “Yenge Mustafa’ya Ümmeti Muhammed’in sana selamı varmış” dersiniz demiş.

* * * * * *

Ben muzip öğrencileri çok severim. Aslında tüm öğrencilerimi severim de, “muzip” olanlara ayrı bir sempatim var. Öğrencilik yıllarımda muziplik yapmayı sevdiğimden olsa gerek…

Böyle muzip bir öğrenci karnesini aldığı günün akşamında babasına karnesini uzatmış. Baba karneyi eline alıp incelemeye başlamış.

Türkçe: 1

Sosyal: 1

Matematik: 1

Fen Bilgisi: 1

Baba notları görünce iyice sinirlenmiş. “Yazıklar olsun sana verdiğim emeğe. Bu ne biçim karne?” gibi cümleleri sıralamaya başlamış. Hızını alamayıp tam oğluna bir tane vuracakmış ki çocuk, “Baba niye kızıyorsun ki? Bu karne senin karnen! Sandıktan çıkarttım. İstersen karşılaştır. Benim sadece bir tane zayıfım var!” demiş.   

* * * * * *

Çocuğunuzun getireceği karnedeki notlar sadece kendisinin notları değildir. Eğitimi sisteminin, öğretmenin, anne babanın ve öğrencinin karnesidir bu. Karne ortak, suç ortak… Tüm fırçayı çocuğa atmaya hakkımız yok. 

Karnesiyle eve gelen çocuğunuza kızmayın.

Onu bağrınıza basın.

Hem de karneye hiç bakmadan yapın bunu.

Karneyi mi daha çok seviyorsunuz yoksa çocuklarınızı mı?


Sait ÇAMLICA

Eğitimci-Yazar

Çok güzel bir paylaşım teşekkürler.

tamer öğretmenim psikologa ihtiyacı olan o kadar çok veli varki sayısı bellisiz.seneye onlardan biride kesin ben olurum

paylaşım için teşekkür ederim.

hocam anlattığınız şeyler çok güzel. paylaşımınız için teşekürler.

saolasınnnnnnnnnnnnnn

Ama eskisi gibi değil bizim öğrenciliğimizde daha büyük tepkiler olurdu aileler biraz daha bilinçlendi.

Hocam çok önemli bir konuya değinmişsiniz umarım veliler çocukların değerini bilirde onları anlar ve destek verirler

çok harika ve komik ler ya süper moralim düzeldi karnemmi bana göre güzel

Çok hoş bir paylaşım teşekürler...Bu arada oğlumda ilk karnesini aldı...Bugün... evet galiba bizim karnemiz...Oğlumun çok umurunda değildi ama ben çok heyecanlandım...

Tamer Hocam,güzel paylaşımından dolayı çoooook teşekkürler.

tamerr öğretmenim gerçekten çok önemli bir konu ele almışsınız. Kendim de bir veli olarak pay çıkardım, teşekkürler.

karnem iyi geldi taktir almayı bekliyordum ama tesekkür aldım yanında da onur belgesi var
ama gecen sene kötü geldiginde camasır suyuyla düzeltmeye kalkmiş ama aileme yakalanmıştım

Şimdi bu düşüncelerimizi kısaca e-okulda duyurular bölümünde yazmamız isteniyor.Veli Bilgilendirme Sistemi için.

Sait hocam yazınızdan o kadar çok etkilendimki paylaşımınız için çok çok tşkrler.umarım bu seans bana uzun süre gider:)sanırım en kısa zamanda psikoloğa gitmeliyim:) yarın çocuğuma daha bir sıcak davranıcam umarım sizin yazınızı yine okuma fırsatım olur

hiçbirşey çocukları üzmeye değmez.hayat sadece okul okumak ve karne değil .biz onlara hayatta rehberlik yapmalı ve herşeye rağmen çok güvenmeliyiz .etrafımda okuyamamış ama iş hayatında başarılı onlarca insan var.velileri me hep onların örnek hikayelerini anlatırım.öğretmenlerin en önemli görevi bence onların kendine güven duymalarını sağlamak.o ışıl ışıl gözlerin hep parlamasını sağlamak ve hiç birini umutsuzluğa düşürmekmek yarını ancan tanrı bilir hepsinin yolunu aydınlık ve açık kılmak bizim görevimiz.