Öğrencilerimin Çoğunun Ailesi Yanında Değil

arkadaşlar okulumda yaşadığım bir sorunum hakkında yardım almak istedim.Çoğu öğrencimin babası bir tanesininde annesi ve babası yanında değil.Başka illerde çalışıyorlar ve çocuklarım anneanne babaanne gibi büyükleriyle kalıyor.Bu durumu yaşayan öğrencilerimle her konuda zorluk yaşıyorum.Çocuklarım özlüyorlar bu da hem derslerine hemde normal hayatlarına etki ediyor.bazen sesimi yükseltmemle bile gözleri doluyor.kendime kızıyorum ama engel olamıyorum işte.derslerinde evde yardım alcak kimseleri olmuyor.biz bile ailelerimizden uzak kaldığımızda zorluk yaşayıp özlüyoruz onların küçücük kalpleri nasıl dayansın.umarım anlatabilmişimdir arkadaşlar.

hocam sizi anlıyorrum benim de öğrencilerimin babaları fabrikada çalışıyorlar  yatılı olarak iki üç ayda bi geliyorlar ve bu özlem duygusu çocukların aglamasına hırçınlaşmasına neden oluyor
 ben evdede oyalanacakları etkinlikler aldım yap- boz boyama kitabı - günlük tutma ve( babaları gelince okutarak) aferin tablosu bunlarda gösterdikleri gelişmeyi babalarına gelince anlatmayı seviyorlar
 allah hepimize kolaylık versin hocam

bende görüştüklerinde yaptığımız tüm etkinlikleri göstermelerini ve güçlü olduklarını hissettirmelerini istiyorum onlardan.bide üzmekte istemiyorlar ailelerini yoksa çalışamaz öğretmenim diyorlar.içim acıyor çok

benimde vardı böyle öğrencim.iki kardeştiler.bu dönem geldi velileri.küçük olan ağlamaktan tlfla konuşamıyormuş annesiyle.
.çok zorlandım 1 dönem hem hassaslardı hem yaramaz hemde derslerine karşı e ödevlerine karşı ilgisiz.
küçük kardeş birinci sınıftı ve ilk dönem okumayı öğretemedimöğretemediğmi sandım.annesi gelir gelmez pat diye okumay başldı ve çok mutlu oldum.
küçücük yürekleri için kolay değil bu durum.onlara sevgimizi esirgememiz lazım.

benimde vardı böyle öğrencim.iki kardeştiler.bu dönem geldi velileri.küçük olan ağlamaktan tlfla konuşamıyormuş annesiyle.
.çok zorlandım 1 dönem hem hassaslardı hem yaramaz hemde derslerine karşı e ödevlerine karşı ilgisiz.
küçük kardeş birinci sınıftı ve ilk dönem okumayı öğretemedimöğretemediğmi sandım.annesi gelir gelmez pat diye okumay başldı ve çok mutlu oldum.
küçücük yürekleri için kolay değil bu durum.onlara sevgimizi esirgememiz lazım.

benimde annesi babası yanında olmayan 1. sınıf bende aynı sorunları yaşadım uzun bir süre gözleri dolu doluydu.sonra banada alışınca arada yanımda kaldı falan alıştı.şu anda dersleri konusunda çok sorunum yok.ama yinede aileyle ilgili bir konuda örnek verse hep özlemle alakalı oluyor kendini eksik hissediyor.