Öğrencilerimizin Başarısını Kimler Etkiliyor?

Araştırmalar, öğrenci başarısının yüzde 50’sinin genetik mirasa,
Yüzde 30’unun ise öğretmen niteliğine bağlı olduğunu gösteriyor.
Geriye kalan yüzde 20 ise diğer faktörler arasında paylaşılıyor.

Sizler bu araştırmaya katılıyor musunuz?Öğrencinin başarısında sizce en önemli etken hangisidir.Düşüncelerimizi burda paylaşırsak,başarıya giden yolda bizim de katkımız olursa ne mutlu bize....

Bu çok ortaya bir soru olmuş.Çünkü başarı diyince kendi dar çerçevemize göre derslerdeki notları düşünüyoruz.Fakat hayatta çok çeşitli alanlar vardır.
Kimisi matematikte iyi değilken sözelde iyi olabilir.Ya da sanatta yeteneklidir.
Kimi sporda futbolda.
Bazısı ticarette başarılıdır.

Bu daha uzatılabilir.

Yani herkesten aynı konularda başarı göstermesini istemek başarı gösteremeyince de zeki değilsin ya da ailen ilgilenmiyor yaftasını boynuna asmak doğru değil.

Herkes doktor olmak zorunda değil, herhes her konuda bilgili olmak zorunda değil.

Tabi biz alışmışız "her şeyden anlarım" tavrına.
Mesela herkes kendini "eğitim profesörü" zannediyor.

 Araştırma sonuçları ülkeden ülkeye değişir bence.Atıyorum kenya da öğretmen 8-10 etki ederken isveçte bu oran %30 lara çıkabilir.İsveçli bir öğretmen gitsin kenyada çalışsın (dil sorunu olmadığını farzedelim) oda 8-10 en fazla %11 başarı yakalayabilir.
  Öğretmenlerin eğitime etkisini sadece öğretmenlere yıkmak bence onlara haksızlık olur.Eğitim sistemi,eğitim ortamının fiziki yapısı,öğretmenin hayat kalitesi bunların hepsi öğretmenin öğretme kalitesini etkiler.
  öğrencilere gelince  Her ülkedeki zeki çocukların oranı aşağı yukarı aynıdır herhalde.Ama ülkenin ekonomik durumu ve özelliklede toplumun eğitime bakışı çocuğun şansı veya şanssızlığıdır.Ne yazık ki..
    

Hayırlı günler dilerim.

Bu soruya cevap verebilmek için önce "BAŞARI" nın bir tanımının yapılması gerekir.
Bu konuda araştırma yapmama rağmen çoğunluğun uzlaşma sağladığı bir tanıma ulaşamadım.
Sadece ders notlarını yükselten etmenler soruluyorsa, bunun ders türüne de bağlı olduğu dikkate alınmalı.
Bu durumda sunulan seçenekler yetersiz kalır.

  Kobay olarak kullanılan fareler yiyeceğe nasıl ulaşıyorlar?Bir amaçları var değil mi?
  
 Eğitimde de kısa,orta ve uzun vadeli hedefler olmalı.Öğrenci başardıkça yeni ders seçebilmeli.Sınıf atlatma tek seferle sınırlı olmamalı.yabancı ülkelerde genç yaşta profesörler var.Almanya'da şiir yazanlara,edebi eserleri olanlara doç. ünvanı verimesi gündemde.
 
 Biz toplumca eğitimde başarının ödüllendirilmesini talep etmeliyiz.Kimseyi suçlamaya hakkımız yok.Bizi yönetenler de muhalefet de içimizde çıkıyor.O yüzden ne kadar çok kişi talep ederse kabul edilme imkanı o kadar artar.

evet öğrencılerımızın basarısını ne etkıler? guzel bır soru ancak görunuste bıle olasa öğrencılerımızı dusunen cok buyuklerımız bızlerr, pekı bızım basarımızı mutlulugumuza etkı edenler kımler neler hangı sartlarımız bence bunların uzerınde durulmalı daha cok cunku aılsınden bıle daha cok gördugu öğretmenınde nasıl bı ruh halı bırıkım vars acocuk bundan etkılenıyor asıl ıkı etkne var ve bunun uzerınde hıc durulmuyor bu konuda çözumler calısmalar ( herseyı bıraktım bahseden bıle ) yok ,
öğretmen ve aile!!!! bu ıkısı uzerınde yogunlasılmadıkca hıc bır başarı beklenmemelı kımseden

 Öğrencinin IQ'su ne olursa olsun eğer öğretmeni iyiyse,çalışkansa öğrencinin başarısını artırabiliyor.Yaparak yaşayarak öğrenen bir çocukta öğrenme daha iyi oluyor.Öğrenme %40 artıyor.

  neydim Hocam çok haklısınız evet 7. sınıfa gelmiş okuma yazma yok ben bu çocuğa okuma yazma(BOŞ DERSLERİMDE ÇALIŞARAK)öğretebiliyorsam  bu sadece benim başarım öğretmen olarak ama bu çocuğun ilerlemesi için birebir eğitim şart ve böyle çocuklar için.
  Normal öğrenciler için aile ve öğretmen ve de öğrenci birlikteliği başarıyı getirir yoksa eğer çocuk isteksiz ise ailenin işi çok zor tabiki öğretmenin de.
  Çocuğa daha çok küçük yaşlarda kağıt kalem ve kitap oyuncak olarak yada boş zamanları dolduran bir etkinlik değil de günlük belli saatlerde yaptırılacak çalışmalarla kitabın kalemin ve kağıdın öneminin anlatılması taraftarıyım.Yoksa sıkıldıkça eline kağıt kalem tutuşturulan çocuk büyüyüp başka uğraşlar bulunca fırlatıp atıyor bunları.

Başarı göreceli bir kavram olmakla beraber asgari müşterekte birleştiğimiz noktaları esas alırsak başarıyı etkileyen üç temel sac ayağı var .
 Aile - Çevre - Kişinin mevcut kapasitesi (IQ - eQ gibi)

Öğretmen ne kadar çabalarsa çabalasın okuldan sonra geçirilen zaman en az okulda geçen zaman kadar önemli ve belirleyici oluyor..

Öğrenci çevre ve aile tarafından güdülenmediği zaman farklı alanlarda daha fazla vakit harcayıp, derslerine gerekli özeni göstermeyebiliyor... Sonuç olarak " bu çocukta kapasite var , emek de harcıyorum ama niye" sorusu çıkıyor ortaya...

Diğer taraftan ailenin aslında tam bir cahillik göstergesi olan çok bilmiş tavırları, çocuktan kapasitesinin üzerinde beklenti içine girmesi hem çocuğu boğuyor hem öğretmeni geriyor.. bu da etki  - tepki teorisiyle doğrultulu olarak çocukta tepkiye yol açıyor.. aslında daha başarılı olacak çocuk tıkanıyor..

ülkemizde hala matematik  ve türkçe de başarısız olan çocuk " genel olarak başarısız " olarak atfediliyor.. burda çarpık sınav sisteminin de etkisi büyük tabii. Çoklu zeka teorisi üzerinden düşündüğümüzde son derece yanlış olan bu bakış açısı sonucu aslında farklı alanlar başarılı  olan
 " başarısızlar"  oluşuyor.. bu noktada öğretmene ciddi bir sorumluluk düşüyor...


Çocuğun içinde olacak derler ya halk arasında...
aslında çocuğun içinde mutlaka bir şeyler olur..
Mesele onu ortaya çıkartmakta..

Sanata , bilime, spora değer vermeyen okumayı sadece meslek sahibi olmak - para kazanmak olarak gören / görmek zorunda olan bir toplumda ise ne yazık ki çocukların içindeki pek çok farklı yetenek daha gün yüzüne çıkmadan solup gidiyor - gidecek...

Başarı göreceli bir kavram olmakla beraber asgari müşterekte birleştiğimiz noktaları esas alırsak başarıyı etkileyen üç temel sac ayağı var .
 Aile - Çevre - Kişinin mevcut kapasitesi (IQ - eQ gibi)

Öğretmen ne kadar çabalarsa çabalasın okuldan sonra geçirilen zaman en az okulda geçen zaman kadar önemli ve belirleyici oluyor..

okumaya geçemeyen öğrencimle tenefüslerde ve bulduğum her fırsatta çalıştık  zor da olsa artık okuyabiliyor çok iyi yazamasada aile ilgisiz konuştuğumda kendisi çalışmıyor ya da seneye öğrenir cevabını alıyorum okulda öğretmen ne kadar önemliyse evde aile yadımı o kadar önemli bence

Aile ortamı,ailenin okul ve öğretmen hakkında olumsuz görüşleri,öğretmenin öğrencisine tavrı,arkadaşlık ettiği kişiler ve tabii ki zeka.

Başarı göreceli bir kavram olmakla beraber asgari müşterekte birleştiğimiz noktaları esas alırsak başarıyı etkileyen üç temel sac ayağı var .
 Aile - Çevre - Kişinin mevcut kapasitesi (IQ - eQ gibi)

Öğretmen ne kadar çabalarsa çabalasın okuldan sonra geçirilen zaman en az okulda geçen zaman kadar önemli ve belirleyici oluyor..

Öğrenci çevre ve aile tarafından güdülenmediği zaman farklı alanlarda daha fazla vakit harcayıp, derslerine gerekli özeni göstermeyebiliyor... Sonuç olarak " bu çocukta kapasite var , emek de harcıyorum ama niye" sorusu çıkıyor ortaya...

Diğer taraftan ailenin aslında tam bir cahillik göstergesi olan çok bilmiş tavırları, çocuktan kapasitesinin üzerinde beklenti içine girmesi hem çocuğu boğuyor hem öğretmeni geriyor.. bu da etki  - tepki teorisiyle doğrultulu olarak çocukta tepkiye yol açıyor.. aslında daha başarılı olacak çocuk tıkanıyor..

ülkemizde hala matematik  ve türkçe de başarısız olan çocuk " genel olarak başarısız " olarak atfediliyor.. burda çarpık sınav sisteminin de etkisi büyük tabii. Çoklu zeka teorisi üzerinden düşündüğümüzde son derece yanlış olan bu bakış açısı sonucu aslında farklı alanlar başarılı  olan
 " başarısızlar"  oluşuyor.. bu noktada öğretmene ciddi bir sorumluluk düşüyor...


Çocuğun içinde olacak derler ya halk arasında...
aslında çocuğun içinde mutlaka bir şeyler olur..
Mesele onu ortaya çıkartmakta..

Sanata , bilime, spora değer vermeyen okumayı sadece meslek sahibi olmak - para kazanmak olarak gören / görmek zorunda olan bir toplumda ise ne yazık ki çocukların içindeki pek çok farklı yetenek daha gün yüzüne çıkmadan solup gidiyor - gidecek...

öğretmenim her cümlenin altına imzamı atarım.

ben köy öğretmeniyim benim bulunduğum çevrede veli eğitime pek fazla önem vermiyor çocuğuyla ilgilenen aile sayısı okadar az ki bu öğrencilerin durumu apaçık ortada bence aile, ailenin eğitime bakış açısı, eğitim düzeyi başarıda çok çok etkili. bence bu konuda  gülümseyinnn öğretmenim tespitlerini çok başarılı bir şekilde ifade etmiş söylencek pek söz bırakmamış