Öğrencilerinize Duyduğunuz Sevgi Düzeyinde Farklılık Oluyor Mu?

bende her öğretmen gibi tüm öğrencilerimi seviyorum fakat;bazı öğrencilerime kanım daha çok kaynıyor.mesela bu sene 123 okutuyorum 1.sınıflarım benim gözümde cok cok daha farklı.

Bütün öğrencilerimi seviyorum. ne yaln söyleyeyim bazılarını daha çok seviyorum. Çalışkan, zeki, temiz, sevimli olanları daha çok seviyorum. Bende yalan olmaz

Bütün öğrencilerimi seviyorum. ne yaln söyleyeyim bazılarını daha çok seviyorum. Çalışkan, zeki, temiz, sevimli olanları daha çok seviyorum. Bende yalan olmaz

Genelde öyle oluyor öğretmenim.....

ama bende bu sene şöyle bir şey oldu.Çok gariptir aşırı derecede bir sahiplenme yaşıyorum yani insanın kendi çocuğu olsa herhalde bu kadar sahiplenir.Başkası yan gözle öğrencilerime baksa bile efelenmeye kalkıyorum .

Napayım çok seviyorum miniklerimi .Hafta sonu burnumda tütüyorlar...Okulumda başka hiçbir öğrenciyi istemezdim herhalde...

Ama bakın şunlara yahu insan nasıl sevmez bunları....

bende her öğretmen gibi tüm öğrencilerimi seviyorum fakat;bazı öğrencilerime kanım daha çok kaynıyor.mesela bu sene 123 okutuyorum 1.sınıflarım benim gözümde cok cok daha farklı.

Hocam haliyle öğrencileri aynı düzeyde sevmek mümkün değil. Fakat bunu onlara hissettirmemek önemli olan. Bir öğrencimin başını okşadığımda o gün mutlaka bütün öğrencilerin başını okşarım. Bir öğrenciyi alkışladığımızda o gün etkinliğe kim kalkmışsa mutlaka alkışlarız(doğru yapma şartıyla).

Bütün öğrencilerimi seviyorum. ne yaln söyleyeyim bazılarını daha çok seviyorum. Çalışkan, zeki, temiz, sevimli olanları daha çok seviyorum. Bende yalan olmaz

benim için de böyle.önceleri bunun kötü birşey olduğunu düşünüyordum ama çocuklara sezdirmediğim sürece sorun yok.
yani anne babaların bile gönlünde daha ağır basan bir çocukları oluyor(babaların kızları,annelerin oğulları.özellikle ilk olanlar)ama bu diğerlerini sevmediğimiz anlamına gelmiyor ki

arkadaşlar hepinize birer parça katılıyorum.Tabiki öğrenciler arasında ayrım yapmamalıyız hepsi bizim için birer çiçek.benim içinde durum böyle.Ama bazı çiçekleri çok bazı çiçekleri daha az seviyorum.Bir öğrencim var ısınamadım gitti.Bir kaşık suda boğasım geliyor.Sevdiğim ,hoşlandığım yanları da var elbet.Dedimya bazıları gül karanfil bazıları fesleğen menekşe ama bu bahçede kaktüste var,kokmayan çiçekde var kötü renkli çiçekte(gerçi çiçekleri hepsi  güzeldir ama...) var.

sonuç olarak onların birer çiçek olduğunu unutmamam ve hepsinin bir sevdalısının olduğunu unutmamam gerekir...

Onlara hissettirmesem de bazıları biraz daha özel. Ama hepsinin de farklı huyları var. Çok şeker benim öğrencilerim yav:)

2.sınıf öğrencilerim okula benimle beraber başladıkları için onların bende farklı bir yeri var.

ben öğrencilerin çalışkan olanlarını değilde boy olarak küçük olanları seviyorum.ama genelde hergün hepsinin yanağını sıkar elini tutar bazen de öperim benim 51 tane öğrencim . işim zor di mi?

olmuyor desek de doğru olmaz sanırım insan bazen öz çocukları arasında bile sevgi ayırımı yapabiliyor.çocuğun saygısı,başarısı,terbiyesi istem dışı etkiliyor beni

ama çocuklar bunu biliyor,yani kendisinin öğreetmeni tarafından ne kadar çok sevildiğini yada sevilmediğini..
önemli olan hepsiyle mümkün  olduğu kadar eşit oranda ilgilenebilmek

Farklılık olmuyor dersem yalan olur.Ama bunu en aza indirmek gerekiyor.Yine de bazıları daha eşit.

Hepsi farklı birer çiçek .Bazen kızdığım bir öğrencinin az sonra  sergillediği davranış yada söz beni bitiriyor.O yüzden birini diğerinden ayıramıyorum.

Elbet farklı olmuyor. Ama bunu hiçbir zaman hissettirmiyorum.

bütün öğrenciler sevilmeye layıktır.
çok yaramaz olsalar bilee