Öğretmen Kendi Çocuğuyla Aynı Okulda Olmalı Mı, Olmamalı Mı?

 Sayın arkadaşım bir hata yapıp ,ya da hayatının en büyük hatasını yapıp ne kendi sınıfına çocuğunu al,ne de aynı okula yazdır.
 Benim ilk kızım öğrencimdi.Daha doğrusu ikinci çocuğum doğduğunda kızımı yan sınıfta öğretmen arkadaşım okutuyordu.Kardeşini kısmasın diye sınıfıma aldım.Hayatımın en büyük hatasını yaptığımı sonradan anladım.
Bir kere çocugunuzdan diğer öğrencileriniz mükemmelliyet istiyor.Nede olsa öğretmen çocuğu ya. Bir konuda fikri olmasa ya da yanlış yapsa 'öğretmen kendi çocuğunu yetiştirememiş benimki mi eğitecek 'deniyor.
   Arkadaş çevresi kısıtlanıyor.Çünkü diğer öğrenciler bir öğretmen çocuğu ile oynarken geriliyor,rahat arkadaşlık kuramıyorlar.
  Madalyonun birde diğer yüzün var.Eğer çocuğunuz çok başarılı ise öğretmen çocuğu değil mi soruları vermiştir ya da sorulara birlikte hazırlanmışlardır' denir.Tabi size deseler kolay bunu çocuğunuza söylediklerinde çocuğunuzun ne tür bir psikolojide olacağını artık siz düşünün.
  Şimdi benim oğlum benimle aynı okulda.Ne olursa olsun yanlış bir şey gördüğünüzde uyaramıyorsunuz.Nede olsa öğretmeni benim arkadaşınım.
Ya çocuğunuzun eğitiminden taviz vereceksiniz,ya da arkadaşınızdan olacaksınız.Artık siz düşünün.
  Size önerim sakın çocuğunuzu kendiniz okutmayın, sizinle aynı okula bile vermeyin.Çocuk sizin gölgenizde değil kendişahsiyetinde büyüsün.İyi günler
 

Sayın arkadaşım bir hata yapıp ,ya da hayatının en büyük hatasını yapıp ne kendi sınıfına çocuğunu al,ne de aynı okula yazdır.
 Benim ilk kızım öğrencimdi.Daha doğrusu ikinci çocuğum doğduğunda kızımı yan sınıfta öğretmen arkadaşım okutuyordu.Kardeşini kısmasın diye sınıfıma aldım.Hayatımın en büyük hatasını yaptığımı sonradan anladım.
Bir kere çocugunuzdan diğer öğrencileriniz mükemmelliyet istiyor.Nede olsa öğretmen çocuğu ya. Bir konuda fikri olmasa ya da yanlış yapsa 'öğretmen kendi çocuğunu yetiştirememiş benimki mi eğitecek 'deniyor.
   Arkadaş çevresi kısıtlanıyor.Çünkü diğer öğrenciler bir öğretmen çocuğu ile oynarken geriliyor,rahat arkadaşlık kuramıyorlar.
  Madalyonun birde diğer yüzün var.Eğer çocuğunuz çok başarılı ise öğretmen çocuğu değil mi soruları vermiştir ya da sorulara birlikte hazırlanmışlardır' denir.Tabi size deseler kolay bunu çocuğunuza söylediklerinde çocuğunuzun ne tür bir psikolojide olacağını artık siz düşünün.
  Şimdi benim oğlum benimle aynı okulda.Ne olursa olsun yanlış bir şey gördüğünüzde uyaramıyorsunuz.Nede olsa öğretmeni benim arkadaşınım.
Ya çocuğunuzun eğitiminden taviz vereceksiniz,ya da arkadaşınızdan olacaksınız.Artık siz düşünün.
  Size önerim sakın çocuğunuzu kendiniz okutmayın, sizinle aynı okula bile vermeyin.Çocuk sizin gölgenizde değil kendişahsiyetinde büyüsün.İyi günler
 

Sayın öğretmenim; Ben  kendi çocuğunu okutan çok güzel örneklerle de karşılaştım...gerçekten sizin anlattığınız gibi zorluk yaşayanlarla da o yüzden çok kafam  karıştı...Kayıtlar başladı tabiki artık karar vermemiz gerekiyor...oğlum öğretmeni olmamı istemediğini söyledi bu sabah olmaz dedi...sanırım onu arkadaşlarının gideceği okula vermek en mantıklısı...her şey çocuklarımız için..................paylaşı mınız için teşekürler

Bende şu anda keni kardeşimin öğretmeniyim inanın çok zor mecbur durumda olmasam böyle bir şeyi asla istemezdim.çünkü bu onun için de çok zor.Öğretmen bir otoritedir.Oysa kardeşimle aramızda çok farklı bir bağ var .SAygı duyuyor ama bu yetmiyor.Verdiğim ödevler fazla gelince mesela isyan ediyor.Ya da ödevlerine yine ben yardımcı oluyorum.Bunun gibi zorluklar bence mecbur kalmadıkça böyle bir şey yapmayın olumlu olacağını sanmıyorum!!!!!!!

Ben de öğretmen çocuğuyla aynı sınıfta olması tarfatarı değilim.Bunun olumsuz yanları olabilir.Bu olumsuz tarfat öğrenci tarafında daha çok olur.Öğretmen çocuğunu tutuyor ona daha çok önem veriyor gibi sözler çocuğu etkileyebilir.Her nekadar öğretmen bütün öğrencilere eşit davranmaya çalışsa da aynı sınıfta olan çocuğuna farklı bir yaklaşım içinde olabilir.Ne de olsa o çocuğudur bunun için çocuğumun kendi sınıfımda olmasını istemem.

Sayın Hümeyra öğretmenim ben de bir öğretmen çocuğuyum ve ilk öğretmenim de babamdı.Şu an öğretmensem onun sayesinde, hep örnek aldım kendime.Önemli olan öğretmen ve anne-baba ayrımını yakalamaktır. Okuldayken babam değil öğretmenim vardıkarşımda ve yeri geldiğinde başka bir insana anlatır gibi babamı yani kendisini kendisine şikayet ederdim Bence babamla aynı okulda ve aynı sınıfta olmak çok güzeldi. okula giderken bile ondan önce giderdim derse gecikirim diye,sevk aldığı günler bile okuluma giderdim bana okumayı sevdiren babam oldu.İlk öğretmen çok önemli hayatta ve çocuğum olursa kendim okutmayı çok isterim.

Bir ara ana sınıfı öğretmenliği yaptım. Kızım da 6 yaşındaydı ve  okulda sadece bir ana sınıfı olduğu için doğal olarak benim sınıfımdaydı. Çocuğum çok mutluydu. Çünkü öğretmen çocuğu diye herkes onunla arkadaşlık yapmak istiyordu. O da şımarıyordu. Kızıma yakın olamayan öğrencilerimin ezildiğini hissettim. Çok üzüldüm.
Bu yıl zümre arkadaşımın kendi sınıfındaki oğlu arakadaşıma isyan etmiş." Sen onları sevemezsin. Benim annemsin." diye.
Kızıma gelince, şu anda ayrı okullardayız. Deneyimlerime dayanarak söyleyebilirim ki keşke aynı okulda olsaydık...Ama kendi sınıfımda değil elbet. Benim öğretmen olduğumu kabul edemediği için kendisini çalıştırırken sorun yaratıyor. Benim okulumda olsaydı daha başarılı olacağından kuşkum yok şu anda..Umarım  deneyimlerim yardımcı olabilir karar  almanızda. Saygılar.
                                         benusa

Şansınız varsa başka sınıfta okutun. Çocuk anne-baba rolüyle öğretmen rolünü ayıramadığında sonuç çocuk için çok kötü oluyor. Birde sınıfın gözünde çocuğunuz her zaman çekinilmesi gereken, güvenilmeyen biri olarak görülüyor ve farkında olmasanızda çopcuğunuzun yalnızlığı yaşamasında başrollerden birini oynuyorsunuz.

Kesinlikle hayır ben olsam böyle birşeyi istemez ve kabul etmezdim.arkadaşlarım güzel açıklamışlar.

Arkadaşlarsizleri bilemem ama ben bu durumu yaşamış birisi olarak aynı okulda bulunmanın sakıncasını görmüyorum bir şartla çocuğuna okulda annesi veya babası değil öğretmeni olduğunu iyi anlatabilmektir.Aksi halde başka okulda olması da çözüm değil bence.Ben 8 sene babamla aynı okuldaydım, ve 3 sene öğretmenimdi. Bazen herşey konuşulduğu gibi olamayabiliyor ben çok mutluydum babamla aynı okulda olmaktan ve hiç bir zaman "sen öğretmen çocuğusun tabiki iyi not alısın vb"gibi sözlerle karşılaşmadım.İş anne ve babada biter.Çocuk başka okulda olsa da eğer aile öğretmen çocuğu olmanın kendisine okulda bir ayrıcalık getirmeyeceğini anlatamadıktan sonra nafile diye düşünüyorum.

Arkadaşlar hepinizin fikirlerini çok önemseyerek okudum ,yardımlarınız için çok sağolun...

Ben 4. sınıf okutuyorum. Oğlumda karşı sınıfımda 4. sınıfta okuyor. Oğlum birinci sınıfa başlayacağı zaman bende kararsızlık yaşamıştım. Ancak çalıştığımız şartları düşündüm. Eşim özel okulda çalışıyor. Ben bir öğretmenim ve izin alma gibi bir lüksüm yok. Sınıfımızdaki öğrencileri düşünün. Bir şey olduğu gibi annesini veya babasını çağırıyoruz. böyle bir durumda oğlumun yanında olabilecek miyim ? hayır. Öyleyse oğlum bana olabildiğince yakın olsun diye düşündüm. Onunla konuştum. Okuldaki görev ve sorumluluklarımı anlattım. Okuldaki sorunlarını öğretmeniyle çözmesi gerektiğini anlattım. Dört yıldır hiç sorun yaşamadım. Bazı günler karşılıklı sınıflarda olduğumuz halde. okula gelirken ve eve dönerken görüşüyoruz. Çocuğumuzu kendimizin okutmasına ise karşıyım. Oğlumun öğretmeni bir nedenden dolayı gelmediğinde oğlum benim sınıfıma geliyor. Öğrencilerim onu kıskanıyorlar. O öğrencilerimi kıskanıyor. (Kıskanç bir yapısı olmadığı halde) Ben kendimi rahat hissetmiyorum. Başka bir öğrenciniz yapsa görmezliğe geleceğiniz bir hatayı çocuğunuz yaptığında hemen uyarıyorsunuz. Kendi çocuğunuzu kırıyorsunuz. Daha bir çok olumsuz yanlarını yaşadım. Bu nedenle zorunluluk dışında kendi sınıfınıza almamanızı ancak çocuğunuzu kendi çalıştığınız okulda okutmanızı öneririm. Selamlar...

Dert bir değil, Elvan,Elvan......

Allah sabırlar versin öğretmenlerimize.

Ben bu konuyu yeni gördüm.Ben de acizane fikirlerimi aktarayım.Oğlum şu anda lise 1 e gidiyor.1. ve 2. sınıfta ben okuttum.Sınıfta herkese eşit davranayım diye çocuğumu çok ezdim.Eğer siz de eşit davranacaksanız çocuğunuzu okutmayın.Şu anda 15 yaşında bir genç olmasına rağmen içine kapanık biri.Benim o tutumum çocuğu bu günkü duruma getirdi.Benim müdürüm de 3. sınıfta kızını okutmuş.Kızının ifadesi şöyle:"Baba, seni bir baba olarak çok seviyorum,ama 3.sınıftaki öğretmenim olarak hiç sevmiyorum."
Kızım da okul çağına geldiğinde yine ben 1. sınıfı aldım.Ama bu defa aynı hatayadüşmedim.Onu diğer arkadaşa verdim.Çocuğun aynı okulda olması bile zararlı.Kendi ayakları üzerinde durmasını istiyorsanız başka okula gönderin.Mesela ben kızımı bu yıl(6.sınıf) başka okula alacağım.Saygılar.

Hocam, tüm yorumlar bir yana, kendi adıma konuşuyorum, kendi çocuğumu ne kadar istemesem de diğer çocuklarımdan ayırırdım analık/babalık içgüdüsüyle diye düşünüyorum. Tıpkı refleks gibi bir şey bu. O an bir şeyi yapıyorsunuz ama düşünerek değil. Bir de diğer çocukların psikolojisini düşünün. Bir arkadaşları, -gözünde, yeri geldiğinde anne-babasından bile üstün olan- öğretmenlerinin öz be öz  çocuğu... Bunu bilmek, sınıf içinde büyük kıskançlıklara da sebep olabilir. Tek kendi çocuklarımızı değil, sınıftaki çocuklarımızı da lütfen düşünelim bu konuda arkadaşlar. Saygılarımla...

Öğretmenim benim oğlum da 1.sınıfa başlayacak. Öğretmeni olmak istemem. Çünkü akşamları evde bilgisayarın başına oturup çalışırken sen öğrencilerini daha çokseviyorsun diye sitem ediyor.Etkinlikler için evde bulduğum malzemeyi okula götürdüğümde, yoksul öğrencilerime birşeyler aldığımı hissettiğinde aynı tepkiyi gösteriyor. Beni paylaşamıyor.
 Ben öğretmen çocuğu değilim ama eşim öğretmen çocuğu. Babası okutmuş .Ayrım yapıyor denilmesin diye yapılan suçlarda oğlu suçsuz olsa dahi cezalandırmış.İnsan kendi çocuğunun mükemmel olmasını istiyor. Herhangi bir yaramazlıkta önce oğluna kızmış.Sonuçta babası ayrım yapmamış ama eşimde çok ezilmiş.
Oğlumu başka bir okula göndereceğiz.  Bizi öğrencilerimize gösterdiğimiz ilgi ve sevgiden dolayı kıskanmayacağını ve  öğretmen çocuğu olmasından dolayı  kendisini farklı hissederek şımarmayacağını  düşünüyoruz.