Öğretmen Olmaktan Mutlu Muyuz?

Önce futbolcu Sonrada Öğretmen olmak istemiştim.
Öğretmen oldum.
Allah'ıma şükürler olsun.
Mutluyum hem de pek çoook...

Öğretmen olduğum için tabiki mutluyum.Çünkü hizmet yönü olan,vicdani,kalbi bir meslek...

Ama bazan öğretmen olmanın beni sınırlandırdığını düşünürüm..Sanki etrafımda bir kalıp varmışta dışına çıkamazmışım gibi geliyor..Hep aynı türden davarnışlar gündelik koşuşturmalar üzerine kendimi sorguladığım oluyor..Yerimde mi sayıyorum diye....

Düşüncelerine katılıyorum "Sitemkar'ım."
Oniki yıldır aynı okuldayım.Bahsettiklerinle orantılı bir yaşam,görev devam ediyor.
Başka okullarda da aynı konunun olduğuna inanıyorum.
N.Hoca'nın dediği gibi:
-Sen de haklısın!

Zamanla robotlaşıyormuyuz diye düşünüyorum...

kesinlikle eveeeeeeeet

 iyiki öğretmenim!!!!

Zamanla robotlaşıyormuyuz diye düşünüyorum...

eVET HEP AYNI ŞEYLER
iMKAN OLSA DEĞİŞİK METODLARLA DEĞİŞİK ÇALIŞMALAR YAPILSA.fAKAT OLMUYOR...
yAPILMIYOR.
yAPILAMIYOR.
şAŞIRIYORUM.

Bir de yaptırılmıyor hocam..Baksana hoca sen çok göze batıyon bak,gerenk yok fazla yorma kendini..Kurallara da çok uyuyorsun,bir kaç dakka derse geç girsen kıyamet mi kopar....

Çok duydum bu lafları...Yapmak istesende zihnen ve bedenen direnenler var maalesef..

Allah hayırlı kılsın sonucunu,mesleğimizi hyyırlı bir şekilde verimli zaman dilimleri olarak yaşamayı nasip etsin..

Sitemkar" kardeşim,
Böyle monitörlerde konuşmak çok hoşuma giden bir olay değil..Sevmiyorum ama,burada her zaman kendimden bazılarını buluyorum.
Burada dertleşiyorsun,burada gülüyorsun,burada üzülüyorsun.Çünkü burada ben "kendimle"konuşuyorum.
İnanın içimden geldiği yazıyorum,affınıza sıgınarak:
Öyle bir okulda çalışıyorum ki;
Okul müdürü arkadaşımın (Ya birkez olsun)personeline kızdığını küstüğünü duymadım.
Arkadaşlarımın kendi aralarında(ya bir kez olsun)kavgasına küslüğüne şahit olmadım.
Bibirimize misafirliğe gittiğimizde kaç kişi ile gidiyoruz biliyormusunuz...Tamamımız.Ço luk,çocuk.
Kendi aramızda ,hepimiz bir fon oluşturduk.Bu parayla hasta ziyareti,düğün nişan hediyesi,öğrencilerimize yardım yapıyoruz.
Yoksa.. piknikte,okulda odamızda yemeğe harcıyoruz.
Öyle bir okuldayım ki;genci, büyüğü gelince kendini düzeltir,yaşlı öğretmenim arkadaşımın  elini tutar.
İzinli olan arkadaşlarımızın çocukları evimizdedir,yer,içer ve hatta kalır.
Ya bazıları olabilir demiyorum "sitemkar" öğretmenim hepimiz...
Hani "öğretmen odamız" demiştim ya orası işte benim okulum.
Tek eksik hep aynı şeyleri yapmak.
Yoksa kimsede sorun yok.
Başka okullarda yaşanan bazı konuları okulmda hiç görmedim.
Yakın olmanızı dilerdim.
Yazdıklarınıza binaen birazcık sohbet ettim.
Muhabbetle kalın.
Saygılar.

Öğretmenlik çile çekme mesleği ama galiba bir kere başlayınca bırakılamıyor, çünkü çilelerine rağmen çok zevkli bir meslek.

katılıyorum çok yorucu ,ama ruhsal zevki fazla

Çok mutluyum,mesleğimi severek yapıyorum.İsteyerek öğretmen olmamıştım ama yüce mevlam herşeyin iyisini bilir,iyiki öğretmen olmuşum....

atandığım ilk gün hiç mutlu değildim hiçbirşey bilmiyormuş gibiydim.güvensizdim. 3hafta oldu yaklaşık şuan okadar iyiyim ki okadar huzurluyum ki,keliemelrle ifade edilmez.
öğrencilerimin birşey öğrendiğini görmek çok büyük bir haz.gözümün içine bakıyorlar o sımsıcak samimi gözlerle,,,
çok mutluyum çoook!

ben başka meslek yapamazdım...

öğretmen olmaktan memnun muyum mutlu muyum?kafamda binlerce hesap kitap. o ona yetecek mi ?...kirayı verdik şu kadarı ile idare etmem lazım...amanin kızın yine masrafı çıktı vsr vsr derken ben bu meslekte olmaktan mutlu muyum bunu ayırt edemiyorum ki:(tek bildiğim ne derdim olursa olsun sınıftan içeri girince çocukların unutturduğu
keşke sınıflarımıza kafamız daha rahat girsek de işimizin tadına varsak...

ilk atandığımda ne zaman emekli olacağım diye hesaplıyordum.okuldan geldikten sonra sürekli uyuyordum. ama şimdi çok mutluyum iyiki öğretmen olmuşum. çocuklarımı çok seviyorum.