Öğretmen Olmaktan Mutlu Muyuz?

teşekkürler hocam...aynen katılıyorum...

pişman olanlar
bin pişman olanlar
yaşadıkları şart ve ortamları anlatarak can güvenliğinin bile olmadığını söyleyenler
pişmanım ama ne yapayım başka iş yok diyenler
( parantez içi bir emekli okulumuza iş başvurusunda bulunmuştu. demiştiki ya kahvede oturacağıma çalışırım daha iyi!!!)
çocukları seviyorum şeklinde başlayıp edebi tada dönüşen duygusal katkılarla yapılması
V.S v.S
arkadaşlar ben inançlı biriyim.
tüm yapıp etmelerimden hesaba çekileceğime inanıyorum
kutsal teftişte ilahi  müfettişe
yaşadıklarımın tamamına getirilecek eleştirleri cevaplayamayabilirim yada kişisel niyetlerim çabalarım işlerim tartışılabilir savunamamda
AMA
Allahım bu yavrulara sadece senin yanında bana sürekli bir hayır kapısı olsunlar diye yetiştiriyorum.
diyebileceğim bir görev
öğrenci ;yalın saf ve size tabi
Bu yüzden Allaha şükredin öğretmen olduğunuz için
yoksa yeryüzü serüveninde burada dile getirilen şikayetlerin çok daha fazlasını yaşayanlar var
ve dünyada en son paydos edilen yer okuldur.
çünkü
yeryüzü kocaman bir sınıf değilmidir zaten.
şahsen tek tek yaşanan olaylar bazında ele aldığımızda
şahsımın anlatacağı öyle şeyler varki amam gerek yok
acıyla yoklukla meşakkatle yol alan kimseye yenilgi yoktur.
öğretmenlik kişinin kendini bilmesi kendini tanıması ve kendini aşması sürecinde başka hiç bir meslekte olmayan bir avantaj sunar:
karşınızda size bakan bakışların sahibi zamanında sizdiniz.
Kendizi dinleyin kendinizi gözleyin
Ne zamanki kendinizi terkedersiniz
İşte ozaman öğretmenlikten şikayet edersiniz.
anneden babadan sonra eli öpülesi insanlara selam olsun

İstemeyerek Öğretmen Oldum Ama Mesleğimi Ve Öğrencilerimi Çok Seviyorum

hİç ıstemedim okulu zor bitirdim ama çalışmaya başlayınca okadar sevdim ki işimi çocuklara okadar bağlandım ki şimdi başka işim olsa yapamam heralde:)

Ben çocukları çok seviyorum. Hayattaki tek belam, ama tatlı belalarım, çocuklar. Mesleğimi de, öğrencilerimi de hep sevdim. Ya bi şey söyleyeyim mi?Çocuklar ve mesleğim benim hayatımın anlamı...

Mesleğimi seviyorum ve memnunum.isteyerek bu mesleği tercih ettim.saygınlığı olduğuna da inanıyorum.Ve bu mesleği çevremdeki gençlere ve öğrencilere tavsiye ediyorum....

Memnunum... çocukları çok sevdiğim için güzel iş.Eğer onların küçük dünyalarına güneş olabilirsek ne mutlu bizlere...

Tabiki Memnunum Öğretmenlik Mesleği Çok Kutsal Bir Meslek Çocuklarda Kendi Duygularınızı Bile Görebiliyorsunuz.onların Gülüşü Sevgisi Ve Size Olan Saygısını Başka Hiç Bir Meslekte Bulamazsınız.

memnuniyetsizlik diye bir düşüncem olmadı hiç...Onca ıvır zıvır işe, sorunlara, kaprislere rağmen ...hep gülümseyerek gittim okula ve huzurla döndüm evime

Katılıyorum.

mesleğimi çok seviyorum ve her gün heyecanla uyanıp okula gidiyorum. Ama sınıfım 50 kişi olduğundan bazen bunalıyorum ve istediğim birçok şeyi yapamadığımdan üzülüyorum...
olsun yine de iyiki ben bir ÖĞRETMENİM

bu mesleği isteyerek seçmedim. 3. sınıfa kadar da ciddiye almadım. ama 3. sınıfta ne kadar doğu bir karar olduğunu anladım. evet zor bir meslek. ama zoru başarmak kadar da güzel bir şey olabilir mi? öğrencilerimi ve daha doğrusu öğretmeyi çok seviyorum. ben de iyi ki öğretmen olmuşum...

Elbette her mesleğin zor yanları vardır. İnsan ile uğraşılan meslekler daha da yorucu ve yıpratıcıdır. Bizim mesleğimizde ise hem küçük insanlarla (öğrencilerle), hem de büyük insanlarla (velilerle,idarecilerle) uğraşıyoruz.
Saygınlığa gelince, toplumda çok para kazandıran ve geniş yetkileri olan meslekler galiba daha çok saygı görüyor.
Her şeye rağmen öğretmen olmaktan çok memnunum ve çok mutluyum. Çok şükür.

tüm zorluklar rağmen  seviyorum.

Bende öğretmenlik mesleğini,öğretmen olan teyzemin ısrar ve tavsiyesiyle tercih etmiştim.köyde tek başına çalışmak beni korkutuyordu....ilk atamam kendi memleketimin merkeze yakın köyüne çıktı,köy okulunda 6 öğretmendik ve köyü çok sevdim,çocukların saflıklarını görünce büyük sorumluluk hissettim ve mesleğime çabuk ısındım...pişman değilim...

pişman değilim.fakat ben polis olmak ve  bu meslekte yükselmek isterdim. kader işte aile isteği beni öğretmenliğe götürdü. dediğim gibi pişmanlık değil. köy şartlarını görünce acaba diyorum bazen

şimdilik pişman değilim, inşallah ilerde de pişman olmam