itiraf edeyi üniversiteyi bile nasıl olsa sonra değiştiririm mantığıyla okudum. annem öğretmen ve onun zorlamalarıyla düştüm. geçen yıl işlk yılımdı bi de u kadar isteksizliğin üzerine atamam çıkmadı ve iyice motivasyonumu mahfetti. geçici kadroyla bir okulda çalıştım , çalıştığım okul bulunduğum ilin en iyi ilköğretim okuluydu (abartmıyorum) ve ben mesleğime, çocuklara aşık oldum. velilerimiz çok anlayışlı ve iyiydi, çocuklarda bundan dolayı zaten süperdi, öğretmen arkadaşlarımın hemen tümü annem babam yaşlarındaydılar ama onlarla çok iyi anlaştık ve kısacası ben çok mutluydum. çocuklardan ayrıldığımda 1 hafta boyunca rüyamda gördüm ve hala onları çok özlüyorum. şimdiki zamana gelecek olursam, atamam kadrolu olarak çıkınca daha bi svindim ve herşeyin böyle güzel gideceğini sandım ama şuan tam bir kabus içindeyim
velilerimiz inanamayacağınız kadar cahil zaten çoğunluğun yasadışı işkerle uğraşıyor ve hiç birşey bilmedikleri halde tepemizde gezip herşeyin hesabını soruyorlar,değil çocuğu ürkütmek azıcık sesimizi yükseltince millieğtmde şikayetteler ve idarecilere bile her türlü tacizde, küfür ve olmaz türlü kötülüğü yapıyorlar. beni bile tehdit ettiler düşünün ki benim orada ilk yılım ne zararım olabilir?.. idareciler çok cahil, zaten emeklilikleri çoktan gelmiş onlarda saldım çayıra, mevlam kayıra. öğretmen arkadaşlar onlardan farklı değiller. çocuklara zaten laf geçiremiyoruz çünkü aileler çocukların kendileri gibi yetişmesini istiyorlar yani eğitim onlara ters geliyor. ve daha bunun gibi birçok neden yüzünden mesleğimden yeniden soğudum. sürekli kendimi sorguluyorum. eniştem psikiyatris,bu davranışlarımdan farketmiş ve depresyonda olduğumu söylüyor. u konuda yardım almayı bile düşünüyorum. ne yapacağıma karar veremedim acaba ilerde değişir ve herşey düzelirmi. tam bir çıkmazdayım ama iyice düşününce ve bu siteye girip sizler gibi değerli meslektaşlarımı görünce en azından biraz rahatlıyor ve mesleğimi biraz daha seviyorum...
Anket