Öğretmen Olunca Beklediklerinizi Buldunuz Mu?

Beklediğimden çok daha iyi bir yerde, beklediğim seviyenin üstünde öğrencilerle ve beklediğim ilginin üstünde velilerle karşılaştım. Çoooook Şükür!

Beklediğimden çok daha iyi bir yerde, beklediğim seviyenin üstünde öğrencilerle ve beklediğim ilginin üstünde velilerle karşılaştım. Çoooook Şükür!

hocam çok şanslıymışsınız.nazar değmesin.darısı başıma

Öğrencilerimin gözlerine bakıyorum.Hepsi umut dolu gelecek dolu.O gözler herşeyi unutturuyor zaten.

  Ben göreve başlamadan önce de zorluklarla,zor öğrencilerle,baş edilemez bazı velilerle karşılaşacağımı biliyordum. Hem öğretmen çocuğuyum hem de fakültede bu öğretildi sürekli.
    Okulum umduğumdan daha iyiydi  benim için. Çalıştığım okula gelmemle hayatım da yenilikler oldu,hayatım düzene girdi.
    Umutsuzluk,karamsarlık yaşadığım zamanlar da olmasına rağmen şu an için memnunum hem mesleğimden hem okulumdan.
    Hepimizin zaman zaman umutsuzluğa kapıldığı anlar da oluyordur elbet yine de o kadar kötü değildir herşey .Tutunacak bir ışık buluruz biz değil mi arkadaşlar? Çünkü öğretmeniz işimiz bu:Işık olmak, ışık tutmak..

başlangıçta çalışma koşulları ağır geldiği için zorlandım ve hayal krıklığı yaşadım.(özellikle öğrencilerin durumunu görünce.)ama zamanla bilgiye aç çocuklar yetşti gözlerimin önünde.işte umut...

iyi ki öğretmen olmuşum...öğrencilerimi çok seviyorumm..onlar o kadar  sevgi dolu ki...gözlerindeki o sevgi kımıldayışları için bile   insan canla başla çalışır.teşekkürler

tabiki bulamadım bu meslekte temiz kalan tek şey o küçük çocuklar onun dışında hiçbirşey olması gerektiği gibi değil. milli eğitime gidip soru soramıyorum bile adamlar ne iş için ordalarsa ......... mem ler öğretmenlerin her tür sorunu için vardır diye bilirdim ama anlıyorum ki yok...... bunun eğitimle ilgisi yok arkadaşlar hoşgörü ve saygıyla ilgisi vardır eminim yoldan geçerken tanımadığınız bir adama soru sorarsanız mem den daha çok çaba sarfedecektir öğretmen olduğumu hissedemiyorum

tabiki bulamadım köy koşullarıyla ugraşmaktan ögretmenlik yapamıyorumki.şimdiden hava buz gibi kışı düşünemiyorum  üf ya nerden seçtim bu meslegi.

mesleğe doğu illerinin birinde bir köyde başladım.3 senede çalıştım.ilk önce korktum ama düşündüm ki zaten ünv de tüm hocalarımız bizi alıştırdı bu hayata...hemen adapte oldum.yer farklı,kültür farklı kısacası hrşey farklı.....
2 sene müdür yetkililik yaptım.köylülerle milli eğitimle birebir bir çok işim oldu.çok bunaldığım zamanlar da oldu ama bayrağımız ordada dalgalanıyordu...hep demedik mi bayrağımızın dalgalandığı heryerde çalışırım diye...dondum,kokrtum,o zamanlardan kalma kalıcı bazı rahatsızlıklarımda kaldı ama biz bu işe bilerek başladık.hangimize dediler ki şahane yerlerde çalışacaksınız diye?
o yüzden arkadaşlar bunaltmayın kendinizi.herşeyin bir güzelliği vardır.sevmeyen bıraksın bu işiç.zorla istemeden yaparsak zaten bu mesleği çocuk katilinden ne farkımız kalır ki???

Bulamadım. Öğrenci yada okul imkanları olarak değil. Öğretmenler  arasındaki dayanışma muhabbet açasından . Bu zamana kadar öğretmenler odasında entellektüel bir muhabbet duyamadım. İnşallah rastlarım.

5 sınıf bir arada okutmama ve şartlar çok ağır olmasına rağmen mesleğimi çok seviyorum.ama daha işin başındayken köreldiğimi düşünüyorum.

4.yıldır köydeyim..şartları ne kadar elverişsiz olsada,çocukların o gözlerindeki ışıltı herşeyi olumluya çevirmeye yetiyor bana.. bir çift çocuk gülüşüne dünyayı değişmem..iyiki burdayım..iyiki öğretmen olmuşum

İnsanı sınırlandırdığı için körelttiği söylenebiilir.

Öğrencilerimin gözlerine bakıyorum.Hepsi umut dolu gelecek dolu.O gözler herşeyi unutturuyor zaten. Beş sınıf bir arada okutmama ve şartlar çok ağır olmasına rağmen mesleğimi çok seviyorum.

arkadaşlar nasıl forum nasıl açılıyor