öğretmene doğu görevi için de bir ekstra verilmesi lazım bence.
Doğudaki yıpranıyor, batıdaki yıpranmıyor mu? İnsan yalnızca et ve kemikten ibaret değildir arkadaşlar! Bir ruh taşıyoruz . Ve asıl yıpranmamızı neden olan da bizi ruhsal açıdan etkileyen nedenlerdir. Her öğrencisinin sorununu kendi sorunuymuş gibi benimseyen onunla ağlayıp ,onunla gülen bir insan ne kadar tepkisiz kalabilir ki? Bizim işimiz insanla uğraşmak, onu yoğurup ,ona şekil vermek. Her babayiğidin harcı değildir bu işi yapmak… Özveri,sabır,sevgi ister. Sonucunda yıpranan biz oluruz. Doğusu batısı olmaz bu işin…Hepsinin aynı teraziye koyulması gerekmez mi?