Başımı yastığa koyduğumda vicdanım rahat mı? ; öğrencilerim için gerçekten elimden ne geliyorsa yapabildim mi? ; aldığım maaşın her kuruşuna alın terim damlamış mı? ; öğrencilerim ilerde beni hatırladıklarında minnetle anacaklar mı? ; öğretmenliğin sorumluluğunu gerçekten taşıyor muyum?...
Bizden istenen formalite işleri dört dörtlük yapsak bile yukardaki soruların cevaplarını veremiyorsak işte ozaman durup bi düşünmek gerekiyor bence...
İşte "idealist" öğretmen tipi.Kendini yargılayarak vicdan muhabesi yapan "sudee" öğretmenime ve tüm öğretmen kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Demek ki;Bizler üstümüze düşen görevi yerine getiriyoruz.Vicdanımız rahat.
Acaba kimin vicdanı rahat değil ki.......