Hayırlı sabahlar,Her sabah sevgi ve ümitle çıkıyorum evden.Kazasız,belasız geçsin diye dualar ederek.Öğretmen KOCAMAN bir YÜREK taşımalı.On yılı dolunca insan daha bağlanıyor mesleğine.Bu bağlılık asla maddiyatla ölçülemez.Ölçmeye çalışanlarda yarı yolda bırakıyor zaten.Her gün okul kapısından asker gibi girmeli,fatih gibi çıkmalıdır öğretmen.Ağlayanın yüreğine dokunarak onu tebessümlerle göndermeli.Burnu akmış,silebilmeli tüm anaçlığı ya da babacan tavrı ile.En karamsar olduğunda bile umut ışıklarını yakabilmeli körpe yüreklerde.Cesareti,sorumluluğu aşılamalı en önce.Evet kolay olmuyor diyeceksiniz.Sınıf kalabalık,sorumluluğum fazla.Herşeye rağmen gayretimiz olmalı bu uğurda.Her güzelliğin bir bedeli var.Zaman ister,sabır ister,gönül ister.Sadece öğretmenler gününde dolmamalı gözlerimiz.İşimizi okulda bırakıp gelmiyoruz.Yarın neler yapsamla görüyoruz ev işlerini.Veyastığa başımızı koyduğumuzda koyun yerine ÖĞRENCİ sayıyoruz.Şu şunu yapabildi,şuna ne yapsamda daha iyi öğrenir diye.Başkaları ne düşünür bilmem ama öğretmenlik bana başka gururlar,başka hedefler,başka ümitler yaşatıyor.KOCAMAN yürekle karşılıksız sevmeyi,vermeyi öğretti.Gerisi BOŞŞ....
Şu an 2.283 kişi ve 47 üye var.