çocukken de sevmezdim öğretmenler gününü. pahalı hediyeler alan velilerin, memur olup ayın sonunu zor getiren anne-babamdan ve onların çocuklarının sırf daha fazla para verilmiş diye benden üstün görünmesinden nefret ederdim. gerilirdim, sıkılırdım öğretmenler günü yaklaşınca. çocuk aklımla bilirdim bu adaletsizliği. hala sevmiyorum. öğretmenler odasında gelen pahalı hediyelerini sergileyen öğretmenlerden, hediye yarışına girilmesinden, alamayanın ya da hediyesi diğerlerinden değersiz kaldığı için ufacık çocukların ezik hissetmesinden nefret ediyorum.
sistemin öğretmene bakışından, onca haksızlığa uğrayıp yılda bir kez (yalandan) övülmekten duyduğum rahatsızlığı söylemiyorum bile.
aynen katılıyorum size hocam,bu nedenle hersene veli toplantısında hediyeyi prensip olarak kabul etmediğimi söyler rahatlarım.
