Öğretmenliği Bırakıp Başka Bir Mesleğe Geçme Hakkı Verilseydi Hangi Meslek

Bir de herkes kendi mesleğini kendisi seçmeli. Anne bana karismamali. Mesleğin de ayırımı olmamalı. Bu ülkenin berberine de, copcusunede ihtiyaç var. Önemli olan hırsız, dolandırıcı vb kötü alışkanlıklara sahip olmamak diye düşünüyorum.

sınıf öğretmeni olmazdım o kesin

Hala Rehber Öğretmen olmak istiyorum.Aklımda MEB'de tek sakin öğretmenliğin o olduğu fikri var ve bunu bizzat görüyorum.

MEB dışında ise işe yarar diye şu an Açıköğretim okuyorum,belki 5-6 yıl sonra bitirinceye kadar bazı kurumlar ihtiyaç duyar da o kurumlara geçerim diye bir umut var...

Yaz aylarında kısmet olursa ara verdiğim ingilizceye yoğunlaşmak istiyorum,1 yıl boyunca sıkı bir çalışma yapıcam inşallah,sonrasında dil sınavlarını vermek ve yapabilirsem ikinci bir yüksek lisans yapmak istiyorum,şansımı bir de akademisyenlikte deneyeceğim.

Mesleğimden soğudum,ayaklarım geri geri gidiyor,Allah bana da hayırlı bir kapı açar inşallah.

şu an bırakmaya hazırım

hemen bırakabilirim ve mimarlık ya da akademisyenlik yapmak isterim amaaaaa nerdeeee:((

Hemen bırakırım. Eve iş getirmeyeceğim. Oturup tatillerde bile ne yapsam diye düşünmeyeceğim ve kafamın rahat olacağı br meslek.... Neden olmasın ki?

Hemen bırakırım. Eve iş getirmeyeceğim. Oturup tatillerde bile ne yapsam diye düşünmeyeceğim ve kafamın rahat olacağı br meslek.... Neden olmasın ki?

şiddetle katılıyorumm..

Gazeteci olmak isterdim...
Ulusal bir gazetenin;fikirlere ve kalplere değen,kitlelere yön veren bir köşe yazarı...
En yakın arkadaşım bilgisayar,en görkemli dansım sözcüklerle olsun isterdim
Yazılarımı gece yazıp,gazeteye mailleyip;sabah kaçta uyanacağımın önem taşımadığı bir işim olsun isterdim
Keyifle ve alarmsız uyanıp,sıkı bir kahvaltı yapıp,sallana sallana işe gidip,7. kattaki odamdan elimde mis gibi kahvem ile pencereden akıp giden hayatı seyretmek isterdim.
En en en önemlisi de,sevmediğim bir şehirde 11 yıl çakılı kalan ve ne zaman bu kafesten çıkacağı belli olmayan hayatımın kendi kontrolümde olacağı bir işim olsun isterdim...
Herşeye rağmen de öğretmenliği,o kahramanı olduğum çocukların gözlerindeki ışığı hiçbir mesleğe değişmem.Bu bir çelişki midir

Hemen bırakırım. Eve iş getirmeyeceğim. Oturup tatillerde bile ne yapsam diye düşünmeyeceğim ve kafamın rahat olacağı br meslek.... Neden olmasın ki?

Bence de neden olmasın kli ?

bazen şartlar zorluyor ama başka meslek istemezdim. öğretmenliği seviyorum . Yoruluyorum ama mutluyum.

"Evet bırakırdım" diyen aklımın sesi ile kalbimin sesi çelişiyor.
* Umutlarımı, hevesimi yerle yeksan eden şu 4+4+4 ten sebep yanan canım "yeter!" diye isyan ederken öğretmen olmak için döktüğüm terler, yaşadığım sıkıntılar, anamın babamın emeği, gençliğimin neşeli yılları hepsi birden "OLAMAZ" diye bağırıyor.
*Bunca yıldır bu duygularla yaşamış biri olarak birden susturamasam da yüzdeye vurduğumda % 51 BIRAKMAKTAN YANAYIM

pastacılık yapmak istiyorum..

Anadolu Ajansında bir muhabir yada Gümrükte bir memur olmak isterdim.Anadolu Ajansı muhabiri emekli tazminatı olarak 300-400 bin TL cik alıyor ya  da Gümrükte çalışsaydım 2 yılda köşeyi dönerdim.Hemen memurluğa geçmek istiyordum.

Sermayem olsa hemen ticarete atılırım,niyetim de yok değil.Şöyle durup düşündüğümüzde para getiren çok ticari iş var piyasada.
Bunlar insanı hele ki öncesinde öğretmenlik yapmış o kutsal duyguyu tatmış olanlara yeter mi?Tabiki yetmez o yüzden bırakamam ben öğretmenliği

sınıfın dışında kı etkenler çok canımı sıkıyor ama başka iş başka meslek istermiydim olsa sanırım sınıftaki kadar mutlu olamazdım kendimle  çevremle yakınlarımla olan herşeyi aklımın kapı dışarı bırakıp çocuklarımla öğrenmenin öğretmenin mutluluğunu sevmenin sevilmenin mutluluğunu başka nerede bulabilirim ki javascript:replaceText(' :\'(', document.forms.postmodify.mes sage);