Öğretmenliği Ve Sınıfı Özleyen Yöneticiler Burada Mı?

Merhaba arkadaşlar bulunduğum şehirde norm fazlası 300 ü aşkın sınıf öğretmeni olduğundan yöneticiliğe adım attım ve bir ilkokulda müdürlük yapıyorum. Zaman zaman amirlerle yaşadığımız sıkıntılardan ve gerginliklerden dolayı kendimi öğretmenliği özlerken buluyorum. Sınıfta olmayı, sakin ve huzurlu günlerimi özledim Görev sürem dolduğunda 2. 4 yıla uzatmadan öğretmenliğe dönmeyi düşünüyorum. Yaşadığım bazı olaylar ve egolu amirler yüzünden yöneticiliğe dair tüm idealistliğimi ve hevesimi kaybettim. Benimle aynı durumda olan var mı? Siz neler düşünüyorsunuz?

Hocam ben idareci degilim gerçi ama yine de size moral olması açısından fikrimi belirtmek istedim.Sanırım bu duygular henüz yeni başladığınız içindir.Çünkü sınıf öğretmenliğinden  idareci olanlar genelde bir sure sonra tekrar öğretmenliğe geçmeye korkar hale geliyorlar.En azından benim tanıdıklarım böyle.Umarım en kısa surede alışırsınız.Kolaylıklar dilerim.

Biz idareciler hep söyleniriz ama çoğunluk dönmeyiz. Kaldı ki dönmek o kadar da kolay değildir. Hatta bazılarının dönmemesi daha doğru olur

O koltuğa oturup da sonra öğretmenliğe dönmek isteyeni daha görmedim
Dönen de mecburiyetten dönüyor
O koltuk çok rahat çok .. o kadar rahat ki yemin ederim o koltuğu bırakmamak için neler yapılıyor
Araya adam koymak mı dersin, sendika mı dersin, yüksek lisans mı dersin  ( paralı,amaç o koltuğu sağlama almak , yüksek lisans yapmak değil )

İdarecilikte 2. yılım.Eğer müdürünüzle anlaşabiliyorsanız iyi.Yani yapmak istediklerinizi yapmanızda sizi özgür bırakabiliyorsa zevk alıyorsunuz.Şahsen ben alıyorum şu an.Okulun banka hesabı ilk geldiğim yıl bomboştu.Tamircileri okulumuza çağırdığımda gelmezlerdi çünkü para alamıyorlardı.Duvarlar yıkık,okul renksiz,tatsızdı.Veliler her gün müdürün odasını basıp söylenmedik laflar edip gidiyorlardı.Öğretmen arkadaşların çoğunun içi geçmiş,aman kimse bana bir şey demesinde hemen zil çalar çalmaz kaçayım gideyim modundaydı. Veliler okulu ahıra çevirmişlerdi.Sınıf kapılarında kısır yiyip,çay demlemedikleri kalmıştı.Kısacası herkes mutsuzdu.Önce okulun yıkık,yosun bağlamış,çalışmayan çeşmesini tamir ettirmek için uzun uğraşlarla bir bağışçı buldum ve şaakk diyerek özel granit taşlarıyla yenilettirdim,herkes bi affalladı.
İl içinde yapılan Mendil kapmaca ve Tombik yarışmalarına çocukları soktum.Hepsini tek tek çalıştırdım.Şakkk diye iki yarışmada da 2. olduk.2 kupa 30'a yakın madalyayla döndük,bir öğrencimizi de voleybol kulübüne kazandırdık herkes nooluyo dedi.
Sonraki yıl velilere bağış yapın okulu yenileyeyim,akıl oyunları sınıfı yapayım,okulda gösteriler yaptırayım ama ücretsiz olsun dedim.Şaakkk diye hepsi yardımcı oldu.30 bin TL'ye yakın okulun borcunu ödedik.Akıl oyunları sınıfı yaptık,okulun etrafını gökkuşağı renkleriyle boyadık,içini stickerlarla doldurduk.Kocaman dünya haritaları yaptırdık.Bunu gören uyuşuk öğretmen arkadaşlar da nooluyo la diyerek olaylara dahil oldular,hareketlendiler.
En temiz sınıfa ödüller verdik.
Satranç,dama şampiyonaları yaptık.
Temiz Okul Sağlıklı Okul olarak tescillendik.vs vs
Bunları yaptığımızı görünce veliler bir şey demeden kendileri saygı duymaya başladı.Okul saatinde okula girmemelerini söyledik,dinlemeyenleri kendileri uyardı.

Velhasııll tüm bunlara rağmen sınıf içindeki mutluluğu,zevki,doyumu idarecilikte bulamıyorum.Emekli olacağını söyleyen bir öğretmen arkadaşın yerine seneye sınıfa gireceğim inşallah.

Ortaokul ve lisede idarecilik yapmak zor( 6 yıl ortaokulda idareciydim) ilkokulda idarecilik yapmak çok kolay. Sınıf öğretmenliği en zor öğretmenlik branşıdır. Onun için ilkokul da idareci olan bir daha sınıfa dönmemek için herşeyi yapıyor...( 3 yıl ilkokulda idareci olarak çalıştım) neredeyse her devrede çalıştığım için biliyorum..

tekrar merhaba. Benim 3. yılım bitmek üzere. Güzel şeyler yaptım ben de doyum aldım zaman zaman. Ancak öyle bir zaman geliyor ki neden bu saçmalıklarla uğraşıyorum diyorsun. Bir proje yapmak istiyoruz mahalle meclisi ile okulumuzun duvarlarını renklii kapaklarla süsleyip boyayacağız. Seçimden sonra diorlar. Mevcut belediye ile milli eğitim geçinemiyor. Yani siyaseti eğitimin içine katıyorlar. İşleri yokuşa sürüyorlar. Belediye iş yapacak okullara sokmayın diyorlar ki halk görsün belediye çalışmıyor diye oy vermesin. Böyle saçma sapan işler beni çok yordu. Bu tip mevzulardan olur olmaz insanlarla muhatap olmak, hesap vermek. Valla rahat mı bence değil hocam. Ama merkeze gelmenin başka yolu yoktu. 4 yıl katlanırım dedim. 1 yılım kaldı sonra nasipse döneceğim öğretmenliğe sınıfım olmasa da yapacak bir şey yok. Çocuğuma vakit ayıramıyorum onunla ilgilenirim. Bir de öyle öğretmenler var ki görev verecek oluyorsun benim küçük çocuğum var diyor, okul sonrası hiçbir görev almıyor. Benim ki çocuk değil mi saksı mı diyorum, kızıyorum. Çocuğuma vakit ayıramıyorum, öğretmenliğe dönsem günde 3 saat gider gelirim, kalan vakti çocuğuma ayırırım. Bu kadar stres de yaşamam, yorulmam. Bilmiyorum fikrim değişmezse şimdilik düşüncem bu.