Öğretmenlikten Bıktım Dedirten Şeyler

Yazacak bir şey bulamayınca öyle olur hep

yazmaya değecek biri olsaydınız yazardım...

34 yaşındayım bebeklik dahil aşı olmadım. Çocuklarımı da aşı yaptırmadım. Emin olun sizden çok daha sağlıklıyım. TV izlemeye devam edin.

Allah ömür boyu sağlık sıhhat versin.
Tabii bu konuda herkesin düşüncesine saygı duymalıyız, aşıyı isteyen olur istemeyen olmaz çünkü gönüllü bir uygulama. Gönüllü çünkü aşı olanı koruyor, yani aşı olan korunuyor, karşıdakine çok faydası yok. Tabii şu varki, toplumun çoğunluğu aşı olunca, o virüs yayılımı duruyor ve aşı olmayanlar da aşılanmadığı için daha sağlıklı olabiliyor. Aşıya karşı görüş savunanlar ne olduğu belli olmayan maddeyi vücuduma vurdurmam diyor ama hastalanınca kullandığı ilaçların da ne olduğunu bilmiyor ama kullanıyor, ayrıca bir enfeksiyon uzmanıydı galşba bir prof dr hocamızın röportajında dinledim, özellikle korona da örneğin ilk pozitif çıkınca verilen ilacı içmeyenler hastalığı ilerlediğinde ondan çok daha fazla yan etkilileri ve zararları olan ilaçları içmek zorunda kalıyor. Aşı da böyle, yapmayabilir ve vücudunuzu aşının kimyasalından korumuş olursunuz, ta ki hasta olana kadar. Allah korusun ama aşı olmadığınız bir hastalığa yakalanınca da aşıdan çok daha fazla kimyasalı almak zorunda kalabilirsiniz. Tabii sonuçta bu kişilerin kendi vereceği karar ve sonuna kadar saygı duyuyorum.

34 yaşındayım bebeklik dahil aşı olmadım. Çocuklarımı da aşı yaptırmadım. Emin olun sizden çok daha sağlıklıyım. TV izlemeye devam edin.

Ne alaka bilim ölsün o zaman

yazmaya değecek biri olsaydınız yazardım...

Aşı yaptırmadım diye mi değersiz oldum Allah sizin gibilerden uzak tutsun insanları.

Ne alaka bilim ölsün o zaman

mevzuyu bilim genellemesine dönüştürmeyin hanımefendi.

Allah ömür boyu sağlık sıhhat versin.
Tabii bu konuda herkesin düşüncesine saygı duymalıyız, aşıyı isteyen olur istemeyen olmaz çünkü gönüllü bir uygulama. Gönüllü çünkü aşı olanı koruyor, yani aşı olan korunuyor, karşıdakine çok faydası yok. Tabii şu varki, toplumun çoğunluğu aşı olunca, o virüs yayılımı duruyor ve aşı olmayanlar da aşılanmadığı için daha sağlıklı olabiliyor. Aşıya karşı görüş savunanlar ne olduğu belli olmayan maddeyi vücuduma vurdurmam diyor ama hastalanınca kullandığı ilaçların da ne olduğunu bilmiyor ama kullanıyor, ayrıca bir enfeksiyon uzmanıydı galşba bir prof dr hocamızın röportajında dinledim, özellikle korona da örneğin ilk pozitif çıkınca verilen ilacı içmeyenler hastalığı ilerlediğinde ondan çok daha fazla yan etkilileri ve zararları olan ilaçları içmek zorunda kalıyor. Aşı da böyle, yapmayabilir ve vücudunuzu aşının kimyasalından korumuş olursunuz, ta ki hasta olana kadar. Allah korusun ama aşı olmadığınız bir hastalığa yakalanınca da aşıdan çok daha fazla kimyasalı almak zorunda kalabilirsiniz. Tabii sonuçta bu kişilerin kendi vereceği karar ve sonuna kadar saygı duyuyorum.

Bende size saygı duyuyorum. dediğiniz gibi isteyen olsun bu aşıyı. Ama aşı olamayanlara da öcü gibi bakmayı bıraksınlar

Bende size saygı duyuyorum. dediğiniz gibi isteyen olsun bu aşıyı. Ama aşı olamayanlara da öcü gibi bakmayı bıraksınlar

Aşı olmak ya da olmamak insanların kendi tercihidir. Kanunen aşı olmak gibi bir zorunluluk yok, olmak isteyene de bir engel yok. Zaten kanunlarla tanınan bu hakkı kulllanan/kullanmayan kişiyi eleştirmek bana göre etik değildir.
Böyle bir tartışmayı gereksizden öte anlamsız buluyorum.

Bugün yüz yüze eğitim saatleri arası ne yaptım?
1. Okula gelen öğrencilerimle 2 gün kısıtlı 12 saat ders yapabiliyor olmam nedeni ile, müfredat süre ile uyumlu hale getirilmediği için, konularımızı yetiştirmek için jet hızı ile dersleri işledim.

2. Evde kalan gruplara eksik olmamaları için sürekli veli grubu ve ayrı ayrı gruplardan ve velilerine özel yoldan yaptıklarımızı, evde yapmaları gerekenleri ilettim.

3. Yazılılarımızı gelen/gelmeyen öğrencilerimi dikkate alarak yapmaya çalıştım.

4. Sınıf defterime her gruba ne öğretmeye çalıştıysam   küçücük kutulara kazanımlarımı yazmaya vakit ayırdım.

5. Salgın önlemlerini çocuk ruhuyla kolayca terkeden miniklerimi sürekli koruyabilmek, uyarmak ve gözümü dört açmak adına tetikte oldum. Olmuyor-du

6. Bakanlığımız, ilimiz, ilçemiz, okul idaremiz tarafından bize iletilen bizim ya da velilerimizin doldurması, katılması istenen form, evrak, yarışma ve etkinlik duyurularını takip etmeye, anında görevleri yapmaya ya da iletmeye çalıştım.

7. Kendimi korumaya, aileme herhangi bir rahatsızlık taşıyan kişi olmamaya çalıştım. Dakika başı Pıs pıs kolonya, el yıkama. Kurallara uymayan öğretmen/ öğrenci/ okul çalışanlarını gördükçe, köşe kapmaca oynama.

8. Yarışma ve online etkinliklere katılımların bilgileri, mailleri, adresleri, zaman ve tarihlerini, ilgili kişilere  iletmek, evrağı doldurmak için çalıştım.

9. Hafta sonu görevlerini düzenli yollayayım, kısıtlı zamanda öğretebildiklerim pekişsin istedim. Notlar, gruplar..

10. Öğrencilerin ve velilerin salgın dönemine özel değişmiş ilgi ve ihtiyaçlarını canı yürekten karşılamaya, enerjimi yüksek tutmaya çalıştım.
....

Lakin bu beyin yorgunluğu ve ağır sorumluklar çok beter, bittim. Düz memur muymuşum ben şimdi düşündüm. 

Öğretmene laf ederken üzerinde onlarca kez düşünsün istedim en azından bunu düşünemeyenler.

Herkese iyi tatiller. (Gerçi hafta sonu denen olay da yok 1 yıldır. Telefonumu gömmek istiyorum  )

Maske mesafe korona zırvasından bıktım

Maske mesafe korona zırvasından bıktım

Aman hocam deme öyle, gelirler şimdi Allah akıl fikir versinciler

Okuldan eve iş götürmekten.

Çocuk bakıcısı olarak görülmekten bıktım

-para toplamaktan bıktım.
-15₺ fotokopi parası yüzünden şikayet edilmekten bıktım.
-sınıf annesi bulamamaktan bıktım..
+ama iyi ki çocuklar var onların gözündeki parıltıyı görünce herşeyi unutuyor insan

mesleğimin kutsallığını zedeleyen umursamaz, gelişmez, çalışmaz öğretmenlerden bıktım.

KOŞ ÖĞRETMEN, DUR ÖĞRETMEN
Covit-19 virüsü ile insanlık olarak 3. Dünya Savaşı’nı  yaşıyoruz adeta. Yaşamın tüm alanı bir savaş cephesine döndü. Eğitim Ordusu olarak ülkemize, milletimize  bu zorlu dönemde destek olmak için ihtiyaç duyulan her alanda biz öğretmenler vardık. Koş! dediler bize.
Koş öğretmen! Filyasyon ekibinde görevlisin.
Koş öğretmen!  Vefa gruplarında görevlisin.
Koş öğretmen! Kafe, restorant denetleme ekibinde görevlisin.
Koş öğretmen! Çağrı merkezinde görevlisin.
Koş öğretmen! Covit-19 hastalarına psikososyal  destekte görevlisin.
Koş öğretmen! Canlı dersin başlayacak. zoomda nasıl ders işlersin o senin sorunun. Teknik  destek bekleme sakın.
Koş öğretmen! Yüz yüze eğitime bekleniyorsun.
Koş öğretmen!  Canlı dersini bitir,  bir gün de  okulda bekleniyorsun.
Koş öğretmen! Maske yapımında bekleniyorsun.
Koş öğretmen! Dezenfektan yapımında bekleniyorsun.
Koş öğretmen!  Solunum cihazı geliştirmede bekleniyorsun.
Koş öğretmen! Akşam , hafta sonu; zoomda seminere bekleniyorsun.
Koş öğretmen! Hafta sonu, akşam ;İl, ilçe, okul yönetimi ile zoomda toplantıya bekleniyorsun.
Koş öğretmen! Eba.gov.tr’ye  öğrencilere ödev hazırla.
Koş öğretmen! Whatsappta öğrencilerin ödevlerini kontrol et, soruları cevapla.
Koş öğretmen! Uzaktan eğitime katılmayan öğrencilerin velileri ile iletişime geç, derse katılımı sağla.
Koş öğretmen! Uyuma, whatsapptan gece ansızın gelen resmi yazıları oku, talimatları uygula.
Koş öğretmen! Covit, zorlu bir süreç öğrencilerine ve velilerine  psikolojik destek ver.
Koş öğretmen! Bilgisayarı, tableti, interneti olmayan  öğrenci için ne yaparsın, nasıl yaparsın senin sorunun ama eğitimi aksatma.
Koş öğretmen! Evrak işlerini tamamla, e-okula bilgi girişlerini. yap
Koş öğretmen! 7/24 görevdesin. Senin aile hayatın, sosyal ihtiyaçların, özel hayatın, duygusal  sorunların olamaz, tüm insani ihtiyaçlarını bir kenara bırak, yok sayıyoruz.
Koş öğretmen! Koşmazsan ek ders ücretini keserim! diye bir de incitildi. Yetmedi tüm ağzı olan herkes  öğretmeni yatmakla, tatil yapmakla suçladı.  Onlar öğretmenlerin yattığını söyleseler de öğretmen durmadı.
Koştu öğretmen. Hem de Covit-19 salgını başladığının ilk gününden itibaren; cephedeki silahsız asker gibi aşısız, korumasız göreve koştu. Görev sırasında ilk akla gelen öğretmenler oldu hep. Ama sıra aşılamaya geldiğinde, dur öğretmen! dendi. Dur ! Unutulan öğretmenler oldu yine.  Okullar kapanmasın istiyoruz ama ölmek de istemiyoruz.  Ve soruyoruz. Yüzlerce farklı aileye her gün tek çatı olan okullar risk alanı değil mi ki öğretmenler risk grubunda kabul edilip aşıda  öncelik tanınmıyor. Vaka sayısı her gün artarken, covitten  kaybettiğimiz öğretmenlerimizin haberleri yapılırken aşısız görevi başındaki öğretmenin ruh hali hiç mi düşünülmez? Kim bilir belki de atama bekleyen binlerce öğretmen varken, sözleşmeli, ücretli daha az maliyetli çok da dert değil belki de biz öğretmenlerin sağlığı. Evet üzgünüz ve kırgınız şimdi. Öğretmenler olarak görev sırası gelince  en başta, önem sırası gelince en sonda olmaktan!
Kadriye DEMİREL
TES Antalya 2 Nolu Şb. Bşk. Yrd.