Ne veli, ne okul idaresi, ne de Milli eğitim müdürlükleri doğru sözden hoşlanmıyor. Dememizi bekledikleri sözler. Çocuğu sorumsuz ise böyle demeyeceğiz. Ödevlerini yapmaktadır. Derse katılmaktadır. Öğretmene sorular sormaktadır. Çok iyi. Çok zeki. Arkadaşlarıyla çok iyi geçinir. Herkese saygılıdır. Okul idaresinin duymak istedikleri. Öğrenciler çok akıllı. Çok başarılı. Hiç bir şikayetimiz ve en ufak bir isteğimiz yok. Her şey çok iyi. Tek kötü ve eksik olan var. Onu da biliyorsunuz zaten.
Çok haklısınız. İnsanların geneli böyle sanırım. Bize “Birinin kusurunu kalabalıkta yüzüne vurma. Baş başa iken nazikçe anlat, öğüt ver” diye öğretildi. Şimdi bu bile kabul edilmiyor. Kimseye eksiğini, yanlışını söylemeyecekmişsin. Herkesi pohpohlayıp alkışlayacakmışsın.
İsyan etme, şikayet etme, düzeltme, karışma, şükret, itaat et!