Öğretmenlikten Memuriyete Geçiş Nasıl Oluyor?

önemli olan insanın msleğini severek yapması ve o meslekte huzurlu olması eğer mutlu değilse geçmemesi için bi sebep söyler misiniz?

aslında haklısınız.insan hangi işi becerebiliyorsa o işi yapmalı....ben sadece öğretmenlikten memurluğa geçmenin attan inip küheylana binmeye benzediğini düşünerek sormuştum.
umarım istediğiniz olur.

aslında haklısınız.insan hangi işi becerebiliyorsa o işi yapmalı....ben sadece öğretmenlikten memurluğa geçmenin attan inip küheylana binmeye benzediğini düşünerek sormuştum.
umarım istediğiniz olur.

  nedense herkes öyle düşünüyor ve etrafımda yadırgayan o kadar çok insan var ki! ben bu mesleğe yatkın değilim belki hamurumda yok mutlu değilim bunlardan daha önemli ne olabilir ki

  nedense herkes öyle düşünüyor ve etrafımda yadırgayan o kadar çok insan var ki! ben bu mesleğe yatkın değilim belki hamurumda yok mutlu değilim bunlardan daha önemli ne olabilir ki

önemli olan sizin ne istediğiniz öğretmenim.eleştirilere fazla kulak asmayın.

çok param olsa özel üniversiteye gider,istediğimi okur,istediğim bi mesleğim yapardım.

öğretmenliği seviyorum ama yine de şehirde,sosyal bi hayatın içinde şıkır şıkır giyinip,sinemaya,tiyatroya gidebileceğim,yemeğimi arada dışarda yiyebileceğim,insanlarla iç içe bi iş isterdim.
5 yıldır herşeyden yoksun kaldım,üniversitede para yoktu,öğrenci halimizle bile sinemaya giderdik,şimdi para var imkan yok 

Hocama katılıyorum... köylerde sosyal hayattan yoksun bir şekilde tek yada 2 kişi ile çalışmak zor gerçekten.

Sık sık yer değiştirip kuytu köşede çalışmak zorunda olan biri olarak bazen milli eğitimdeki memurların rahatlığını görüp (bazıları lise mezunu olduğu halde bizim amirimiz olabiliyor)of çekmiyor değilim...

Sık sık yer değiştirip kuytu köşede çalışmak zorunda olan biri olarak bazen milli eğitimdeki memurların rahatlığını görüp (bazıları lise mezunu olduğu halde bizim amirimiz olabiliyor)of çekmiyor değilim...

Aynen hocam.Milli eğitimdekileri o sıcacık odalarında masa başında işlerini yaparken görünce yakmak zorunda olduğum sobalar gelirdi gözümün önüne.Bir gün değil iki gün değil.Neyse artık .

 nedense herkes öyle düşünüyor ve etrafımda yadırgayan o kadar çok insan var ki! ben bu mesleğe yatkın değilim belki hamurumda yok mutlu değilim bunlardan daha önemli ne olabilir ki

Hocam kaç yıllık öğretmensiniz? Merak etmeyim o memurlarda hep öğretmenlere özenirler maaşımız daha fazla, yaz tatili vs.

Sık sık yer değiştirip kuytu köşede çalışmak zorunda olan biri olarak bazen milli eğitimdeki memurların rahatlığını görüp (bazıları lise mezunu olduğu halde bizim amirimiz olabiliyor)of çekmiyor değilim...

Merhaba öğretmenim.Hiç üzülmeyin.O memurlara hiçbir zaman  "pırıl pırıl parlayan iki göz" bakmayacak ve "seni çok seviyorum " diye iki minik kol sarılmayacak.Bence o mutluluk herşeye değer.

Hocam kaç yıllık öğretmensiniz? Merak etmeyim o memurlarda hep öğretmenlere özenirler maaşımız daha fazla, yaz tatili vs.

hocam henüz iki ay bile dolmadı meslekte ama yapabileceğimi hiç düşünmüyorum gerçekten atandığım günden beri yüzüm gülmedi

Neden yazsanız ,isman ögretmenim,

Neden yazsanız ,isman ögretmenim,

bence herkes öğretmen olamaz eğitici olamaz sabır gerekli özveri gerekli fedakarlık gerekli insanın içinden gelerek yapması lazım ve en önemlisi tecrübe gerekli çoğu zaman ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilmiyorum çok zorluk çekiyorum ve eve gidince içim rahat etmiyor.. kısacası hiç yatkın değilim bu mesleğe.. sınıf öğretmenliği okumak rahat kolay ama meslek öyle değil ben hiç sevemedim yani özetle bu rıza öğretmenim

pişman öğretmenim  köyde mi çalışıyorsunuz?Tek öğremen misiniz?

hayır hocam çalıştığım yer köy değil.. şunu belirteyim özellikle sorun koşullar değil sorun tamamen benim içimde yüksek bi puanla iyi bi yere atandım ama olmuyor sevemiyorum içimden gelmiyor sabır yok bende ve yatkın değilim bu mesleğe bunu kesinlikle anladım.. şunu merak ediyorum acaba kpss3 puanımı kullanıp memur atamalarında tercih yapabilir miyim?

pişman öğretmen sizi aslında çok iyi anlıyorum. ben de ilk atandığımda 2 hafta hiç durmadan ağladım. tek öğretmendim. köy yolu toprak yol! düşünebiliyomusunuz bu devird toprak yol! 2007 senesi şubatı. köy ilçe merkezine uzak. köydekiler hep akrabalarıyla evlenmiş. 14 öğrencimden 7-8ininzeka seviyesi düşük! köyde arkadaşlık edeb,leceğim kimse yok. köyde ne bakkal ne kahvehane var. bir cami bir okul. kar yağdı mı yol kapanıyor. ilçeye ulaşım haftada 1 o da köy kamyonuyla! üstüne üstlük e-okul işlerini halletmek için hep yakınlarıma elefon açtım çünkü internet yoktu! şimdi bunları yazarken vay be diyorum nasıl kalmışım öyle bir yerde? üstelik bir bayan olarak öyle bir köyde kalmak çok zordu ve görevlendirme de vermediler beni
sabretmek lazım geldi ve sabrettik sonra da eş durumundan memleketime geldim şükür.
sabrın sonu selamet gerçekten de...