Okul Günlerinden En Çok Neyi Özlüyorsunuz?

Üniversitedeki Halk Oyunlarında  4 Saat Çalıştıktan Sonra Oynamaya Doyamadığımız Gibi Bir De Çıkışta Hızımızı Alamayıp Halay Kurup Oynadığımız Günleri Çok Ama Çok Özlüyorum...

Okul Günlerim Hep Muhabbetle Geçti..tüm Okuduğum Dönemlerin Hepsini Özlüyorum..

ordaki samimiyeti doğalllığı çıkarcı olmayan ilişkileri özlüyorum

sadece kendimden sorumlu olduğum dönemler olduğu için özlüyorum

tüm ders boyu oturmayı sanırım...

Sınıf arkadaşlarımı.

ilkokuldaki masumiyetimi
ortaokuldaki bilip bilmeden yaptığımız futbol yorumlarını,okulumuzun çam ağaçlarıyla dolu güzel bahçesini fen bilgisi öğretmenim zülküf yıldız ve İngilizce öğretmenim nermin yılmazı
lisede her gün birimizin getirdiği pasta börek ve meyve yeme hallerimizi,öss telaşımı
üniversitede canım arkadaşlarımla oynadığımız piştileri,kat görevlisi kamileden gizleyerek yaptığımız kısır partilerini, çamaşırhanede yatakları yere sarip hep beraber uyuyuşumuzu,gittiğimiz sunay akın gösterilerini Atatürk parkına gidip denize karşı çekirdek, dondurma yemelerimizi,gecenin bi vakti yaptığımız cilt maskelerini,can ustanın muhteşem kebabını ve sonrasındaki jelibon kokan sabununu,başbakanlık bursunu heyecanla bekleyişimi, annemi özlememi,okulumun eşsiz kütüphanesini,eğriçam otobüslerini,her zaman gittiğimiz ve masasına gizliden adımızı yazdığımız dondurmacıyı,çimlere oturup ders saatini bekleyişimizi,yastık altlarına bıraktığımız küçük hediyeleri,adanalı ve Tarsusluların getirdiği enfes portakal ve zeytinleri, muhteşem limon çiçeği kokularını canım Mersini canım Hayriye hocayı, özler hocayı,olmazsa olmazımız ali hocayı...

Geri dönüp baktığımda, içimde garip bir duygu oluşuyor, adını koyamıyorum. Ama çok güzel ve masumlar. İşte o duyguları her daim içimde hissetmek istiyorum.

Köyümü köyümün güzel doğasını(Trabzon-Maçka )sessiz ve sakin bir ortamda dinlenmeyi çok özlüyorum.
Çocukluk arkadaşlarımla eski günleri yad etmeyi...

Üniversıtedeki Bahar Senliklerinde Doyasıya Eğlenmeyi... Bir De Şiir Dinletilerini...

Özgürlüğümü...

Ben de özgürlüğümü özledim. Mesleğe başladıktan sonra doğal olarak sorumluluklar artıyor. Rahat davranamıyorsun artık öğrenciykenki gibi. Ee kafana göre gidemiyorsun bir yere. Asmak mı derdik o yok yani.

Aynen yaa.
Bugün akşam hadi kafama göre takılayım dedim kızımı da alıp ama yok. Bu sefer de yorgunluktan bir yemek yeyip gerisin geri eve döndüm.
Asmaya kalksan neticede yine seni bulacak ve birikmiş olacak onca iş / sorumluluk..
Astığımı düşünemiyorum bile

Gece 12'den önce uykumun gelmesini..

o yıllardaki enerjimi özlüyorum