Öyle bir öğrencimiz olmuştu
ilkokul ortaokul birarada olan br okulda yönetici olarak çalışıyorum. Bu öğrenciyle tanışmam onun dördüncü sınıfa devam ettiği yıla tekabül etmekte.
Sınıf öğretmeni bayan öğretmenimiz kontrolde zorlanırdı zaman zaman kendine daha fazla özgürlük alanı açmak isteyen hırçınlığının zirvesinde zaman zaman taşkınlıklara bahane arayan sorunlu bir çocuktu
ailesini her görüşmeye çağırdığımızda Tokat şivesiyle Beni saymiyee hocam derdi. Yani sözüm ona geçmiyor dikkate almıyor beni.
Defalarca çağırdık psikolojik destek almasını sağladık.sorun konusarak drama yaparak sen iyi çocuksun bunlar senın hareketlerin değillerle aşılamıyordu.
psikayatr a göründü ilaç tedavisine başlandı.o süreçte o taşkın çocuğun yüzünde bir hüzün hali hakim kalmıştı. sanki ağlayacak hassas kimseyle işi yok zaman zaman da uykuya yenik düşerdi.ilaç sakinleştirirdi lakin biraz da çocukluk özelliklerini törpülerdi.
annesi başkalarından duyduğu üzere bu ilaçların faydasından ziyade zararlarının ilerisi için tehlikeli olacağına inandırımış. sakin görünen çocuğu da benimseyememiş olacakki ilaç tedavisini bıraktırmış
aynı öğrenci 7.sınıfta dyk kursunda arkadaşına şiddet uygulamış ağız burun kanamış öğretmene saldırmış müdür yardımcısı arkadaşa taş fırlatmış ağza alınmayacak bir sürü cümle kurmuş.yine anneyle konuşup tedavisine devam etmesini sağlama yolunu seçtik.şimdi ilaca devam mı bilmiyorum ama karşılaşırız bazen uzaktan ismail abi hooop yapar selamlaşırız
Zaten çocuk buradan mezun olunca aile uğraşmaya devam edecek hayatı boyunca, geleceğin belki de suçlularından biri olacak. Keşke ciddiye alıp tedavi ettirebilseler. Çocuğa ulaşmak imkansız; yalan, iftira, şantaj, saldırı, her türlü zorbalık var ama velisine göre ona başka çocuklar bulaşmıştır...
kafasına vurun, belki cızırtı gider.)
Aman hocam ne vurması? Bugün bana yalan söylememesi, kötü bir hareket bile yapsa yaptığı işin sorumluluğunu alması, vurduysa vurduğunu dürüstçe söylemesi için uyardığım anda sınıfta yaygara koptu. Kalan derslerde sınıfta 40-50 kişilik sınıftaymışız gibi gürültü kopardı, durup durup araba motoru gibi kükreyip korna sesi çıkartıyor mesela. "Yapma, bu gürültüde ders yapamıyoruz, sessiz olsak daha iyi olmaz mı" desem de sırıtıyor sadece, gözümün içine bakarak yapıyor. Diğer çocuklar da "O yapıyorsa ben de yaparım" dediler bugün bana. Sınıf içi disiplini oluşturmamı engelliyor.
Okuması kötü olduğu için ona ve diğer 2 kötü okuyan çocuğa yazı ödevi verdim, okuması iyi olanlara da okumayla talimatları yaparak yapacakları boyama verdim diye onları sabote etti tüm ders boyunca. Köy okulu olduğu için 4. ve 1. sınıfların beraber olduğu sınıfa gidip ders anlatmam gerekiyor, gittiğim ve 2.sınıfları boş bıraktığım anda diğer çocuklar şikayete geliyor diğer sınıfa. "X defterimi karaladı", "X saçımı çekti", "X kafama silgi attı."
Şiddet çözüm değil. Evde de çok dövüyorlarmış annesi babası. RAM ile görüştüm geçen sene, Rehberlik uzmanı üsluplu bir şekilde çocuğa kural uygulanması gerektiğini, kibar bir şekilde fazla şımarttıklarını söylemiş. Anne de kural koymak istesem babannesi, dedesi kuralı uygulamaya izin vermeyip şımartıyorlar demiş. Dede küfürbaz, çocuk da öyle. 2.sınıf çocuğunun ağzından en leş insanın ağzından duyabileceğiniz küfürler çıkıyor, yüzüm kızarıyor duyduğumda.
Bugün Hayat Bilgisi dersi işledim; arkadaş ilişkileri, ne tür insanlarla arkadaş olmak isteriz, okul kuralları, empati, farklılıklara saygılık... Sırf o çocuk için diğer çocukların hepsi zaten bilip uyguladıkları nezaket kurallarını öğrendiler ve ders sonrası ipler daha beter koptu. "Az önce derste öğrenmiştik, arkadaşlarımızla nasıl iletişiyoruz?" diye soruyorum, "küfretti yüzüme" diye yalan söylüyor (ki iftira attığı öğrenci asla küfreden bir öğrenci değil) "ben onu çıkışta dövcem" deyip durdu.
Dediğim gibi veli de oğlunu deli gibi koruyor.