Okulda Şiddet

Okullarımızda şiddetin her türlüsüne karşıyım...Çocuklarımız ne hakaret işitmeli öğretmeninden ne de tokat yemeli.....Öğretmenim evet...ama aynı zamanda veliyim de ..Bir öğretmenin 10 yaşında şimdiye kadar bırakın dayak yemeyi, kişiliğine karşı herhangi bir hakareti bile çevresinden , ailesinden duymamış olan bir çocuğu sırf arkadaşından silgi istedi diye önce tebeşir atarak nişan tahtası sanması...30 kişi önünde hakaret etmesi ve hırsını alamayıp tokatlamasını şiddetle kınıyorum...Öğrencisine tokat atan meslektaşlarımın aciz olduğuna inanıyorum...Öğrenciye ulaşacak başka yol bulamayan , aramayan ...hatta  böyle bir yol olduğunun ayrımına bile varmaktan aciz ...üzgünüm...kırgınım ve kızgınım...Kendi öğrencilerimi çocuklarım gibi benimser ve üzerlerine titrerken öz çocuğumun böyle bir öğretmenle karşılaşması canımı acıttı...
Lütfen yetiştirdiğimiz filizleri kırmayın öğretmenlerim inanın gençlere çocuklara ulaşmanın milyonlarca yolu var ve şiddet bunlardan biri değil....

efsunkar13 Öğretmenim, yazdıklarınıza çok üzüldüm. Bizler öğrencilerimize hassasiyetle yaklaşan insanlarız. Kendi çocuklarımıza da öyle yaklaşılmasını bekliyoruz elbette. Kırgınlığınızı, kızgınlığınızı paylaşıyor, size ve çocuğunuza geçmiş olsun diyorum...

Teşekkür ederim öğretmenim....Umarım bir daha yaşanmaz...

sayın öğretmenim bende sizi kınıyorum .bir öğretmen olarak . acaba bir çocuğa inanarak böyle öğretmenlere taş atmanızı anlayamıyorum bari varıpta şikayette bulunaydınız kimse durduk yere dayak atmaz bağırıp çığırmaz ama ne yazıkki veliler gibi öğretmenle konuşmak yerine çocuğunuza inanmanızı kınıyorum farzetki kızdı bunun için öğrenciyle beraber gidip birde bassaydınız en kıza yol öğrenciyle beraber olup öğretmene kızdınız ne vardı sanki çocuğunuza nasihatta bulunup öğretmen döverde severde deseydiniz olmaz çünkü bizler birbirimizin kuyusunu kazan öğretmenleriz değilmi

efsunkar13 öğretmenim yazdıklarınızı üzüntüyle okudum.duygularınızı ben de paylaşıyorum...umarım bu ve benzeri olaylar birdaha  hiçbir yerde yaşanmaz...

Öğrencisi sevgisi öyle işlemişki içime onlara her baktığımda pırıl pırıl,saf gözlerine her baktığımda içimde inanılmaz bir his duyuyorum.İnanın abartmıyorum.İşimi çok ama çok seviyorum böyle şeyler duyunca bu mesleği ne kadar farklı kişilikte meslektaşımla paylaştığımı bir kez daha anlamış bulundum.Aslında o öğretmenin de bunu yapma sebebini araştırmak gerekir.Acizlik midir ,yoksa yöntem midir ya da başka bir şey bilinmez.1.sınıf öğretmeniyim ve çocuklarıma kızmaya bile kıyamıyorum her ne kadar sınıfımda zaman zaman kargaşa olsa da.Çocuklara çok iyi niyetle yaklaşmamın ceremesini sanırım yavaş yavaş disiplinsizliğe giden bir sınıfla göreceğim peki ben ne yapmalıyım sizce?Silgi isteyen öğrenciye dayak atan öğretmen bunu yaptıysa ???Eminim ki dayak atmadan,kırmadan,incitmeden bir takım çözümlerimiz vardır.Paylaşımlarınızı bekliyorum sadece öğreten değil,EĞİTEN öğretmenlerim.

sayın öğretmenim bende sizi kınıyorum .bir öğretmen olarak . acaba bir çocuğa inanarak böyle öğretmenlere taş atmanızı anlayamıyorum bari varıpta şikayette bulunaydınız kimse durduk yere dayak atmaz bağırıp çığırmaz ama ne yazıkki veliler gibi öğretmenle konuşmak yerine çocuğunuza inanmanızı kınıyorum farzetki kızdı bunun için öğrenciyle beraber gidip birde bassaydınız en kıza yol öğrenciyle beraber olup öğretmene kızdınız ne vardı sanki çocuğunuza nasihatta bulunup öğretmen döverde severde deseydiniz olmaz çünkü bizler birbirimizin kuyusunu kazan öğretmenleriz değilmi

bu bir kuyu kazmak değil, öğretmen döver de sever de......bu sizin anlayışınız.

geçmiş olsun efsunkar13 öğretmenim.

sayın öğretmenim bende sizi kınıyorum .bir öğretmen olarak . acaba bir çocuğa inanarak böyle öğretmenlere taş atmanızı anlayamıyorum bari varıpta şikayette bulunaydınız kimse durduk yere dayak atmaz bağırıp çığırmaz ama ne yazıkki veliler gibi öğretmenle konuşmak yerine çocuğunuza inanmanızı kınıyorum farzetki kızdı bunun için öğrenciyle beraber gidip birde bassaydınız en kıza yol öğrenciyle beraber olup öğretmene kızdınız ne vardı sanki çocuğunuza nasihatta bulunup öğretmen döverde severde deseydiniz olmaz çünkü bizler birbirimizin kuyusunu kazan öğretmenleriz değilmi

Olayın iç yüzünü çocuğumdan öğrenmedim öğretmenim.Bizzat öğretmene sordum.Nedir mesele diye..silgi almak için ...ki silgi de kendisine aitmiş geri istemek için arkasına dönmüş...öğretmeni tebeşiri atıp önüne dön demiş..o sırada tebeşir arka sıradaki çocuğa gelmiş ve bu öğrenci de muzip bir şekilde "ahhh" şeklinde bir harekette bulunmuş ...tabii sınıfta gülüşmeler olmuş....öğretmenimiz de kontrolü kaybedeceğini düşünerek otorite sağlamak amacıyla "ayağa kalk "diyip tokatı atmış bütün bunlar sabahın ilk saatinde saat 8.30daki ilk derste oluyor ve oğlum ders boyunca hıçkırıkları durmayınca,(bunu da garipsemeyin gerçekten gördüğü ilk şiddet bu..) Öğretmen çocukla ilgilenip ne olduğunu öğrenmiş yani silgi,tebeşir çıkan komik ses vs. O da böylesi basit bir olaya şiddetli bir tepki verdiğinden pişmanlık duymuş zaten ... Neyse oğlum kötüleşince konu bana taşınıyor...aynı okulda öğretmeniz arkadaşla....
Çocuğuma eve döndüğümüzde öğretmenine karşı dikkatli ol...uyarısını tabi ki yaptım ama izin verin de meslektaşımı da dayak atmayın diye uyarayım...Sanırım elinize sağlık dememi beklemiyorsunuz...
Bir müzik dersi ilk kez sınıfa giren bir öğretmen ...bu öğretmenimiz sınıf öğretmeni değil...Çocuk 4. sınıf çocuğu ve branş öğretmeni kavramı ile yeni tanışıyor...Biz sınıf öğretmenleri sınıfımızda öğrencimizle güleriz ..bunu otorite kaybı gibi algılamayız.Kızdığımız zamanda çocuk onu sevdiğimizi hisseder......Ama ilk girdiğiniz sınıfta bu şekilde tepkiler vererek sınıfı sindirmek bir tarz olamaz...Sinmiş ,sizden korkmuş bir sınıfa ne öğretebilirsiniz?
Kusura bakmayın ama önce çocuğuma inanırım.Sonra da doğruluğunu araştırır muhatabına sorarım...bunu için kınamayın...ben ailesi kendisine inanmadığı için tacize sesini çıkaramayan çocukların olduğunu da gördüm ...

Ben müzik öğretmeni arkadaşı kınıyorum aynı okulda öğretmen arkadaşının çocuğu olduğunu bile bile konuyu anlamadan bir çocuğa tokat atılmaz...
  Bir öğretmen çocuğa tokat atıyorsa pedagojik anlamda yetersiz ,yapacak hiç bir şeyi olmayan ve aciz bir şekilde şiddet uygulayandır....
  Eğitim çocuğu sevmekle başlar...ÖNCE İNSAN
    Geçmiş olsun Efsunkar öğretmenim.....benim çocuğuma yapılsa ben sizin kadar sakin olamazdım.....

sayın öğretmenim bende sizi kınıyorum .bir öğretmen olarak . acaba bir çocuğa inanarak böyle öğretmenlere taş atmanızı anlayamıyorum bari varıpta şikayette bulunaydınız kimse durduk yere dayak atmaz bağırıp çığırmaz ama ne yazıkki veliler gibi öğretmenle konuşmak yerine çocuğunuza inanmanızı kınıyorum farzetki kızdı bunun için öğrenciyle beraber gidip birde bassaydınız en kıza yol öğrenciyle beraber olup öğretmene kızdınız ne vardı sanki çocuğunuza nasihatta bulunup öğretmen döverde severde deseydiniz olmaz çünkü bizler birbirimizin kuyusunu kazan öğretmenleriz değilmi

Benim çocuğuma yapılsaydı  şikayet ederdim öğretmenim....sizin çocuğunuz var mı? sizin okulunuzdaki müzik öğretmeninden dayak yedi mi???

Teşekkür ederim öğretmenlerim..geçti zaten ben sadece kırgınlığımı kızgınlığımı paylaşmak istemiştim....
Görgülü öğretmenimizde dayağın olabileceğini söylemek istemiyordur eminim ...Sadece tepkimizin ve olayın ne olduğunu bilmediği için büyük bir ihtimalle kendi yaşanmışlıklarını da değerlendirerek yazmıştır o mesajı...
Yoksa hiç bir öğretmenimizin dayak atan bir öğretmeni kınamak yerine dayak yiyen çocuğun ailesini kınamayı tercih edeceğini sanmıyorum....
Şikayet meselesine gelince emekle yetişmiş bir öğretmenin bir olayla harcanması taraftarı değilim..Zamanla gerekli tecrübeyi edinecektir.Ki bu olay onun gelecek öğretmenlik hayatı ve öğrencileri adına hayırlı bir tecrübedir...

Şimdi normalde anne baba evde bir iki çocukla ilgilenmekte zorlanırken okulda bir sürü çocukla ilgilenmek zorunda olan öğretmenleri de anlamak gerek. Şiddetin alışkanlık haline getirilmesi tabi ki iyi değil ama belli bir noktadan sonra öğretmenin sabrı taşınca o öğretmeni kötülememek gerek, sonuçta bu da etten kemikten bir insan, odun değil.

ikinci yılıma girerken.. ben bir çocuk dövebilir miyim diye kendimi muhasebeye çok çektim.. ilk senemde kızmalarım oldu.. eğitim verdiğim bölge itibariyle kültürel anlamda yetersiz insanlarla dolu olan bir yer.. ailelerin en ufak birşeyde çocuklarına şiddet uyguladığı yanlarında ve bizim yanımızda bile küfürler ettiği, küçücük çocuklardan hiç duymadığım o yaşlardayken ne olduğunu bile bilmediğim küfürler edildiği bir toplumun içindeyim.. güleryüzlü bir insanım.. sanırım geçen sene bundan yüz alarak ailelelrin yanında kuzu olan çocuklar derste iken tam bir yaramaz çocuk görünümüne bürünüyor.. bunda suç benim mi ailelelerin mi nasıl davranmam gerekiyor.. inanın ben de bilmiyorum.. bu sene 1 2 3 leri okutuyorum ve dayak atmazsam asla sınıfı susturamıyorum.. üzgünüm...

ikinci yılıma girerken.. ben bir çocuk dövebilir miyim diye kendimi muhasebeye çok çektim.. ilk senemde kızmalarım oldu.. eğitim verdiğim bölge itibariyle kültürel anlamda yetersiz insanlarla dolu olan bir yer.. ailelerin en ufak birşeyde çocuklarına şiddet uyguladığı yanlarında ve bizim yanımızda bile küfürler ettiği, küçücük çocuklardan hiç duymadığım o yaşlardayken ne olduğunu bile bilmediğim küfürler edildiği bir toplumun içindeyim.. güleryüzlü bir insanım.. sanırım geçen sene bundan yüz alarak ailelelrin yanında kuzu olan çocuklar derste iken tam bir yaramaz çocuk görünümüne bürünüyor.. bunda suç benim mi ailelelerin mi nasıl davranmam gerekiyor.. inanın ben de bilmiyorum.. bu sene 1 2 3 leri okutuyorum ve dayak atmazsam asla sınıfı susturamıyorum.. üzgünüm...

Dayak atmak arsızlaştırır yakında dayakta kar etmeyecek öğretmenim o zaman nasıl bir çözüm bulacaksanız....bence bir an önce sevmeye başlayın çocukları .....

ben de  çok üzüldüm geçmiş olsun efsunkar13 öğretmenim