okuldaki bazı öğretmen arkadaşlar çalışma kitaplarını isteyip tek tek kontrol ediyorlar eldiven de takmıyorlar...çevremde çok kişi vefat etti ya da hastalandı...bizde yakalandık eşim ağır geçirdi ve hâlâ iyi değil...eşimi hastanede yer olamadığı için eve gönderdiler..ben de arkadaşları sık sık uyarıyorum.bu hastalık garip bir hastalık kimde ne yapacağı belli değil.eşimi iki defa hastaneye ambulansla götürdüler.evden çıkamadık çaresizce bekledik.sonra beni iki defa ambulansla hastaneye götürdüler...düşünsenize eşim evde ağır geçiryor ben hastayım evde bir de çocuk var.işin garibi telafi eğitimi vardı hatırlayın yani okullar kapalıydı.okula gidip telafi eğitimi veriyordum.şimdiki kadar hareketli değildi hayat biz yakalandığımızda.yaşamayan bilmiyor hocam çok zor günler geçirdik...kapımızı çalıp bişeye ihtiycınız var mı diyen olmadı...Allah'tan sipariş getiren marketler varmış...şimdi korkarak gidiyorum okula çünkü yaşadım bir daha yaşamak istemiyorum
Geçmiş olsun.. binamızda kim korona olduysa direk kapılarındaydım yada mesaj yada telle... Bunun psikolojisi daha zor olduğunu biliyorum . Herkes böyle yapınca güzel dayanışma yaptık.. tenceremizi tabağımızı birer ay sonra aldık önemli değildi.. daha çabuk atlatıldı çok şükür .. benmi hala yakalanmadım covide kim bilir...
Marketteyken aradık evden takviye yaptık ne olacakki ... insanlık böyle zamanda belli olmaz mı... Bugun o olduysa yarın ben.... İlk günler de kaçanlar şimdi yardımlaşmayı öğrendi.... Birinin cesaretli olması gerekir ...