Merhaba arkadaşlar,her sabah iki araç değiştirerek okuluma geliyorum.Otobüsler sabah saatlerinde genellikle öğrenci ağırlıklı oluyor.Öğrencileri uzun süredir gözlemliyorum.Aslında benzeri problemlerle okulda da karşılaşıyoruz.İstenmeyen o kadar çok öğrenci davarnışı varki sayamam.Ama bu gün karşılaştığım olay sonucunda,bu gençlik nereye gidiyor,biz ne yapıyoruz diye düşünmeden edemedim?
Sabah otobüse hamile bir bayan bindi,herke sağa sola baktı,kalkan birisi olur diye?Öğrencilerden her hangi bir hareket yok.En son bir amca bir öğrenciye "evladım kalk hanımefendi otursun" dedi.Öğrenci " bana ne ya,ben niye kalkayaım demez mi?" tabi üzüldük,diğer öğrencilerden de bir hareket çıkmadı,çünkü hepsinin kulağında birer kulaklık,ellerinde telefon nerdeyse içine düşecekler..Sonra başka bir beyefendi kalkıp yer verdi?Bence bu durum ciddi bir ahlak problemi.Yol boyunca düşündüm.Biz bir yerlerde hata mı yapıyoruz,neler eksik diye..
Hayırlı akşamlar.
Aynı olaya FARKLI bir yaklaşım getirecek bir olayda ben anlatmak istiyorum.
Ankara'da olduğum için genellikle metro ile seyahat ederim.
Her yaştan insanın bulunduğu sıradan bir günde yine metroda oturuyorum.
Duraklardan birinde
GÜZEL hamile bir bayan bizim bulunduğumuz bölümden metroya bindi.
Orta yaşlı üç dört erkek aynı anda kalakarak yer vermek istedik.
Hamile bayan beylerden birinin yerine oturdu.
Diğer beyler yerine otururken öğrencilerden biri oturduğu yerden kalkarak yer veren beye oturması için kendi yerini gösterdi.
Beyefendi de gösterilen yere oturdu.
Defalarca denemişimdir, benden daha fazla oturma ihtiyacında olan birini GÖRDÜĞÜM ANDA ayağa kalktığım zaman yer gösterdiğim kişi benim yerime otursa bile ben ayakta kalmıyorum.
Muhakkak birileri çıkıp bana yer veriyor.
Ama GÖRDÜĞÜM ANDA ayağa kalkmayıp, başkalarının kalkmadığını görünce kalktığım zaman hiç kimse yer vermiyor.
Sizce gençlerin kalkmasını beklemek yerine, kendimiz kalkarak örnek olsak daha güzel bir davranış olmaz mı?
Öğrenciler bizden ne görürlerse onu yapıyorlar.
Bunun için onları suçlayabilir miyiz?