Özdemir Asaf

KENDİSİNİ UNUTMUŞ

Bütün aşkların kitabı elinde
Sevilmemiş yinlerin balosuna gitti.
Öylesine kalabalıktı ki,
Sevdiğini anlamadı.
Bütün kapıların anahtarı elinde
Öpülmemiş dudakların balosuna gitti.
Öyle aydınlıktı ki,
Öptüğünü anlamadı.
Işıklarla örtünmüştü çıplaklık,
Renklere uzandı susamış,
Beyazlıklar arasında kayboldu bakışları.
Gözleri yaşamıyordu artık.
Şekilleri çağırmaya gitti, kandıracak.
Elleri aranıyor tutamıyordu.
Elleri, elleriydi kurtaracak,
Artık yaşamıyordu.

Bir yanda gelen o dinmeyen aydınlık,
Aldıkça alan.
Bir yanda giden bir noktaydı karanlık,
Ellerinde başlayan, gözlerinde biten.
Bağırdı, kan gibi aktı sesi,
Aşamadı dişinin duvarından.
Elinde bütün aşkların kitabı,
Anlatıyordu aldanan aydınlıklarından.
Elinde bütün kapıların anahtarı,
Ve unutulmuş bir duvarda, kendi kapısı...
Varamadı.
Ora öyle karanlıktı ki.
Öldüğünü anlamadı.

Özdemir ASAF

ÖZDEMİR ASAF


        Asıl adı Halit Özdemir Arun'dur. 1923 yılında Ankara'da doğdu, 29 Ocak 1981 tarihinde İstanbul'da öldü. Galatasaray ve Kabataş liselerinde tamamladığı ortaöğreniminin ardından İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde, İktisat Fakültesi'nde , Gazetecilik Enstitüsü'nde yüksek öğrenim gördü. Gazetecilik, çevirmenlik, matbaacılık yaptı.

        Kısa, özlü söyleyişlerin yer aldığı, humor içeren düşündürücü özgün şiirleriyle tanındı. Karşıtlıkları, benzerlikleri, çağrışımları kullanarak söz ve sözcük oyunlarına dayalı şiirlerinde yaşam görüntülerini, eşyayı, izlenimleri soyutlaştırır; dokunaklılık yüklü şiirlerinde sevgi, anılar, yalnızlık, ölüm başlıca konulardır.

KALMAK TÜRKÜSÜ

Daha gidilecek yerlerimiz var
Şu sohbetini dinler gideriz.
Coştukça şarkılar, türküler, sazlar
Rakı mı, şarap mı, içer gideriz.

Geçse de umudun baharı yazı
Gözlerde kalıyor yaşanmış izi
Kimseler kınamaz burada bizi
Ne varsa hesabı öder gideriz.

Söyleyecek sözü olan anlatsın
İsterse içine yalan da katsın
Yeter ki kendinden, bizden söz etsin
Yalanı doğruyu sezer gideriz.

Neler gördük neler bu güne kadar
Daha gidilecek yerlerimiz var
Bizi buralarda unutamazlar
Kalacak bir türkü söyler gideriz.

Sevgiye var olduk sevdik sevildik
Kavgalara girdik öldük, dirildik
Bir anlam fırını içinde piştik
Anlamlı güzeli sever gideriz.
Özdemir ASAF

ÖĞÜT
  Okulda,anladıkça başaracaksın.
  Yaşamda,başardıkça anlayacaksın.
  Gelecek mutlu-mutsuz,inanmasan da;
  Gözlerin yaşardıkça anlayacaksın.
                Özdemir ASAF
 

  Yalnızlık paylaşılmaz.
  Paylaşılsa yalnızlık olmaz.

                Özdemir ASAF

KELİMELER...
Yarıda kalmış aşklarının hesapları içinde
Denizlere açıldı içimizden biri
Niçin gittiğini söylemeden.
Doyulmamış arzularla doluydu yelkenleri.
Yıpranmış kelimelerin verdiği güvenden.
Bulacak sanıyordu yenilikleri.
Her an bir yeni su vardı,
Her yeni suda bir yeni an.
Deniz, dalgalarıyla gösteriyordu dışından
Yaşananla düşünülenler arasındaki farkı.
Bitmiyordu köpüklerle renkler   
Bir başka damlada, bir başka ışıkta başlamadan.
Gözlerinin önünde bir oyun, ardında bir oyun.
Dışında ne varsa yeni, ne varsa gerçek.
Yeni manzaralarla gelen yeni duygular
Hani, eski kelimelerle olmasa
İnsanın ömrünce devam edecek.
Gözlerinin önünde bir oyun, ardında bir oyun.
Anladı,ölmekle yaşamanın birleştiği noktada
Yeni rüzgarlarla esen yeni korkulara
Yeniliklerini bağışlamayan kelimelerin
Nasıl düşman sığınaklar halinde direndiğini.
Anladı, bütün olmuşlarla olanların
Ve bütün olacakların
O kelimelerin içinde
Kendisine varmadan eskidiğini.

Özdemir ASAF

BUGÜN VE BUGÜN -

Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına.
Daha dün doğmuşuz sanki
Yeni okula başlamışız
Yeni sevmişiz

Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına
Yarın bitecek sanki her şey
Yarın ölecek gibiyiz.

Daha doymamışız yaşamasına
Günlerimiz dün bir, bugün iki
Sakın bir şey bırakma yarına
Yarın yok ki.


 ÖZDEMİR ASAF

İnsanlar
insanların içinde ,insana hasret yaşarlar..

Yalnızlık paylaşılmaz paylaşılırsa yalnızlık olmaz...
Çok severim bu sözünü.

Bir yürek üşümüş
Kapamış kapılarını,
Onarmak zordur....


Özdemir Asaf

Bir gün gelir
Ben sizlere benzemeyi bırakırım
Bir gün gelir
Ben sizlere
Gitmeyi-gelmeyi bırakırım
Bir gün gelir
Ben sizlere
Duymayı-düşünmeyi bırakırım


Özdemir Asaf

Özdemir Asaf, ‘r’ harfini söyleyemez, ”yumuşak g” olarak telaffuz ederdi.
Galatasaray Lisesi’nde öğrenci iken bir anısını şöyle anlatacaktır:
"Lisede Edebiyat Hocamız İsmail Habib Sevük idi. Sınıfta heğkese şiiğ okutuğ, sığa bana gelince, atlayıp yanımdakine geçeğdi.

Biğ gün değste pağmak kaldığdım ve 'Hocam' dedim",

- Sınıfta heğkese şiiğ okutuyoğsunuz, bana niçin okutmuyoğsunuz?

İsmail Hoca, bu soğuma şu cevabı veğdi;

- Oğlum Özdemiğ sen, şiiğ değil, şiiğin canına okuyoğsun.

Bunun üzerine de Özdemir Asaf "Lavinia" şiirini yazar. Lavinia,
Özdemir Asaf’ın şiir matinelerinde en çok okunan ve sevilen şiiridir. Gelin görün ki, bu şiirin son dörtlüğünde hiç 'r' harfi yoktur ve Özdemir Asaf, bu şiiri oldukça düzgün bir biçimde okumaktadır.

Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.

Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar istiyorsan yalanlar
söyleyeyim,
İncinirsin.

Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.

Özdemir Asaf / 1957

Unutmayın, baharda kışı,
Kışın da baharı özler insan.
Ne uzaksa onu özler.
Kavuşmak şart mı ?
Boşver...
 ''Bazı şeyler yokken güzel.''


Özdemir Asaf

 sende gördüğümü
 görecekler diye
ödüm kopuyor
özdemir asaf

 NOKTASIZ
  Biri gelir sorarsa
  Sana beni sorarsa
  Gitti der misin
  Gittiğimi söyler misin
  Gidiyorum ben sana
  Benimle gider misin.


           Özdemir ASAF

Gözüme ilişiyor, kulağıma ilişiyor,
Görmemezliğe geliyorum,
Duymamazlığa geliyorum, 
Düşünmüyorum, öteye itiyorum. 
Damlamıyorum. 
(...) 
Özdemir Asaf