Ey Allahım, senin vuslatını umarak ölmek hoştur. Fakat ayrılığının acısı ateşin üstündedir. Kafir bile cehennemde “Bana bir baksaydın, cehennemde olduğuma gam mı çekerdim?” deyip durur. Çünkü o bakış, bütün eziyetleri tatlılaştırır, büyücülerin el ve ayaklarının kan diyetidir o bakış.
Ey her ağyarı yar eden, ey dikene gül libası ihsan eyleyen!
Toprağımızı ikinci defa olarak yine süz de “hiçbir şey” olmayanı yine “bir şey” haline getir! Bu duayı da önce sen emrettin, yoksa bir toprak parçasında sana dua etmeye kudret mi olurdu?
Ey hikmetine hayran olduğum Rabbim, madem ki dua etmemizi emrettin, bu emrettiğin duayı sen kabul et.
Mesnevi, Hz. Mevlana
