Yorgunsundur… Bütün gün seni yoran insanlar, kafana takılan sorular, karşına çıkan sorunlar olmuştur…
Mutlusundur…
İçin içine sığmaz, gülümsersin durup dururken…
Yalnızsındır…
Dünyayı verseler eline dolduramazlar içindeki boşluğu…
Hüzünlüsündür yine… Bir hayalin kırılmıştır, bir söz gelip acıtmıştır yüreğini… Ağlamak istersin, avunmak istersin…
Ama ne gelen vardır, ne giden…
Sonra radyoya takılır gözün. Her zamanki yerinde vefalı bir dost gibi bekler seni.
Bilirsin ki, birileri hep oradadır, senin için oradadır ve sen o radyoyu açtıkça senin için hep orada olacaktır… Tıpkı vefalı bir dost gibi…