"Derviş özür dilemez Adem'im. Gönle girer. Önemli olan da bu olsa gerek.
Değil kusur etsen, ölsen de bir gönle gir. Ama nice bir gönle gireceğin de mühim olsa gerek..Kişi nasıl ise gireceği gönül de öyledir. Şimdi tut ki kir pas içinde, günah içinde göçüp giden bir fani, günahtan el çekmiş bir Ademoğlunun gönlüne girebilir mi ? Kişi nasıl ise gönlünde tutacağı da öyledir. Şimdi tut ki su gibi bir insan evladı, hiç kir bulaştırır mı o tertemiz suyuna? Ademoğlu garip işte, bin hesap yaparız biri de çarşıya uymaz, kuyuyu kendimiz kazar kendimiz düşeriz. Amma, kuyudan çıkacak olan da yine kendimiziz, bizim düştüğümüz kuyudan başkası çıkacak değil ya.. Ne der kitapta;
-Ben kulumun kaderini kendi çabasına bağlı kıldım.
Düşüren çıkaran 0,
Düşen çıkan, kul..."
Taptuk Emre