Para Nedir Ki, Elinin Kiri?

EGER PARA ONEMLI DEĞİLSE BANA 1 TRİLYON VEREBİLİRMİSİNİZ???
DIGER BU KONUDA FIKIRLERINI SUNAN ARKADASLARA YUREKTEK KATILIYORUM.ŞUNU EKLEMEK ISTIYORUM PARA YASAMIMIZIN IHTIYACI OLAN TEMEL MADDELERIN ICERISINDE SU+OKSIJEN+BASIN MADDELERININ DAHI OLUSUMUNDAKI TEMEL KAYNAK TIR DAHA NE DIYEYİM SIZE :-) 
Eskiden beri günümüze kadar "İki gönül bir olunca, samanlık seyran olur" derlerdi. ama şimdi?? hayır.. günümüzde bence önce para geliyor sonra aşk. herkes parası olan ve zenginlerle evleniyorr... 
PARA OLMADAN TUVALET İHTİYACINIZI BİLE KARŞILAYAMIYORSUNUZ BEN SİZE SORUYORUM ŞİMDİ SİZCE PARA ÖNEMLİMİDİR. KARARI SİZ VERİN...

Para, insanı yönetmeye başlayınca ancak alın lekesi olur.
Allah ne fazla verip şımartsın, ne de az verip ağlatsın.
Bu gecede dua yerine geçer

"Veren el, alan elden hayırlıdır."
Rabbim hesabını verebileceğimiz kadarını nasip etsin.

Bir zamanlar Doğunun şehirlerinden birinde, zengin ve varlık bir adam ölmüş. Haberciler ve tellallar şehrin sokaklarına yayılıp halka şöyle seslenmişler:
Ey ahali! Bildi iniz gibi Veli A a vefat etti. Önemli bir vasiyeti var. Ahiret hayatına alışabilmek için yardımcı arıyor. Kim mezarda geçirece i ilk gecede ona eşlik ederse, Veli Ağanın servetinin yarısı kendisine verilecektir.
Tellalların onca bağırıp çağırmalarına rağmen, kimse bu ilginç teklife talip olmaya cesaret edemedi. Akşama doğru, şehrin en fakir adamlarından biri olan hamal, bakmış ki, elinde mal olarak bir küfe ve ipten başkası yok. Hamal olarak yatar, ağa olarak kalkarım diyerek koşmuş ve diri diri mezarda gecelemeye talipli olmuş.
Ertesi gün, genişçe bir mezar kazmışlar. Bir tarafına iyice kefenlenen Veli  ağayı bir tarafına da hamalı yatırıp mezarı kapatmışlar.
Az sonra sual melekleri çıkıp gelmiş. İkisi de artık bize emanet diye aralarında konuşuyorlarmış. Biri:
Öyle de.. demiş. Zengin olan zaten burada kalıcı, önce şu hamaldan başlayalım.
Öteki melek bu teklifi makul görmüş ve hamalın baş ucuna gidip sorguya başlamışlar:
Dünyada malın mülkün var mıydı?
Alay etmeyin demiş hamal. Sırtımdaki küfeden ve ipten başka bir şeyim hiç olmadı benim.
Öyleyse söyle bakalım demiş melekler. O küfe ile ipi hangi kazançla nasıl aldın?
Hamal başlamış anlatmaya:
Beş kişinin malını on kuruşa taşıdım. İkisini yedim sekizini sakladım. Ertesi gün de aynı işi yaptım. Böyle böyle para biriktirdim. Yemedim içmedim, ucuza taşıdım ve bunları aldım.
Melekler:
Olmadı demişler.Olmadı hamal efendi. Falancadan aldığın para hak ettiğinden çok azdı. Biz bunun hesabını ondan soracağız. Filancaya da çok ucuza taşımıssın, bunun da hesabını ondan soracağız
İyi ama.. demiş hamal. hakettiğim parayı isteseydim, bana taşıtmazlardı ki...
Sen merak etme demiş melekler. Nasıl olsa ikisi de buraya gelecek, o zaman biz sorarız bunların hesabını.
Ve sorguya devam etmişler:
Sen bir daha söyle bakalım. Kazandığının ne kadarını yedin, ne kadarını biriktirdin?
Vallahi demiş hamal. Genelde hep yarı yarıya... On aldıysam beş sakladım, beş yedim. İki kazandıysam, birini kenara attım.
Olmadı demiş melekler. Bu iş hiç olmadı. Sen hem kendinin hem de çoluk çocuğunun boğazından kısmışsın. Hem kendi nefsine, hem de onların nefislerine zulmetmişsin. Bu günahtır bilmez misin?
Hamal ne cevap vereceğini düşünürken kan ter içinde kalmış. Ve bütün bir gece melekler sormuş o kıvranmış, melekler sormuş o kıvranmış.. Nihayet sabah olmuş ve mezarı açıp onu dışarıya çıkarmışlar.
Hamal bakmış, kadı efendi dahil bütün şehir kabrin başına toplanmış. Hatta mehter takımı bile hazır bekliyor.
Kadı, mezardan kendisini dışarıya atan hamala:
Afferin hamal efendi, kimsenin cesaret edemediği bir işi yaptın. Ama mükafatını da göreceksin. Artık zengin bir adamsın.
Halktan bir alkış ve Yaşasın kopmuş.
Hamal:
İstemem! İstemem! Vallahi istemem! diye bağırmış. Ben, bir iple bir küfenin hesabını sabaha kadar veremedim. Onca servetin hesabını nasıl veririm. Kim isterse o alsın. Hesabını da alan versin!

ben bu soruyu bugün cevaplamasam.daha o konuya gelmedimde.malum 15i

Şule Hocam gerçekten de güzel bir hikayeymiş.

Ama ben de veren elin alan eden üstün olduğunu bilenlerdenim.

Bir de paranın kendisinin değerli olmadığını da bilenlerdenim.

Paraya değeri veren de , para yüzün den değerlenen de , para yüzünden değerini yitirende , parayı değersizleştiren de insanın paraya yaklaşım tarzıdır.

Parayı başkalarını ezmek , üstünlük sağlamak , caka satmak , büyüklenmek için bir araç olarak gören insanlar , bence bu dünyada para yüzünden değerlerini kaybeden insanlardır. İnsanlık onurlarını , şereflerini , karakterlerini ucuza satan insanlardır.

Ancak parayı huzurlarının bi aracı olarak gören , ihtiyaçlarını karşılamak için kullanan , tevazuyu elden bırakmayan , yardımı esirgemeyenler ise para ile beraber şereflerini de karakterlerini de korudukları içi gerçekten kazanmış olurlar.

Önemli olan paranızın olup  olmaması değil , elinizdeki parayı hangi amaç için kullandığınız.

Para bence en büyük imtihan yöntemlerinden birisi. Malum Televizyonlarda görüyoruz. Birden zengin olan insanların nasıl kendileri olmaktan çıktıklarını.Hem Peygamberimiz (S.A.V)  fakirlere şefaatini müjdelemiş. Allah bize iman zenginliği nasip eder inşallah...

-Para iyi bir hizmetçi, kötü bir efendidir!

Parayı, hayatımın her anında ve her alanında sadece "araç" olarak gördüm.Hiçbir zaman "amaç" olmadı benim için. İstediklerime ulaşmak için kullandığım sadece bir araç!

Ama varlığı kendimi güvende hissetmemi sağlıyor.Meblası önemli değil, benim kendi kendime yetebilmemi sağlasın yeter.Hem nefis öyle bi labirent ki,koridorların genişlediğini gördükçe, daha iyisine ulaşmak için çabalar ama karşısına bu geniş alanın neler getireceğini bilemeyiz.

Rızkın ötesindeki fazla kazancın mutluluk getirmeyeceğini ve hesabının yukarıdaki öyküde olduğu gibi sorulacağına inandığım için fazlasında gözüm yok.

Mutluluğun azıcık aşta olacağını musibetlere uğramadan farkedebilip, faniliğin her daim hatırlanması ve kazandığımız her kuruşta birilerinin hakkı olabileceğini hiç unutmamak dileğiyle... 

Para el kiri değil artık , insanlığın kiri oldu. Dünyada meydana gelen birçok şey para yüzünden oluyor.

Yaşamak, günlük ihtiyaçlarımızı karşılamak için paranın önemli bir yeri vardır. Pek çok şeyi yerine getirebilmek için maddi varlığa ihtiyaç vardır. Mesela zekat verebilmek, hacca gidebilmek, kurban kesebilmek, fakirleri sevindirebil-mek, aile efradımızı geçindirebilmek için çalışmak emredilmiştir, bazı ibadetleri yerine getirebilmek için zenginlik şartı aranmıştır.
Bütün bunların yanında "paragöz" de olmamalıdır. Para her şey demek değildir; yaşamak için araçtır. Gerektiği zaman harcanır.
Paradan daha önemli şeyler vardır, ne çare ki, onları almak için de para gerekiyor.
Hz. Ali ne güzel söylüyor: "Ey para, doğrusu öf sana, öyle bir şeysin ki, insanın elinden çıkmadıkça bir faydan dokunmuyor."
Öyleyse onu nasıl kullanacağını bilmek lazım. Bacon'un dediği gibi "para iyi bir uşak, kötü bir efendidir".
Ölen Bir Zengine Mektup: "Artıyı severdi, eksiyi hiç sevmezdi. Çarpmaya çok iyi kafası çalışırdı. Bölmeyi yapmazdı. Ölünce çocukları yaptı."
"Ey paralar,paralar; Dostu düşmanı yaralar, Sade can olsa gam değil, Aziz dini paralar."
İnsanların altın'ı ölçmek için bir mihenk taşlan vardır, insanları ölçen mihenk taşı da altın (para) dır. (Thomas Fuller)
"Paranın yeri gönül değil, cüzdandır." (Hz.Mevlana)
"Bana paradan bahsetmeyin. Çünkü mirasına konmak için, rüşvetle babalarına deli raporu aldıran evlatlar bilirim."
"İnsanların yaptığı sahte paralar kadar, paraların yaptığı sahte insanlar da vardır."
"Servetin batırdığı insan sayısı kurtardığından fazladır."
"Para her şeyi yapar" diyen kişi para için her şeyi yapabilir.
Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Salih kişi için hayırlı mal ne güzeldir." (6).
"İnsanoğlu hayır (yani mal) sevgisine aşırı düşkündür." (100 Âdiyat,
"Mal/ servet ve oğullar, dünya hayatının zineti (süsüdür)." (18 Kehf, 46)
Malın hayır ve şer oluşu, kullanımı ve harcanmasına göredir. İyi, iyi yerde, faydalı şekilde kullanılırsa hayır olur, hayır getirir, şayet zıddı olursa şer olur, şer getirir.
İslam, zenginliğe değil, onun kötü yolda kullanılmasına karşı çıkmıştır. O, insanın hizmetçisidir, araçtır, onun için yeri kalp, gönül değil, cüzdandır. O el kiridir.
Müslümanın kirli parayla ilişkisi olmaz, onun kazancı da temizdir. Çünkü Cennet, temizlerin yeridir.
Batının ve batılın para anlayışını ise Mark Twain şöyle özetler:
-İnsan hayatının amacı nedir?
-Zengin olmak.
-Nasıl?
-Eğer becerebilirsek şerefsizce, mecbur olursak namuslu yoldan.
-Tek ve gerçek Tanrı kimdir?
-Tanrı paradır. Altın, dolar ve hisse senedi, baba oğul ve ruhları...
Mü' mince tavır ise şudur:
Elin kârda, dilin ikrarda, gönlün yâr (Allah)'da olsun...
Unutmayalım ki: para sahibinin nefsaniyetine hizmet ederse felakettir; ruhaniyetine hizmet ederse saadettir, rahmet vesilesidir.