Parçalanmış Aile Çocuklarına Yaklaşım Nasıl Olmalı??

Sınıfımızda öyle yada böyle aileden,gezmekten,anne babadan ve onlarla vakit geçirmekten  veya aile ye bir şekilde değen konulara girebiliyoruz.Eğer sınıfımızda parçalanmış aile çocukları varsa onları da dikkate alarak sizce neler yapabilir,yaklaşımımızı nasıl şekillendirmeliyiz???

Şevkat ve sevgiyle ;

Yaklaşık iki ay önce bir öğrencimin bana yazdığı ve göz dolduran o kısacık mektubundan satırlar yazayım size ;
"Öğretmenim annem akşam ağlıyor .Kitap okuyamadım .seni çok seviyorum "

Bazen insanoğlu seçer ayrılmayı. Bazen ölüm ayırır. İşte tam da burası ne kadar zordur. Gaflet içinde "Babanız toplantıya gelecek" dersiniz. Oysa babası vefat eden öğrenci vardır. "Öğretmenim benim babam öldü" der. Ve yüreğiniz delik deşiktir.
Söz tükenmiştir.

Evet Hocam aynen söylediğiniz gibi,anne babası olmayan veya ayrı olan öğrencileri bildiğiniz halde anne babadan bahsetmek çok acı oluyor,ve o çocuğun yüzündeki ifade aslında herşeyi anlatıyor..Bu konuda kendimi çok çaresiz hissediyorum...

Benimle aynı durumda olan meslektaşlarımın yaklaşımlarını ve yaşadıklarını öğrenmek isterim....

geçen yıl sosyal rehabilitasyon iöo nda çalışıyordum.Öğrencilerim sokak çocuklarıydı.hepsi sevgiye aç,derste kılı kırk yararak konuşuyorduk yaralarına basmamak için.bi öğrencim ÖĞRETMENİM NE GÜZEL SİZ OKULDAN ÇIKINCA ANNENİZİN  YANINA GİDECEKSİNİZ ODA SİZE HOŞGELDİN YAVRUM DİYECEK DEMEZ Mİ:(SONRA GİT WC YE AĞLA AĞLAYABİLDİĞİN KADAR...

geçen yıl sosyal rehabilitasyon iöo nda çalışıyordum.Öğrencilerim sokak çocuklarıydı.hepsi sevgiye aç,derste kılı kırk yararak konuşuyorduk yaralarına basmamak için.bi öğrencim ÖĞRETMENİM NE GÜZEL SİZ OKULDAN ÇIKINCA ANNENİZİN  YANINA GİDECEKSİNİZ ODA SİZE HOŞGELDİN YAVRUM DİYECEK DEMEZ Mİ:(SONRA GİT WC YE AĞLA AĞLAYABİLDİĞİN KADAR...

bunu ancak yaşayan bilir.öğretmen anne ve babadan bahsedince burnumun içi sızlardı.ağlammak için kendinizi tutmak ne zordur.

bu sene bir öğrencim var 1-1,5 yaşlarında annesini kaybbetmiş.ablaları bakıyor.anneler günü için tören yaptık.çocuğumun yüreğindeki eksiklik yüzüne yansıdı.nasıl tamir edilir bu eksiklik,ne yapılır bilmiyorum.6 yaşında herşeye ağlıyor,arkadaşlarına bağırıyor....sayamıyacağım bir çok olumsuz davranışları var.çok üstüne gidemiyorum bu anne eksikliği başka bir acıya benzemez.

Geçen sene urfada asker öğretmenlik yaparken bir öğrencimin annesi çok genç yaşta kanserden vefat etti,babası tekrar evlendi çocuğa dedesi bakıyordu,o kadar mahzun o kadar yanlızdı ki,ben ne kadar dikkat etsem bile çocuklar anne babadan her bahsettiğinde öğrencimin gözlerinin dolduğunu hissediyordum...Şimdi batıda eski görev yerimdeyim burada da ailesi parçalanmış başıboş bırakılmış evinde huzur olmayan bir öğrencim var,ne ödevini yap diyebiliyorum ne düzenine dikkat et..Hayat böyle çocuklar için o kadar çok zor ki içim parçalanıyor!!!

benim de bir öğrencim var sınfımda bu sene bizim sınıfta(iki sınıfı birleştirdik) sanki büyük bi insanı küçük bir vücudun içine koymuşlar.o kadar olgun biri ki bu arada 8 yaşında.
babası ölmüş.heralde acılar insanı olgunlaştırıyor.Ne zaman böyle konular açılsa ağlamaya başlıyor.ben de bilmiyordum babası öldğünü,çocuklara sordum lünaparka giden var mı herkes ben babamla gittim şuna bindim.yusuf öğretmenim boğazım çok acıyor.bişey batıyor boğazıma diyerek eve gitti.ne zaman babayla ilgili bi konu açılsa Yusuf'un boğazı acımaya başlıyo beniimse kalbim........

benim bir kız öğrencim var anne-babası boşanmış.Annesi bayan öğretmenin sınıfından alıp benim sınıfa getirdi öğretmeni erkek öğretmen olsun diye.
Babası öğrencinin ihtiyaçlarını karşılamıyor ve annesi de gündüz işe gidiyor.
Öğrencinin tüm dünyası sınıf arkadaşları ve öğretmeni.

Benim de bir kız öğrencim var annesi ve babası boşanmış.Babaanne ve dedesiyle yaşıyor.Velayeti babada.Özellikle bayan öğretmende okusun diye bana verildi.Annesini bayramlarda izinlerde görüyor.Annesine gittiğinde psikolojisi değişiyor.Okula gitmek istemiyor.Bu bayramda birazda aklım onda.Annesini görcekmi?Bu onu nasıl etkileyecek diye düşünüyorum.Bayram dönüşü konuşacağım.

parçalanmış aile çocukları her zaman bir kırık kalp taşıyorlar.onlara mutlaka ilgi göstermeliyiz.ama yaşadıkları sorunların da herkesin başına gelebilecek doğal bir olay olduğunu da kavratmalıyız bence

bu hafta öğrencimin annesi evi terk etmiş.Annesi telefon ederek çocuğunun sesini duymak istiyor,babaannede "öğretmenim annesinin sesini duyunca kötü oluyor" diyerek annesiyle görüşmesini istemiyor.çocuğum içine kapanıktı şimdi daha da içine döndü.arada kaldım,ne yapacağımı kestiremiyorum.bu konuların çok hasas olduğunun da farkındayım.kime ne söylemem gerektiği konusunda kararsız kalıyorum?Arkadaşlar önerilerinizi ve yardımlarınızı bekliyorum....

1,5 ay önce bir öğrencimin babası annesini evden kovmuş. Dersleri çok iyi olan öğrencim bir anda sınıfta dalgın, dikkati dağınık bir çocuk oldu. Aradan 1 ay geçti. Annesi ağlayarak okula geldi, haklı olarak çocuğunu görmek istiyor, görüştüler. Geçen hafta babaları bunu öğrenmiş. Öğrencimi alıp farklı bir ilçedeki özel okula vermiş. "Annesi ile görüşmelerini engellemek için." Okuldan ayrılmasına gerçekten çok üzüldüm. Ama bugün durakta beklerken bir öğrenci servisinden küçük bir elin bana sallandığını farkettim. Öğrencimi görünce ne kadar mutlu olduğumu anlatamam. Allah yardımcıları olsun.