Peygamberimizin Hadis Ve Sünnetleri

SelamAleyküm arkadaşlar.Aşure günümüz mübarek olsun...

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:

“…Kim, Âşure orucu tutarsa o kişinin bir yıllık günahı bağışlanır.”

Taberani Mucemu’l-Evsad, Tergib ve Terhib 2/466

Peygamber Efendimiz (S.A.V.) buyurdular:
-Bebeğin iki aya kadar ağlaması Allah'tan başka ilah olmadığına ve Muhammed Aleyhisselamın onun kulu ve resulu olduğuna şehadettir.
-Dört aya kadar ağlaması Allah-u Teala'ya itimaddır.
-Sekiz aya kadar ağlaması Peygamber Efendimize selavattır.
-İki sene kadar ağlamasıda anne ve babaya istiğfardır.
-Bir seneye kadar ağladıkları için çocuklarınızı asla dövmeyiniz.Zira onlar dört ay şehadette bulunur,dört ay bana salavat okur,döre ayda anne-babasına dua eder.

(Çocuğu ağlamasın diye ona içki içeren anne-baba biliyorum.Malesef  )

...

..

..

       Hadîs-î Şerif

   Satıcı, kusurlu bir mal sürerken onun ayıbını gizler ve açığa vurmazsa, İlâhî gazap altındadır. Melekler de ona lanet okumakta...

...

Peygamber Efendimiz -sallallâhu aleyhi ve sellem-, büyük bir kulluk şuuru içerisinde geceleri ayakları şişinceye kadar ibadet etmiş ve bu hususta kendisine:

“–Ey Allâh’ın Rasûlü! Allah sizin geçmiş ve gelecek hatâlarınızı[2] bağışlamış olduğu hâlde niçin böyle yapıyorsunuz (neden bu kadar meşakkate katlanıyorsunuz)?” diyen Âişe –radıyallâhu anhâ- vâlidemize de şöyle buyurmuşlardır:

“–Çok şükreden bir kul olmayı istemeyeyim mi?”

 (Buhârî, Tefsîr, 48/2; Müslim, Münâfikîn, 81)

 Rasûlullah -sallallâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurmuştur:

“Küçük görülen günahlardan sakının! Çünkü o (küçük günah)lar bir kimsede birikirler de neticede onu helâk ederler.”

 (Ahmed, I, 402-403; V, 331)

İbnü Abbas -radıyallâhu anhümâ-:

“Sûr’a üfürüldüğü zaman var ya; işte o gün çetin bir gündür” (el-Müddessir 8-9) âyetlerini açıklarken şöyle de­miştir:
“Rasûlullah (s.a.v.) buyurdu ki: “Ben nasıl rahat olabilirim ki, Sûr’un sahibi, Sûr’u ağzına almış, alnını eğmiş, kendisine emir verilmesini bekliyor ki Sûr’a üflesin.”
Sahabîler; “Ey Allah’ın Rasûlü, biz ne diyeceğiz?” diye sorunca Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- onlara şu buyruğu verdi:
“-«Hasbünallâh ve ni’mel vekîl. Âmennâ billâh. Tevekkelnâ alellâh: Allah bize yeter. O ne güzel vekildir. Allâh’a îman ettik, O’na güvenip dayan­dık.» deyin.”

(Ahmed bin Hanbel, İbn-i Atiyye’den)

Hakîm, babası Muâviye -radıyallâhu anh-’den naklettiğine göre:

“-Ey Allâh’ın Rasûlü!” dedim, “Bizden her biri üzerinde, zevcesinin hakkı nedir?”

“-Kendin yiyince ona da yedirmen, giydiğin zaman ona da giydirmen. Yüzüne vurmaman, takbîh etmemen, evin içi hâriç, onu terk etmemen…” (Ebû Dâvûd, Nikâh 42)

"Himmeti dünya olan kimseyi Allah kendi başına bırakır ve ona geçim darlığı verir. Dünya ona ancak yazıldığı kadarıyla gelir. Allah, niyeti ahiret olan kimsenin ise işlerini derli-toplu kılar ve ona gönül zenginliği verir. Dünya da bu kimseye koşarak gelir.” (Sünen-i Tirmizî, Sünen-i İbn-i Mâce)

"Cuma günü, kuşlar, vahşi hayvanlar birbirine,
“Selam size, bugün Cumadır”
derler."

Hadis-i Şerif

Rasûlullah (sav) buyurdular:

“Yedi şey vardır ki, kul vefâtından sonra kabrindeyken de bunların ecri kendisine ulaşır: Öğrettiği ilim, akıttığı su, açtığı su kuyusu, diktiği meyve ağacı, inşâ ettiği mescit, okunmak üzere miras bıraktığı Mushaf-ı Şerif, vefatından sonra kendisine istiğfar edecek hayırlı evlâd.”

| Hadis-i Şerid - (Beyhakî, Şuab, III, 248; Heysemî, I, 167)