Peygamberimizin Hadis Ve Sünnetleri

Ebû Hüreyre -radıyallâhu anh-’dan rivâyet edildiğine göre, bir gün Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, ashâbıyla birlikte Bâki kabristanına gitti ve:
“-Allâh’ın selâmı üzerinize olsun ey mü’minler diyârının sâkinleri!.. İnşâallâh bir gün biz de size katılacağız. Kardeşlerimizi görmeyi çok isterdim. Onları ne kadar da özledim!” buyurdu.
Ashâb-ı kirâm:“-Biz Sen’in kardeşlerin değil miyiz, Yâ Rasûlallâh?” dediler
.Rasûl-i Ekrem -sallâllâhu aleyhi ve sellem-:
“-Sizler benim ashâbımsınız, kardeşlerimiz ise henüz gelmemiş olanlardır.” buyurdular.
Bunun üzerine ashâb:“-Ümmetinden henüz gelmemiş olanları nasıl tanıyacaksın, ey Allâh’ın Rasûlü?” dediler.
Peygamber Efendimiz -aleyhissalâtü vesselâm-:“-Bir adamın, alnı ve ayakları ak olan bir atı olduğunu düşünün. Adam, bu atını hepsi de simsiyah olan bir at sürüsü içinde bulamaz mı?” diye sordu
.Sahâbe:“-Evet, bulur, ey Allâh’ın Rasûlü!” dediler.
Bunun üzerine Rasûl-i Ekrem -sallâllâhu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu:“-İşte onlar da abdestten dolayı yüzleri nûrlu, el ve ayakları parlak olarak gelecekler. Ben önceden gidip havuzumun başında ikram etmek için onları bekleyeceğim. Dikkat edin! Birtakım kimseler, yabancı devenin sürüden kovulup uzaklaştırıldığı gibi benim havuzumdan kovulacaklar. Ben onlara «Gelin buraya!..» diye nidâ edeceğim. Bana:«-Onlar senden sonra hâllerini değiştirdiler, (Sen’in Sünnet’ini tâkip etmeyip başka yollara saptılar, büyük günahlar işlediler.)» denilecek.Bunun üzerine ben de:«-Uzak olsunlar, uzak olsunlar» diyeceğim.”

 (Müslim, Tahâret, 3) 

Peygamber Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- ümmetini, yani bizleri tâ, asırlar evvelinden özlemiş, hasretle gözyaşı döküp bizimle buluşacağı günü ve buluşma yerini ona kavuşabilmenin yollarını anlatmış. Ümmetine, sadece hayatta iken değil, vefâtından sonra bile duâ edeceğini müjdelemiştir. 

Behz bin Hakim’in dedesinden rivayet edildiğine göre, “Siz, insanlar için çıkarılmış hayırlı bir ümmetsiniz.” (Âl-i imrân, 3/110) âyet-i kerîmesi hakkında Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur:
“Siz, ümmetlerden yetmişi tamamlıyorsunuz. Siz, on­ların en hayırlısı ve Allâh’a karşı en şereflisiniz.”[2]



[2] Tirmizî, Kitabu Tefsiri’l-Kur’ân, 4/3186;  İbn Mace, Kitabü’z-Zühd, 34/4288.

Peygamberimiz Hz.Muhammed (sav.) :
"Benim ümmetim, merhamet edilmiş bir ümmettir. Âhirette onlara azâp yoktur. Onların azâbı, fitneler, depremler, birbirini öldürmeler ve türlü türlü dert ve sıkıntılar şeklinde dünyada olacaktır.”

(Ebû Dâvud, Fiten, 7/4278)

Şu hadîs-i şerîfte , Hazret-i Mûsâ’nın dilinden Ümmet-i Muhammed’in vasıfları haber verilmiştir:

Mukatil b. Süleyman şöyle anlattı:

Hazret-i Mûsâ -aleyhisselâm- şöyle dedi:

“-Yâ Rabbi, ben Levh-i Mahfûz’da bir ümmet buluyorum. Bunlar, şefaatçi olup şefaatleri makbul olan kimseler şeklinde görülüyor. Bunları benim ümmetim eyle!..”

Allah Teâlâ şöyle buyurdu:

“-Olamaz, onlar Muhammed ümmetidir.”

Hazret-i Mûsâ -aleyhisselâm- tekrar etti:

“-Yâ Rabbi, Levh’te bir ümmet buluyorum ki, beş vakit namaz, bunların hatalarının keffaretidir. Bunları benim ümmetim eyle!

Allah Teâlâ şöyle buyurdu:

“-Olamaz, onlar Muhammed ümmetidir.”

Hazret-i Mûsâ -aleyhisselâm- tekrar etti:

“-Yâ Rabbi, Levh’te dalâlet ehli ile dövüşen, hattâ kör deccali öldüren bir ümmet buluyorum. Bunları benim ümmetim eyle!

Allah Teâlâ şöyle buyurdu:

“-Olamaz, onlar Muhammed ümmetidir.”

Hazret-i Mûsâ -aleyhisselâm- tekrar etti:

“-Yâ Rabbi, Levh’te bir ümmet buluyorum ki, temizlikleri su ile, toprak ile... Bunları benim ümmetim eyle!

Allah Teâlâ şöyle buyurdu:

“-Olamaz, onlar Muhammed ümmetidir.”

Hazret-i Mûsâ -aleyhisselâm- tekrar etti:

“-Yâ Rabbi, Levh’te bir ümmet buluyorum; onlardan bir iyilik niyet edene bir sevap yazılıyor, o iyiliği yapan ise on misli sevap kazanıyor. Hattâ yedi yüz katına ve daha fazlasına kadar sevap yazılıyor. Yine onlardan bir kötülüğü niyet edene bir şey yazılmıyor, günah işlediğinde ise, sadece bir günah yazılıyor. Bunları benim ümmetim eyle!”

Allah Teâlâ şöyle buyurdu:

“-Olamaz, onlar Muhammed ümmetidir.”

Hazret-i Mûsâ -aleyhisselâm- tekrar etti:

“-Yâ Rabbi, Levh’te bir ümmet buluyorum ki, onlar bütün ümmetlerin hayırlısı olmuş; iyilikleri emrediyor, kötülükleri yasak ediyor. Bunları benim ümmetim eyle!”

Allah Teâlâ şöyle buyurdu:

“-Olamaz, onlar Muhammed ümmetidir.”

Hazret-i Mûsâ -aleyhisselâm- dedi ki:

“-Yâ Rabbi, Levh’te bir ümmet görüyorum, onlar son ümmet oldukları hâlde, kıyâmet günü en önde olacaklar. Bunları benim ümmetim eyle!”

Allah Teâlâ şöyle buyurdu:

“-Olamaz, onlar Muhammed ümmetidir.”

Hazret-i Mûsâ -aleyhisselâm- dedi ki:

“-Yâ Rabbi, Levh’te bir ümmet görüyorum, onların kitapları kalplerinde… Bakarak da okuyorlar. Bunları benim ümmetim eyle!”

Allah Teâlâ şöyle buyurdu:

“-Olamaz, onlar Muhammed ümmetidir.”

Bundan sonra Hazret-i Mûsâ -aleyhisselâm, “Ümmet-i Muhammed” olmak istedi. Allah Teâlâ ise, cevâben şöyle buyurdu:

“-Ey Mûsâ, ben seni insanlar üzerine seçtim. Risâletimi vermekle, kelâmıma nâil kılmakla… Sana verdiğimi al. Şükreden kullarımdan ol!..”

Bunun üzerine Hazret-i Mûsâ, hâline râzı oldu. (Ebü’l-Leys Semerkandî, Tenbîhü-l Gâfilîn)

Allah Rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem- âdeta bugünleri görerek şöyle buyurmuştur:

“Şunu biliniz ki, bana Kur’ân-ı Kerim ile birlikte onun bir benzeri de verilmiştir. (Bu konuda) dikkatli olun! (Çünkü) koltuğuna kurulan tok bir adamın:

“-Size sadece bu Kur’ân lâzımdır! Onda bulduğunuz helâli helâl, haramı da haram kabul ediniz, yeter!..” diyeceği (günler) yakındır.”

(Ebû Dâvud, Sünnet, 5, 6; Tirmizî, İlim, 10; İbn-i Mâce, Mukaddime, 2; Dârimî, Mukaddime, 49; Müsned, II/367, IV/131-132)

Tirmizî’nin bir rivâyeti de şöyledir:

“Dikkat edin! Sizden birinizi, emrettiğim veya yasakladığım konulardan birisi kendisine ulaştığında, koltuğuna yaslanmış bir hâlde:

“-Bilmiyorum, Allâh’ın kitabında ne bulursak ona uyarız. (Hadisleri tanımayız!)” derken bulmayayım!..”

(Tirmizî, İlim, 10)

Nebî sallallahu aleyhi ve sellem evinden çıkacağı zaman şöyle dua ederdi:

“Allah’ın adıyla çıkıyorum, Allah’a güveniyorum. Allah’ım sapmaktan, saptırılmaktan, kaymaktan kaydırılmaktan, haksızlık yapmaktan, haksızlığa uğramaktan, câhilce davranmaktan ve câhillerin davranışlarına muhatap olmaktan sana sığınırım.”

| Hadis-i Şerif; Ebû Dâvûd, Edeb 103 |

"Ey sıkıntı, şiddetlen; nasıl olsa biteceksin!"

Hadisi Şerif/Müsned-i Şih

..

Resulullah (sav) buyurdular ki:

Kulun gündüz veya gece amelini yazan hafaza melekleri, yazdıklarını ALLAH'a yükseltirler. ALLAH sahifenin baş ve son kısmını hayırlı bulursa, meleklere şöyle der:

‘Sizi şahid kılıyorum, ben kulumun sahifesinin iki tarafı arasında kalan kısmını mağfiret ettim.’

| Hadisi Şerif, Tirmizi, Cenâiz 9 Ravi:Hz. Enes [24]

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem faiz alana da verene de lânet etti.

| Hadis-i Şerif; Müslim, Müsâkât 105-106 | [51]

Peygamber Efendimiz(SAV) buyuruyor ki;
Kim benim kabrimi ziyaret ederse onun icin şefaatim vacip olur

Yari yil tatili iyi bir fırsat Allah isteyenlere nasip etsin

"Erkek veya kadın, kim mümin olur da güzel amellerden işlerse, işte onlar cennete girerler. Zerre kadar da haksızlığa uğratılmazlar."

-Kur'an; Nisa 124 Meali

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem faiz alana da verene de lânet etti.

| Hadis-i Şerif; Müslim, Müsâkât 105-106 | [51]

"Mümin erkeklere söyle, gözlerini haramdan sakınsınlar."

Nur Suresi/30

"İçinde köpek ve sûret bulunan eve melekler girmez."

| Hadis-i Şerif; Buhârî, Libâs 88, Bedü'l-halk 7 | [51]