Peygamberimizin Hadis Ve Sünnetleri

Evlat kokusu cennet kokusudur.
Hz. Muhammad (s.a.v)

Su içerken önce sağındakine ikram ederdi.

Ebu Said el-Hudri (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Sizden herhangi biri esnediği zaman eliyle ağzını kapatsın! Kuşkusuz ki şeytan (kişinin ağzına) girer’ buyurdu.”
| Kaynak; Müslim 2995/57, Ebu Davud 5026

         Hadîs-î Şerif

   Üç dua vardır ki, bunlar şüphesiz kabul edilir: Mazlumun duası, yolcunun duası ve babanın evladına duası.

Hayra vesile olan, hayrı yapan gibidir.

Tirmizî, İlm, 14

Bir gün Peygamber Efendimiz (s.a.s) oturmakta olan bir grup insanın yanına gelir ve onlara, “Size hanginizin hayırlı, hanginizin şerli olduğunu söyleyeyim mi?” diye sorar. Oradakiler, “Söyleyin ey Allah’ın Elçisi.” dediklerinde Kutlu Nebi, şöyle buyurur: “Hayırlınız kendisinden hayır umulan ve şerrinden emin olunandır. Şerliniz ise kendisinden hayır beklenmeyen ve şerrinden de emin olunmayandır.”

“İlim tahsil ediniz, çünki maarif bizim düşmanlarımıza karşı silahımızdır.”

Hz. Muhammad (s.a.v)

Peygamberimiz işaret parmağı ve orta parmağıyla işaret ederek: “Gerek kendisine ve gerekse başkasına ait herhangi bir yetimi görüp gözetmeyi üzerine alan kimse ile ben, cennette işte böyle yanyanayız” buyurmuştur.

(Buhârî, "Talâk", 25, "Edeb", 24; Müslim, "Zühd", 42)

İnsanların en hayırlısı insanlara yararlı olandır ,Hz Muhammmed

Allah insanlara acımayana, merhamet etmez.

Hz. Muhammad (s.a.v)

Şaka da olsa yalan söylemeyiniz.
( Hadis-i Şerif )

“Allah Çok Haya Sahibi Ve İkram Edicidir. Kişi O’na Ellerini Kaldırıp Duâ Ettiği Zaman Onları Boş Çevirmekten Haya Eder.”
. . . {Hadis-i Şerif,Ebû Dâvûd:Salat:27;Tirmizi:Dua:3556.]

Allah-ü Taâlâ, muhakkak sûretlerinize ve mallarınıza bakmaz; fakat kalplerinize ve amellerinize nazar buyurur.
Hz. Muhammad (s.a.v)

" Evladına Kur’an-ı Kerim’i öğreten Ana Babaya kıyamet günü sultan tacı giydirilir. "
- Hz. Muhammed

Dul ve fakirlere yardım eden kimse, Allah yolunda cihad eden veya gündüzleri (nafile) oruç tutup, gecelerini (nafile) ibadetle geçiren kimse gibidir."

(Buhârî, "Nafakât", 1; Müslim, "Zühd", 41; Tirmizî, "Birr", 44; Nesâî," Zekât", 78