RE-SİM, RE-SİM!
Ders resim.
—Hadi bakalım dışarıya çocuklar!
Diyeceğim ama…
Çıkmıyor ki sesim!
Başlıyorlar koşmaya
Koşarken oynamaya.
—Ree-sim, ree-sim!
Ya, oğlum sus,
Susturmak kimlere mahsus!
—Ree-sim, ree-sim!
Uçmaya, coşmaya, koşmaya,
Bir iki üç…
—Ree-sim, ree-sim!
Resmin içinde toz duman
Beden mi resim mi dersim!
Kar taneleri gibi,
Dağılıyorlar sağa sola.
Banklarda, duvarlarda kol kola!
—Ne çizeceğiz öğretmenim?
Beni dinleyen kim?
—Ben biliyorum öğretmenim!
Bebek çizelim öğretmenim!
Yok, araba çizelim!
Yok, yok! Ev çizelim!
Cansu,
Metehaan,
Seliiim!
Ya birazcık durur musunuz?
Elim kaşınıyor elim!
Hepsinin elinde boya,
Kırışık kırışık kâğıtlar.
—Öğretmenim resim kâğıdım uçtu!
Alın size sebepsiz ağıtlar.
—Oğlum ağlayacak ne var?
Hadi bakalım, çizmeye başlıyoruz!
—Temiz çevre, temiz okul!
Bakın etrafınıza, bakın neler var?
Diziliyorlar…
Ve izliyorlar.
—Baktınız mı?
—Eeeevet!
—Söyleyin bakalım neler var?
—Her tarafta çöp vaar!
Dinleyin bakalım…
Çöp kutusu var mı?
—Eeeevet!
Kaç tane?
—Çook!
O zaman söyleyin bakalım
Bunları atan hangi çocuk?
—Ben değilim!
—Ben de değilim!
—Ben hiç değilim!
—Peki kim?
Susuyorum…
—Haydi gidin!
Giderken bağırıyorlar:
—En güzelini ben çizerim!
—Hayır, ben çizerim!
—Ben, ben, ben…
Haklısınız yavrularım,
Haklısınız dünya güzelleri!
Çirkinde olsa,
Siz çizersiniz bütün güzellikleri!
—En güzelini ben çizerim!
—Hayır, ben çizerim!
—Ben, ben, ben…
Sus bakalım öğretmen!
S.ORAK-CİH66
ADAMIN BİRİ
16 ARALIK2009
YOZGAT