İnsan sarsılır ve huzursuz, kaygılı, mutsuz, enerjisi düşük, çaresiz hatta zavallı bir duruma düşebilir. Sanki çıkmaz bir sokakta, bir labirentin dolambaçlı yollarındadır. Acı ile kıvranır ve mantıklı bir yol, bir çözüm bulmak için çırpınır.
Tek çıkar yol, gerçeği ve onun neden olduğu acıyı kabullenmektir. Yaşamın bizden istediği budur; kabullenmek...Tek çaremiz her olayı, dost ya da düşman her insanı, kolayı, zoru kabullenmektir. Acıyı ve gerçeği kabullenen zoru başarır, hayatı dolu dolu yaşayabilir.
