Sahura Kadar Ayakta Olan Gönüller

salçalı ekmek en sevdiğim şeydi
ama hakiki salçadan
şimdi insanlar kanaatkar değil
çocuklar da aç gözlü
dondurma bile alsan en pahalısından istiyor
eskiden iki çeşit "siyah beyaz" dondurmayı bulsam bayram ederdim

Bizim zamanda çizgi filmler daha kaliteliydi. Şimdiki çizgi filmler çok saçma geliyor bana.

kesinlikle katılıyorummm

voltranı herkes bilirde..küçük golcüyü hatırlıyomsunuz... topa bir vururudu japon çocuk yarım bölüm kaleye gitmesini beklerdik..bi de oval sahalar..

hoıcam inan kahkaha attım...nerden aklına geldi ..o salçalı ekmeği herkes mi yemiş yaa....bide yaglı ekmegin uzerine şeker döküp yerdik..ya bide ezan okunuyo eve gel muabbeti vardı yaa..oyun oynardık ..annem: ezan okunuyo gelin derdi...

Öğretmenim eskiden böylemiydi. yokluk vardı, her evde  en az 2-3 çocuk, memur bile olsa tek maaş zordu. Çocuklar evde muz vs. gördün mü bayram ederdi. Karpuz bile bir lükstü. Çocukların eline sür ekmeğe salçayı gitsin, ver salatalık domates oyalansın dursun ... Şimdiki çocuklar böylemi... 20 Aylık oğlum var Ozmo diyor, Dino diyor (Danino) başka bişey demiyor...

Anlaşıldı hiçbirimiz mutlu değiliz.Psikologlar diyorlar ya insanlar hep geçmişi özlüyorsa mutsuzdur diye.Hemen gözlerimiz parlıyor o yıllardan bahsedilince.Çocukluktu belki güzel olan...

bizimkiler dizisi, müjgancığım falan, o dizi müziğini duydum bir sitede aklıma söylemesi ayıp banyo(çocuktum), ütü ve sıkıntılı hafta hazırlığı geldi. küçük ibo, ayşecik, izlemediğim ve sevmediğim aynalı tahir...  bir de halley benzeri walls çikolata, bakkala gittiğimizde 250 binlik west kola ve portakal suyu vardı. Bakkalcı 'sarı mı siyah mı derdi?'  ,  elvan gazoz.... vay beee

voltranı herkes bilirde..küçük golcüyü hatırlıyomsunuz... topa bir vururudu japon çocuk yarım bölüm kaleye gitmesini beklerdik..bi de oval sahalar..

küçük golcü dediğiniz "tsubasa" mı öğretmenim ?

Şişelere Mandal

Hattat İzzet Sokak doğduğum sokaktı
Fatih Camii`nin hemen arka tarafında
 Bir tarafında üç dört katlı apartmanlar
 Karşı yakasında arsalar
 Ve arsalar kondurulmuş
At arabacılığı yapan
 Roman ailelerin oturduğu barakalar

 Gazozuna maç yapmayı
Mahalle kavgalarında baş yarmayı
Kandil akşamlarında komşu teyzelerin
 Kapısını tıklatıp üç beş kuruş koparmayı
Sokağın seyyar dondurmacısına vicdan yaparak
 Yirmibeş kuruşa otuzbeş kuruşluk dondurma almayı
Ben orda öğrendim

Şişelere mandalcıların kapınızın öndünden
 Gelip geçtiği günlerdi
 Siz boş şişe verirdiniz o da size mandal verirdi
 Başta bizimki olmak üzere
 Bir sürü ev bir mandal cennetiydi
 O kadar ki rahmetli annem
 Bir fanileyi kuruması için astığında
 Beş altı mandal birden takardı

Bir sürü şey az ama mandal çoktu
 Evler mandal
Şişelere mandalcıların evleri de
 Her halde boş şişelerle doluydu

 Sonra eskiciler geçerdi
 Sabahın kör seherinde
 Uzun uzun eskici diye bağırarak
 Siz ona eskimiş esvaplarınızı ayakkabılarınızı verirdiniz
 O da size beyaz porselen tabaklar verirdi
İşin içinde yine para yoktu

 Fatih biraz ilerisinde Haydar`da
 Benim hatırladığın dört tane yazlık sinema vardı
Sabata, Maskeli suvari, Ringo filmlerini hep o sinemalarda seyrettiğim
 Hacı Murat, Battalgazi ve Tarkan serilerini de
 Sadri Alışığı da ilk kez orda tanıdım
 Adını yıllar sonra koyacağım
 Kalenderliği, adamlığı, arkadaşlığı anlatıp duruyordu
 Haydarın kirli beyaz perdeli yazlık sinemasında
 Öyle inandırıcıydı ki

 Çünkü Sadri Alışığı seyrettiğiniz yazlık bahçe sinemasının
 Tahta sandalyelerinden birinde
 Mutlaka onun gibi biri ya da birileri vardı
O filmler bizim hayatımızın tam karşılığıydı
Her şey biraz gerçek gibiydi
 Her şey biraz masal gibiydi

 Benim hiç bisikletim olmadı
O yüzden bisiklete binmesini hala bilmem
 Sonraları da bilerek öğrenmedim
 O bisikletsiz günlerim
 O bisikleti olan çocuklara duyduğum özlemin tadını
Hiçbir zaman kaybetmeyeyim unutmayayım diye

 Bayram arife gecelerinde
 Yeni kunduralara sarılıp gözlerimi kırpmadan
 Bana dünyanın en heyecanlı lezzetini yaşatan
 Rabbime hamd ederim
 Arada bir aldığım ya da aldırabildiğim
 Bir şişe gazozu her bir ufak yudumun ardından
 Korku dolu gözlerle nasıl ölçüp biçtiğimi
 Ve daha çok varmış tesbitiyle
 Bana mutlulukların en büyülerinde birini yaşatan
 Rabbime bir kaz daha hamd ederim.

İyi ki Hattat İzzet sokak vardı
Ve iyiki ben orda doğdum

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

yalan rüzgarından habersiz sayılırım. ama diğerlerini hep izlerdim. edi ile büdüyü çok severdim mesela

Yalan Rüzgarı bilinmez mi öğretmenim. Televizyonların en uzun zamanlı dizisiydi neredeyse. Ailece izlerdik. Bir de Hayat Ağacı vardı onu severdik

Öğretmenim eskiden böylemiydi. yokluk vardı, her evde  en az 2-3 çocuk, memur bile olsa tek maaş zordu. Çocuklar evde muz vs. gördün mü bayram ederdi. Karpuz bile bir lükstü. Çocukların eline sür ekmeğe salçayı gitsin, ver salatalık domates oyalansın dursun ... Şimdiki çocuklar böylemi... 20 Aylık oğlum var Ozmo diyor, Dino diyor (Danino) başka bişey demiyor...

evet hocam yaaa.inanın biz mesela oyun arasında açlıgmız aklımıza geldimi annem ekmek domatesi verirdi yada salçalı ekmegi yerdik..itiraz etme gibi şey zaten olmazdı...daha kanatkar byüüdük ya biz..

gittiğimizde 250 binlik west kola ve portakal suyu vardı. Bakkalcı 'sarı mı siyah mı derdi?'  ,  elvan gazoz.... vay beee

bizim köyde hala sarı gazoz siyah gazoz derler

küçük golcü dediğiniz "tsubasa" mı öğretmenim ?

hoıcam heralde o ya  çizgi filmin ismi küçük golcuydu..

voltranı herkes bilirde..küçük golcüyü hatırlıyomsunuz... topa bir vururudu japon çocuk yarım bölüm kaleye gitmesini beklerdik..bi de oval sahalar..

Ah o tusubasa...
Onun yüzünden sabahın köründe kalkar ders saatine kadar top peşinde koşardık 

küçük golcü dediğiniz "tsubasa" mı öğretmenim ?

Tsubasa Yumurcak TVde hala oynuyor. Arada açıp izlerim eskiyi yad ederim. Heman, SheRa, Voltran, Transformes, Cobra, Lazeryon...

Lazeryonu hatırlayan var mı?

Yalan Rüzgarı bilinmez mi öğretmenim. Televizyonların en uzun zamanlı dizisiydi neredeyse. Ailece izlerdik. Bir de Hayat Ağacı vardı onu severdik

hangi yıllarda idi ki onlar, ben 86 lıyım ondan dolayı vakıf olamayabilirim olaya