Sayılarla Ölüm...

Eğer 9 canlı olsaydın,

En çok 8 kez kaçabilirdin ölümden…

Bil ki, 7 düvele sultan olsan dahî,

Yerin 6 mekân olacak sana…

En fazla 5 metre kumaş götürebileceksin…

Kapatacaksın 4 açsan da gözünü…

Bu dünya 3 günlük dünya…

Azrail’in yanında 2 kat olup yalvarsan da,

Elbet 1 gün öleceksin.
İşte o zaman her şey 0’dan başlayacak…

Satmışım e okulunun da, ilsisinin de, taşınırının da,davranış notunun da,sınavının da, öğrencinin okuduğu kitaplarının da.
hatta imla kurallarına uyarak yazmanında.
Hatta ben kimim siz kimsiniz.
Nasıl olsa öleceğiz mişiz.Yapmıyorum bir şey.

Sağolun nagihan öğretmenim.Bende bana özgürlüğümü bağışlayacak bir kelime arıyordum.Siz koskoca bir başlık verdiniz.

Bu da sözlerle "ölüm" :

Hayatımda hiç yaşamadığım bir olaydı ne olduğunu anlayamıyordum. Üzerimde bir örtü vardı. Ve etrafımda insanlar hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.
Ne olduğunu hala anlamış değildim. Neden üzerimde örtü vardı ve neler oluyordu. Ellerimi oynatamıyor kımıldayamıyordum. Allah’ım neler oluyordu, bana neler olmuştu. Ayağa kalkmak istiyordum ama kalkamıyordum.
Anne neredesin, sesini duyuyorum ama seni göremiyorum. Neden ağlıyorsun anne... Yanıma gel üzerimdeki örtüyü al. Ben alamıyorum anne...
Bir ara bir el üzerimdeki örtüyü aldı. Bu babamdı ve gözleri ağlamaktan şişmişti. Neden ağladın baba... Ben neredeyim. Neden konuşamıyorum.
Annemde orda, annem yıkılmıştı sanki. Ağlıyordu hem de hıçkıra hıçkıra. Ağlama anne!
Aman Allah’ım! Eyvah!! Ben ölmüştüm. Evet ben ölmüştüm ve bu etrafımdaki insanlar benim cesedimin üzerinde ağlıyorlardı. Ağlama anne!
Ağlama baba!! Allah’ım! Bana yardım et, bana dayanma gücü ver.
Annem üzerime yattı ve ağlamaya devam etti. Bir yandan da; Oğlum, yavrum neden bizi bıraktın, diyordu.
Anne! Anne! ağlama anne. Ya babam. Heybetli babam, evimizin direği babam. Ağlama baba! ne olursunuz ağlamayın. Kardeşlerim, komşularımız tamamı ağlıyorlardı. Anne seni son bir defa öpmek, koklamak, sarılmak isterdim ama şimdi olmuyor anne. Annem!! Annem!!
Sonra üzerimi tekrar örttüler. Beni bir tabuta koydular. Evimizden son kez çıkıyordum. Hem de dönmemek üzere Anne!! Ne olur beni bırakma Anne!! gitmek istemiyorum ... Annneeeeeeeeeeee
Yağmur yağıyor tabutumun üstüne. damlaları duyuyorum. Beni camiye götürüyorlardı son kez. Hayatta gitmediğim camiye son kez götürülüyordum. Allah’ım götürmeyin. Ne yüzle gideceğim!! Hayatta gitmek istemediğim camiye götürmeyin beni..... Ve imamın er kişi niyetine deyişi...
Hakkınızı helal ediyor musunuz? Evet sesleri neye karşı... Hepsine de hakkım geçmişti. Ben kul olamadım kardeş olamadım, Allah huzuruna nasıl varırım......
Ve evet..... Allah’ım heyhaaaaat!!!!! Heyhaaaaat!!!!!
Beni son ziyaretgahıma götürüyorlar. Evet kabristana! Allah’ım götürmeyin. Ne olur götürmeyin bu naçiz bedeni. Beni tabuttan çıkardılar, kefenime babam sarıldı, annem uzaktan seyrediyordu. Ağlamaktan gözyaşları kurumuştu.
Anne! beni alsana yanına anne.....beni bırakmasana anne..... anneciğim canım annem..... gitme beni bırakma anne...


"Ölmeden evvel ölünüz ! " Hadis-i Şerif
  Bol düşünceler ...

İşte o zaman her şey 0’dan başlayacak…

Gerçekten her şey 0 dan mı başlayacak?

Yaptığım hatalar, işlediğim günahlar, kırdığım kapler...
Hepsi 0 olacak mı?

Nasıl olsa öleceğiz mişiz.Yapmıyorum bir şey.

nagihansare öğretmenim, nikel öğretmenim her şeyin 0 dan başlayacağının garantisini istiyorum.
Her şeye 0 dan başlamak mümkün olacak olsa, ilk yapacağım iş insanların kalbini kırmaktansa, kendi kafamı kırmak olacaktır.
Biliyorum ki, yaratan bütün hatalarımızı bağışlayacak kadar Rahman ve Rahim'dir.
İnsanlar öyle mi?
Bir tek söz için ömür boyu konuşmayacak kadar kin tutan insanlarımız var.
Böyle bir insandan nasıl helallik alınabilir?

nagihansare öğretmenim, nikel öğretmenim her şeyin 0 dan başlayacağının garantisini istiyorum.

Müdahele için teşekkür ederim.
Hem de gerçekten teşekkür ederim.
İnsan bazen mizanı kaybedebiliyor yorgunluktan.

Nagihansare öğretmenim şimdi farkettim.Sizden de özür dilerim, başlığınıza bilmeden saygısızlık yapmışım.

Bu da sözlerle "ölüm" :

Hayatımda hiç yaşamadığım bir olaydı ne olduğunu anlayamıyordum. Üzerimde bir örtü vardı. Ve etrafımda insanlar hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.
Ne olduğunu hala anlamış değildim. Neden üzerimde örtü vardı ve neler oluyordu. Ellerimi oynatamıyor kımıldayamıyordum. Allah’ım neler oluyordu, bana neler olmuştu. Ayağa kalkmak istiyordum ama kalkamıyordum.
Anne neredesin, sesini duyuyorum ama seni göremiyorum. Neden ağlıyorsun anne... Yanıma gel üzerimdeki örtüyü al. Ben alamıyorum anne...
Bir ara bir el üzerimdeki örtüyü aldı. Bu babamdı ve gözleri ağlamaktan şişmişti. Neden ağladın baba... Ben neredeyim. Neden konuşamıyorum.
Annemde orda, annem yıkılmıştı sanki. Ağlıyordu hem de hıçkıra hıçkıra. Ağlama anne!
Aman Allah’ım! Eyvah!! Ben ölmüştüm. Evet ben ölmüştüm ve bu etrafımdaki insanlar benim cesedimin üzerinde ağlıyorlardı. Ağlama anne!
Ağlama baba!! Allah’ım! Bana yardım et, bana dayanma gücü ver.
Annem üzerime yattı ve ağlamaya devam etti. Bir yandan da; Oğlum, yavrum neden bizi bıraktın, diyordu.
Anne! Anne! ağlama anne. Ya babam. Heybetli babam, evimizin direği babam. Ağlama baba! ne olursunuz ağlamayın. Kardeşlerim, komşularımız tamamı ağlıyorlardı. Anne seni son bir defa öpmek, koklamak, sarılmak isterdim ama şimdi olmuyor anne. Annem!! Annem!!
Sonra üzerimi tekrar örttüler. Beni bir tabuta koydular. Evimizden son kez çıkıyordum. Hem de dönmemek üzere Anne!! Ne olur beni bırakma Anne!! gitmek istemiyorum ... Annneeeeeeeeeeee
Yağmur yağıyor tabutumun üstüne. damlaları duyuyorum. Beni camiye götürüyorlardı son kez. Hayatta gitmediğim camiye son kez götürülüyordum. Allah’ım götürmeyin. Ne yüzle gideceğim!! Hayatta gitmek istemediğim camiye götürmeyin beni..... Ve imamın er kişi niyetine deyişi...
Hakkınızı helal ediyor musunuz? Evet sesleri neye karşı... Hepsine de hakkım geçmişti. Ben kul olamadım kardeş olamadım, Allah huzuruna nasıl varırım......
Ve evet..... Allah’ım heyhaaaaat!!!!! Heyhaaaaat!!!!!
Beni son ziyaretgahıma götürüyorlar. Evet kabristana! Allah’ım götürmeyin. Ne olur götürmeyin bu naçiz bedeni. Beni tabuttan çıkardılar, kefenime babam sarıldı, annem uzaktan seyrediyordu. Ağlamaktan gözyaşları kurumuştu.
Anne! beni alsana yanına anne.....beni bırakmasana anne..... anneciğim canım annem..... gitme beni bırakma anne...


"Ölmeden evvel ölünüz ! " Hadis-i Şerif
  Bol düşünceler ...

Bundan güzel rabıta olamaz bence.
Bunu günde bir kere yapsak herhalde kalbimiz dünya işleri ile her dakika biraz daha öleceğine, dipdiri olurdu.
Paylaşımınız için teşekkürler munzevi öğretmenim.

Cevabım üstte turgut bey.
Ya dünya bizi yiyecek, ya da biz dünyayı.
Ama gün geçtikçe dünyanın beni yediğini farkediyorum.

munzevi ağzına sağlık 2 gündür ölüm üzerine rüyalar görüyorum kabus derecesinde artık geceleri uyuyamaz oldum yazını okıuyunca daha da korkmamak mümkün değil.
ölüm nedir ölümden değil Cenab-ı Hakkın yüzüne nasıl bakarım,ne yüzle o düşünceler içerisindeyim.
Mevlam sonumuzu hayır etsin.

öylesine kaygısızız ki hiç ölmeyecek edalarındayız
rabbim hayatın olduğu gibi ölümün de hayırlısını versin

iki paylaşım içinde teşekkürler.

Önemli uzun ve kısa yaşamak değil. Uzun da yaşasak kısa da yaşacak herşey bir gün bitecek. Önemli olan iyi bir şekilde yaşamak.

çok duygulandım arkadaşım. nagihansare ve munveziye çok tesekkur ederim

iki paylaşım için de Teşekkürler

Satmışım e okulunun da, ilsisinin de, taşınırının da,davranış notunun da,sınavının da, öğrencinin okuduğu kitaplarının da.
hatta imla kurallarına uyarak yazmanında.
Hatta ben kimim siz kimsiniz.
Nasıl olsa öleceğiz mişiz.Yapmıyorum bir şey.

Sağolun nagihan öğretmenim.Bende bana özgürlüğümü bağışlayacak bir kelime arıyordum.Siz koskoca bir başlık verdiniz.

hocam yapmayın bu dünyanın işlerini yapmazsak sonra öbür dünyada nasıl hesap vereceğiz.o saydığınız işler bizim işimiz.mecburen yapacağız.

unutmaYALIM: bugün ölecekmişiz gibi öbür dünya için,hiç ölmeyecekmişiz gibi bu dünya için çalışmalıyız...

münzevi öğretmenim yazınız çok etkileyici teşekkür ederim.

Müdahele için teşekkür ederim.
Hem de gerçekten teşekkür ederim.
İnsan bazen mizanı kaybedebiliyor yorgunluktan.

Nagihansare öğretmenim şimdi farkettim.Sizden de özür dilerim, başlığınıza bilmeden saygısızlık yapmışım.

önemli değil hocam.olur öyle ...

turgut hocam.siz bir büyük olarak bize yol göstermelisiniz.bizden daha deneyimlisiniz.tabii 0 lanmıyacağız.keşke keşke öyle olsa..ama herşeyin bir bedeli var..
günahlarımızın bedelini ödemek zorundayız.

burdaki 0 lanmanın manası yani yeni bir hayata başlayacağız ya öldükten sonra işte yani o hayatın sıfırı....

verdiğiniz çok güzel örnekler için size çok teşekkür ederim saygılar....

çok duygulandım arkadaşım. nagihansare ve munveziye çok tesekkur ederim

birşey değil hocam..

hergün ölümü hatırlamak gerekir...
böyle olursa insan kendine bir çekidüzen veriri yaradanın karşısında...

buna  bir nebze sebeb olduysam ne mutlu bana...

Gerçekten çok etkilendim.Nagihansare ve munveziye çok tesekkur ederim.

teşekkürler öğretmenlerim