Şehit Öğretmenlerimizi Unutmayalım

ŞEHİT ÖĞRETMEN YASEMİN TEKİN’İN SON SÖZLERİ…

Önce,barış güvercinleri,ağladı…
Kanat çırptı, sessiz…
Beni bir alaca şafakta vurdular…
Kanım,yıldızlara doğru aktı…
Işık,ışık…

Şimdi gökyüzündeyim…
Ölmedim,ölmeyeceğimi,anlayın…
Yere,kazsanızda toprağımı…
Ben sizin yüreğinizdeyim…
Sizinle,beraberim…

Zafer türküleri söylerim…
Sabah, akşam…
Gülümser, çocuklarım…
Ben YASEMİN TEKİN
Şehit öğretmen.
Ne umutlar ne sevgiler büyüttüm…
Yüreğimde,sizin,için…
Everest,kadar…
Beni bir alaca şafakta vurdular..
Akmadı, kanım…

Bir bayrak örttünüz üstüme…
Al bir bayrak…
Al,yıldızlı…
Onun gölgesinde…
Sessiz,sakin,rahat uyurum…
Ağıtlar,yaktınız,benim için…
Bu yeter mi bana…
Ben YASEMİN TEKİN

Kara gecelerden
Ak Güneş’ler doğdurdum…
Işık,ışık, yıldız,yıldız…
Çiçekler,büyüttüm
Güller büyüttüm…
Gönlümce…
Al, mor, turuncu…
Işıklar saçtım,güneşimle…
Sevgiyi, bilgiyi bölüştüm…
Ninniler söyledim…
Barışa,kardeşliğe…
Ben YASEMİN TEKİN

Şehit öğretmen…
Umut sevgi bayrağını.
Size bıraktım, giderken…
Karanlığa,ışık olur…
Aydınlatır, insanları…
Ne olur.
Kardeş, kardeşi vurmasın…
Ağlamasın analar…
Çocuklar,öksüz kalmasın…
İstiyorum…

Solmasın, o güzelim çiçekler…
Ben YASEMİN TEKİN…
Selam hepinize
Bitlis’ten, Ağrı’dan,İstanbul’dan…
Şehitler ölmez, vatan bölünmez…
Yinede,yüreğim,sizin için çarpıyor…
Ölsem de ne çıkar…
Beni bir alaca şafakta vurdular…
Eşimden ,yavrumdan ayırdılar…
Yıldızlara doğru aktı kanım…
Ama ölmedim,hala, yaşıyorum…
Gülümsüyorum ,hepinize…
Gülümsüyorum…
Meleklerle, beraber…
Şimdi gökyüzündeyim…


Büyük şehidimiz YASEMİN TEKİN in kıymetli eşi ve
kızına Allah’tan rahmet diliyorum.Onun yüce adı verilen bir
 okulda öğretmenlik yapmaktan onur ve gurur duyuyorum...

Saygılarımla
- OCAKBEY
Şehit Öğretmen Yasemin Tekin İlköğretim Okulu özel
eğitim sınıf öğretmeni …

yukardaki şiirlere konu olan ve isimlerini sayamadığım tüm şehitlere Allah tan rahmet diliyor,şiirleri yazanlara da sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.

Ben Bir Şehit ÖğretmenimKaranlık geceye nurlu sabahım
Derdinize deva olacak yahım
Zulmün ateşini söndürür ahım
Ulu çınar gibi serpilen benim
Ve gardaş ben bir şehit öğretmenim

Muhabbetim ana şevkine bedel
Irahmetim bulutlardan ağan sel
Neye yarar topla, çıkar, çarp ve böl
Netice sıfırsa bil ki o benim
Ve bacım ben bir şehit öğretmenim

Ağustosta bu od bizi buydurur
Neşter atar yüreğimiz oydurur
Şu fenada keh soluğa koydurur
Fidanlara hayat veren kök benim
Ve dedem ben bir şehit öğretmenim

Yollar uzun, yollar serap arkadaş
Menzil, ırak menzil çok sarp arkadaş
Bir sevdaya hasret kaldım arkadaş
Ejderi delikten çıkaran benim
Ve Mehmet ben bir şehit öğretmenim

Sevgi ummanının ilk damlasıyım
Sevgi güneşinin ilk busesiyim
Sevgi zirvesinin ilk asasıyım
Büyük sahillerin dalgası benim
Ve yaran ben bir şehit öğretmenim

Sınıfta tanıştım taze baharla
Başımdaki saçlar karıştı karla
Geldim gidiyorum hoş arzularla
Kan karanfil, Hilaldeki al benim
Ve yavrum ben bir şehit öğretmenim

Kucak kucak sevginize kanarım
Sevenleri ebed-müddet anarım
Bir dava uğruna yanar, sönerim
Mum gibi dibinde tükenen benim
Ve babam ben bir şehit öğretmenim

Hasretin kor gibi yakıyor anam
Yaşın ırmak gibi akıyor anam
Bayramlık dostlarım bakıyor anam
Fatiha dilenen kitabe benim
Ve anam ben bir şehit öğretmenim

Allah rahmet eylesin.

ruhları şad olsun, geride kalanlarına Allah sabırlar versin

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Ziyaret defterine duygularınızı yazmak isterseyenlere...

Ayşe Ve Numan Konakçı İçin 
 
Takvimler 26 Ekim 1993'ü gösteriyor,
Hava soğuk mu soğuk, ayaz var,
Diyarbakır'ın Bismil ilçesi sanki donuyor,
Kurt sesleri insanı ürpertiyor..
Dışarıda tam diz boyu kar.
Ayşe Öğretmen çayı ocağa koydu,
Ali'yi, Fatma'yı, Satı'yı eğittiler,
Okuldaki yorgunluk unutuldu,
İkisi de Mahinur'la oyuna koyuldu..
İçi sıkkın Numan Öğretmenin,
Memleketten acı bir haber mi duyacak ne.
Ayşe öğretmenim bardağı düşürüyor elinden,
" Hayırdırdiyor kendi kendine…
Ocağın alevi içini ısıtıyor,
Karlı günlerde eve girince ne hissediyorsa, aynısı oluyor.
Küçük Mahinur uyudu, çaylar yudumlandı.
Numan Öğretmen yarınki plânını yapıyor;
" İyi ki gelmişiz buralara, görmeyen gözlere göz olduk Ayşem
Demeye kalmıyor, kapı vuruluyor:
Tak, tak, tak…
Korkunç sessizlikten sonra, ölümün soğuk yüzü…
Geçtiğimiz yaz da böyle olmuş,
Korucunun oğlu Dursun Ali anlatmıştı,
Allah, bismillah…
" Kapıyı açma Numandiyor Ayşe Hocam:
Kapı açılıyor ve korkunç ses duyuluyor…
Tak, tak, tak…
Öğretmenlerim ölüme giderken bile mutlular sanki:
" Kalem kılıçtan keskindir, bizi öldürebilirsiniz ama
Fikirlerimizi asla, asla…"
" Allah", diyerek düşüyor olduğu yere Ayşe Bacım,
Numan Hoca da yanına kıvrılıyor vedalaşırcasına.,
Soran gözlerle bakıyor Mahinur teröristlere,
Ama cevap verecek cesaret kimde.
Sizler ölmediniz meslektaşlarım
Yaşıyorsunuz içimizde.
Ve yeni çiçekleri yetiştirmek
Artık kardeşiniz Fikret'in görevi.
İlk ders, Fikret Hoca konuşuyor:
" Bir Numan, bir Ayşe ölür;
Sanmayın vatan bölünür,
Sanmayın vatan bölünür…
 
Muhammet Kahraman
 
Ruhları şad olsun

Ateş düştüğü yere yakıyor ve belli bir süre sonrada, ateş belki sönmese de alevi azalıyor.Ülkesi vatanı için,görevinin başında şehit düşen iki eğitim şehidimizin,sürekli gönüllerde yaşaması,yaşatılması ve unutulmaması için, Denizli Eğitim Y.Okulu mezunu olarak,yıllar sonra da olsa, Onların adına ve anısına
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
Rahmetle anıyoruz......
 

ÖĞRETMEN OLMAK İSTİYORUM


Ben, öğretmen olmak istiyorum,
Ben, şairimin mısralarında dil
Genç kızımın gergefinde nakış nakış gül,
Aşığımın sazında tel
Öpülesi bir el olmak istiyorum.
Ben, öğretmen olmak istiyorum...

Ben çaresizliğin filizlendiği yerde ümit,
Korkunun mayalandığı yerde yürek,
Güçsüzlüğün güçlendiği yerde bilek olmak istiyorum.
Ben öğretmen olmak istiyorum...

Şu öksüz yavruya sımsıcak kucak,
Şu yetim çocuğa yanan bir ocak,
Çorak topraklara yağan yağmur,
Azgın sulara, bend,
Mehmed'imin elinde çağlar açan kılıç,
Ben ana, ben baba, ben Fatih, ben İbni Sina,
Ben Mimar Sinan olmak istiyorum.
Ben öğretmen olmasam diyorum,
Kim ekecek tohumları toprağa.

Ben ressamımın elinde fırça, tualinde renk
Bestekarımın en içli şarkısında nağme,
Hattatımın, nakkaşımın elinde kalem;
Ben Hoca Ali Rıza,
Ben Itri, Leyla Hanım,
Ben öğretmen olmak istiyorum.

Ben zehirli mantarların,
Deve dikenlerinin,
Ayrık otlarının boy attığı verimsiz bir toprak değil,
Ben,
Kırlarda elvan elvan çiçeklerin açtığı,
Dağlarında hür kuşların uçtuğu,
Pınarlarından susayanın içtiği,
Yollarından yiğitlerin geçtiği
Çiftçisinin başak, başak kardeşliği biçtiği
Bir vatan olmak istiyorum;
Ben, öğretmen olmak istiyorum.

Ben Hakk'a yönelen alınlarda nur,
Vatan topraklarını çevreleyen sur,
Mehmetçiğin göğsünde "iman"
Gençliğimin damarlarında "asil kan"
Bu zulme eğilmeyen baş,
Ben vatan için ağlayan gözlerde yaş,
Barışta güvercin, savaşta kartal olmak istiyorum;
Ben, öğretmen olmak istiyorum.

Nejat SEFERCİOĞLU

    Onlara ölü demeyiniz .onlar diridirler ve rızıklandırılırlar.Buyuruyor cenabı Allah.Ruhları Şad olsun

Allah mekanlarını cennet etsin, ruhları şad olsun..
benimde  öğretmenim şehid olmuştu..
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

ÖĞRETMENİN VEDASI

Gidiyorum...
Bir yanımda emeklerim,
Bir yanımda
Uçsuz bucaksız hayallerim.
Sizlerde yaşayacak onlar şimdi.
Bir damla gözyaşına kıyamadığım,
İçimin derdi, saçımın akı çocuklar...
Yavrularım...Evlâtlarım,
Kınalı kuzularım,
Avucu reyhan kokulu küçük dağlarım.
Kiminiz büyüdü, heybetiyle
Nam saldı, kâh korku yedi âleme,
Hatta bana bile!...
Kiminiz kurudu, kara saban arkasında
Ufalandı eller, parçalandı yürekleriniz
Toprakla beraber...Sevgisiz...
Kiminiz, daha çiçek açmadan meyve verdiniz...
Bu ihtiyarın derdi nedir bilir misiniz?
Dört adam,
Çıkacak mı benim dört kolluyu taşıyan?...
Ve olacak mı acep öbür tarafta
Yepyeni bir kara tahtam...
Benimle zamanı gelince oynadın da hazla
Alışamadığım dört duvar arasında ne işin vardı!
Hep benden önce oradaydın ne yazın ne kışın vardı...
İlk harfler, heceler, sözcükler derken
Ve o mabede seninle gelip giderken
Tutuştu ellerimiz birleşti gözlerimiz.
Karga seslerinin rüzgârlara karıştığı bir son yazdı
Son göz göze gelişimizde...
Buruk tebessümlerinle beni ağlatmıştın
ÖĞRETMENİM,CANIM....

Fatma AYDEMİR


Rahmete eren şehit öğretmenlerim; mekanınız cennet, toprağınız bol olsun.
Rabbim yetiştirdiğiniz, geride bıraktığınız evlatlarınızın yardımcısı olsun.
Sözün bittiği yerdeyim...

mekanları cennet olsun inşallah.

Allah rahmet eylesin hepsine...

Allah rahmet eylesin,mekanları cennet olsun...