Serbest Kıyafet Uygulaması ( Öğretmen Ve Öğrencilere)

saçla başla kıyafetle uğraşarak asıl amaçlardan çok uzaklaşıyoruz.

Takım elbise ve kravattan kurtulmak istiyorum.

Serest kıyafeti destekliyorum lakin bugünkü sınavdaki bayan arkadaşları görünce ne düşüneceğimi bilemedim...

   GÖZYAŞLARI

   Ben, onu da tanıyordum. O, dört çocuklu bir ailenin ikinci kızıydı. İki tane de erkek kardeşi vardı. Babası, Toros Dağları’nda çobanlık yaparak geçimini sağlıyor, annesi de dağda bulduğu yabani otları satarak aile bütçesine katkıda bulunuyordu. Bu dünyada o ailenin varlığı, kimseye yük olmadan, sağa sola el açmadan helal lokma peşinden gitmenin timsali gibiydi.
   Babasının tek dileği, bütün çocuklarını okutup ilim sahibi olmalarını sağlamaktı. Öyle bir adamdı ki maddi durumları iyi olsun ya da refah düzeyleri artsın diye değil ilimleriyle hayırlı amel eden evlatları olsun istiyordu. İlk kızı ilköğretimi bitirdikten sonra okumaya devam etmek istemediğini söyledi babasına. Çok üzüldü adam. Ama biliyordu ki isteksiz bir insanın başarılı olması çok da olası değildi, üstelemedi.
   O.. Azimle çalışıyordu derslerine. Ablasının aksine hırslı ve istekliydi. Okulunda da öğretmenlerinin gözde öğrencisi olmuştu çoktan. Babasının maddi durumunu zerre önemsemiyor, akranlarının küçümseyen bakışlarına hiç aldırmıyordu. Tek derdi okulunda başarılı olmak ve üniversiteyi kazanabilmekti.
   Kazandı da.. Üniversite kapısına geldiğinde başını açmaya hazırlamıştı kendisini.. Ama o an geldiğinde yüreğinin parçalara bölündüğünü hissetti.. Olmuyordu, yapamıyordu..
   Ne yapmalıydı.. Nasıl yapmalıydı..
   Yüreği titreye titreye açtı başını..
   O anı anlatırken dahi bana, titreye titreye ağladığına şahit oldum. Ki yaşamıştı o.. Zulüm diyordu yaşadıklarına.. Öylesine mütevazi bir hayatı olan bir kişiydi ki, öylesine küçük bir dünyası vardı ki ve gene öylesine uzaktı ki bu dünyadan.. Ama işte.. Ahh işte bir anlatılabilse..
   Bitirdi üniversiteyi. Atanamama gibi bir lüksü yoktu. Son iki yıl varını yoğunu Kpss çalışmak için harcamış ve ilk atama döneminde atanmıştı. Gerçi şanssız bir atama dönemiydi açılan yerler açısından ama, hamd etmiş ve iki öğretmenli bir okula atanmıştı.
   İlk zamanlar şanssız olduğunu düşünürken çalıştığı okulda başını açmak zorunda olmayışı muazzam bir gelişmeydi.. Demek ki diye düşündü, şer gibi görünen bir hayırdı yaşadığı..
   İki sene sonra norm fazlası olup da yer değiştirmek zorunda kalışına çok üzüldü. Çünkü çalıştığı okulun şartları çok zorlasa da kendisini önemli bir değerini korumasına vesile oluyordu.
   Velakin hayat işte.. Gene açmak zorunda kaldı başını.. Her şeyin farkındaydı. Biliyordu ki bu ülkede kılık kıyafet yönetmeliği gereğince başı açık okuyamaz ve memurluk yapamazdı..
   Ama ne yapsındı?
   Babası ne yapsın, anası ne yapsındı?
   Çok mu zordu bu insanı ağlatmamak?
   …
   

(NOT: Bazı değerlerin önemini ne yaparsanız yapın bazı insanlara anlatamazsınız. Daha önce de yazmıştım; bugüne kadar serbest olması tartışıldı, serbest olsun bi o kadar ve ondan sonra da yasaklanması savunulsun. Şartların “eşit” olması neden işlerine gelmez insanların? Ve neden eşitlikten söz eden insanlar eşitlik sağlandığında neden kendilerinin biraz daha “eşit” olmasını talep eder…)
   

serbest kıyafet destekliyorum

öğretmen derste rahat olmalı

burada "serbest kıyafet olsun-olmasın" diye tartışıyoruz da..
merak ettim acaba ne zamandan beridir öğretmenin lafı dinleniyor bu ülkede.

bir değişiklik yapacakları zaman öğretmene soruyorlar mı?

Bence bu ülkede herkes eşit.

Bence bu ülkede herkes eşit.

Eski görev yaptığım okulda halen öğrenim görmekte olan ve sene başından beri 3(üç) ücretli öğretmen değiştiren öğrencilerle, Ankara, Çankaya, Atatürk İlkokulunda okuyan öğrenciler de eşit değil mi öğretmenim?
Diyeceksiniz ki şimdi; konuyla ne alakası var?
Haklısınız..
Siz hep haklısınız öğretmenim..

Eski görev yaptığım okulda halen öğrenim görmekte olan ve sene başından beri 3(üç) ücretli öğretmen değiştiren öğrencilerle, Ankara, Çankaya, Atatürk İlkokulunda okuyan öğrenciler de eşit değil mi öğretmenim?
Diyeceksiniz ki şimdi; konuyla ne alakası var?
Haklısınız..
Siz hep haklısınız öğretmenim..

Anayasal hakları kastettim öğretmenim.Sosyal ve ekonomik olarak maalesef ülkemizde eşitliğin olmadığının farkındayım.

Eski görev yaptığım okulda halen öğrenim görmekte olan ve sene başından beri 3(üç) ücretli öğretmen değiştiren öğrencilerle, Ankara, Çankaya, Atatürk İlkokulunda okuyan öğrenciler de eşit değil mi öğretmenim?
Diyeceksiniz ki şimdi; konuyla ne alakası var?
Haklısınız..
Siz hep haklısınız öğretmenim..

ne alakası var. orlardaki gelişmişlik düzeyini biz mi geride bıraktık

Bu zaman değil, hangi zaman olursa olsun insanların ne giyineceğini nasıl giyineceğini yönetmeliklerle belirlemek kadar abes birşey olamaz.

Bu zaman değil, hangi zaman olursa olsun insanların ne giyineceğini nasıl giyineceğini yönetmeliklerle belirlemek kadar abes birşey olamaz.

zamanında belirlemişler bir kere
bir daha belirlenene kadar beklenecek artık.

kulut kardeşim neden sizi bu kadar rahatsız ediyor benim başımdaki 90 cm karelik örtü?