Sevdiğimiz Şiirler

SENSİZLİĞİN CİNNETİ

Okuduğum kitaplar dermanın onda diyor;
Gözlerin bu aşığın dünyadaki cenneti...
Tövbe de şakaydı de ayrılık sözü etme;
Kirpiğimde kol gezer sensizliğin cinneti...

Akrebin yelkovana darıldığı o yerde;
Gözlerime özlemin karıldığı o yerde;
Hicran ile vuslatın sarıldığı o yerde;
Kirpiğimde kol gezer sensizliğin cinneti...

Kırdığım kadehlerin sebebini sorsan da;
Ahvalimi anlatmaz heceleri yorsan da;
Zafer kazanmış gibi sol yanımda dursan da;
Kirpiğimde kol gezer sensizliğin cinneti...

Hangi sözle anlatsam hangi sazın telinde;
Unuttum diyen şarkı gece – gündüz dilinde;
Oyuncak ettin beni bir olmazın elinde;
Kirpiğimde kol gezer sensizliğin cinneti...

Sustuğumda anla ki seni kırmamak için;
Anla ki ben vuruldum seni vurmamak için;
Saatimi son defa sana kurmamak için;
Kirpiğimde kol gezer sensizliğin cinneti...

ALİ ALTINLI

Hüzün Geldi

Türküler bitti
Halaylar durdu
Horonlar durdu
Al damar, mor damar, şah damar sustu
Bahçeler put kesildi birer birer
Meyveler salkım saçak taş.
Bir bulut uçardı
Başı boş bedava
Yandı kül oldu.
Hüzün geldi baş köşeye kuruldu
Yoruldu yüreğim yoruldu.
Ağaç büyür arkasında koşamam
Kervan yürür peşi sıra düşemem
Yıldız akar uçsam da yetişemem.
Hüzün geldi baş köşeye kuruldu
Yoruldu yüreğim yoruldu

Gülümse Anne

Akşam olur hasret büyür dağ olur
Bu dağlarda kurşun atsan çığ olur
Sen oğlunu geri dönmez say annem
Ben ölünce belki vatan sağ olur

Belki dağlar duman duman savrulur
Belki sesim çığlık çığlık duyulur
Belki yavrun bir tabuta koyulur
Üzülme annem

Bir yangın ki ciğer ciğer kavrulur
Bir yangın ki kardeş kardeş vurulur
Belki kalbim bir bayrağa kan olur
Gülümse annem

Yine yağmur ince ince çiselenir
Yine toprak yaz gelince çiçeklenir
Sen beni hep rüyalarda gör annem
Gör ki kalbim bir mezarda dinlenir...

Ben Ölürsem Akşamüstü Ölürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Çocuklar sinemaya gider
Yüzümü bir çiçeğe gömüp
Ağlamak gibi isterim
Derinden bir tren geçer
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Alıp başımı gitmek isterim
Bir aksam bir kente girerim
Kayısı ağaçları arasından
Gidip denize bakarım
Bir tiyatro seyrederim
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Uzaktan bir bulut geçer
Karanlık bir çocukluk bulutu
Gerçeküstücü bir ressam
Dünyayı değiştirmeye baslar
Kus sesleri, haykırışlar
Denizin ve kırların
Rengi birbirine karışır
Sana bir şiir getiririm
Sözler rüyamdan fışkırır
Dünya bölümlere ayrılır
Birinde bir pazar sabahı
Birinde bir gökyüzü
Birinde sararmış yapraklar
Birinde bir adam
Her şeye yeniden baslar
Ataol Behramoğlu

Öyle bir hayat yaşıyorumki
Öyle bir hayat yaşıyorumki
Öyle bir hayat yaşıyorum ki,
Cenneti de gördüm cehennemi de
Öyle bir aşk yaşadım ki
Tutkuyu da gördüm, pes etmeyi de.
Bazılar seyrederken hayatı en önden,
Kendime bir sahne buldum oynadım.
Öyle bir rol vermişler ki,
Okudum okudum anlamadım.
Kendi kendime konuştum bazen evimde,
Hem kızdım hem güldüm halime,
Sonra dedimki 'söz ver kendine'
Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin,
Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin,
Uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin.
Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredersin.
Öyle bir hayat yaşadım ki,
Son yolculukları erken tanıdım
Öyle çok değerliymişki zaman,
Hep acele etmem bundan, anladım...
 Nietzsche

ruhsar hocam her dilden şiir seviyor:)

Uzaklarda senin yüreğin

biliyorum sevdiğim

uzaklardasın

uzaklarda senin yüreğin

tel tel saklı kokuların dudaklarımda

avuçlarımda hayallerin

biliyorum

ah ne olurdu

sözlerini saklasaydım kulaklarımda

geceleri baykuşlar ötmeseydi

yengeç kıskacına düşmeseydi duygularım

ah ne olaydı

sen yanımda olsaydın

biliyorum sevdiğim uzaklardasın

uzaklarda senin yüreğin

kuşların çırpınışlarını

gökyüzünde haykırışlarını duyuyorum

biliyorum sen de duyuyorsun

kalp atışlarımı

uzat elini tutuver yüreğimi

umutların umutlarımda olsun

ki kar yağmasın ilkbaharıma

solmasın yeni açan çiçeklerim

biliyorum sen de istiyorsun

ama dağlarda karlar eriyor

yüreğim yüreğinde eriyor sevgilim

biliyorum uzaklardasın

uzak düşlerde senin yüreğin

h.n.a.

ruhsar hocam her dilden şiir seviyor:)

Şiir ,kulağa hoş ve anlamlı  gelen melodi gibidir. Kendimden bir şeyler buluyorsam okurum. Hangi dilden olduğunun önemi   olmaz.

Kanadı kırık bir kuş gibiyim.
Uçsam uçamıyor, göçsem göçemiyorum.
Yarım bırakılmış bir düş gibiyim.
Yardan da, serden de geçemiyorum.


Kolum kanadım kırık, gönlüm bin pare!
Ey kalpleri evirip çeviren, ey gönüller sahibi!
Yaraları saran, dağılanı toplayan Sensin!
Varlığım Senin varlığının şahidi
Varlığım Senin Rahmetinin şahidi!
Allah’ım!Tut elimizi!

Yalnız Senden yardım diler yalnız Sana kulluk ederiz.
Seni sığınak, barınak, bilir Ya Allah deriz.
Şeytandan SANA sığınır e’uzu billah deriz.
Her işe Seninle başlar bismillah deriz.
Nimet verdiğinde gönülden şükrederiz.
Versende alsanda elhamdülillah deriz.
Allah’ım! Tut elimizi!

Hayran kaldığımızda maşAllah,
Canımız sıkıldığında fe-subhanAllah,
Zafer kazandığımızda nasrun minAllah,
Allah’ım! Tut elimizi

Rızık kazandığımızda er-rizku ‘alAllah deriz.
Bir işi arzu ettiğimizde inşAllah,
Bir işi başardığımızda biiznillah deriz.
Güçlük karşısında la-havle ve-la kuvvete illa billah,
Söz verdiğimizde v’Allah ve billah deriz.
Allah’ım! Tut elimizi!

Benliğimin yaktığı ateşte yakma beni!
Beni nefsime kul etme, kul et nefsimi Sana!
Bir lahza dahi bana bırakma beni!
Sen bana yetersin, yetmem ben bana.
Bilmediğimi bildir, görmediğimi göster!
Allah’ım! Tut elimizi

Sen bildirmezsen bilemem, göremem göstermezsen
Gönlüme huzur,gözlerime nur, dizime derman ver!
Sen “OL” deyince olur, olmaz “OL” demezsen.
Canana can, cana canan, kalbe ferman ver!
Al işte ellerim, uzattım sana!
Ne olur, ne olur bırakma beni bana!
Sen bana yetersin, yetmem ben bana!
Allah’ım, ellerimi bırakma!
Allah’ım! Tut elimizi!
Bırakma bizi
Tut elimizi!

Ben Bir TÜRKÜM !...
Ben; Orta Asya'dan Türeyen, Anadolu'da Büyüyen, Avrupa İçlerine Yürüyen TÜRK'üm !

Ben; Dağlarda Gemi Gezdiren, Taşlara Destanlar Kazdıran, Tarihi Baştan Yazdıran, TÜRK'üm !

Ben; Adalete, Ben Mertliğe Örnekler Veren, Ölüm - Kalım Savaşına Gülerek Giden, Yeryüzünde Her Murada Eren TÜRK'üm !

Ben; Sancaklara, Tuğlara Baş Eğdiren, Beylere, Paşalara Hil'at Giydiren, Kılıcını Üç Kıt'ada Gezdiren TÜRK'üm !

Ben; Atilla'yı, Yavuz'u, Fatih'i Var Eden, Kralları, İmparatorları Kendisine Yar Eden, Düşmanına Dünyasını Dar Eden TÜRK'üm !

Ben; Şahları, Sultanları Kul Edinen, Altınları, Elmasları Pul Edinen, İncili Kaftanları Çul Edinen TÜRK'üm !

Ben; Zafer Rüyasını Görenlere Saç Yolduran, Hezimete Uğratıp, Ümitleri Solduran, Müzelerde Baş köşeleri Dolduran TÜRK'üm !

Ben;
Damarlarında Asil Kanın Aktığı Irkım, Benden Bahseder Destanım, Ağıtım, TÜRK'üm, Ben TÜRK'üm, Taaaa İliklerime Kadar

İNCİTME

Gölgesinde otur amma
Yaprak senden incinmesin.
Temizlen de gir mezara
Toprak senden incinmesin.

Yollar uzun, yollar ince
Yol kısalır aşk gelince
Yat kurban ol İsmail’ce
Bıçak senden incinmesin.

Burdayım de ararlarsa
Doğru söyle sorarlarsa
Tabutuna sararlarsa
Bayrak senden incinmesin.

İl göçsün göçtüğün vakit
Yol yansın geçtiğin vakit
Suyundan içtiğin vakit
Irmak senden incinmesin.

Toz konmasın sakın sana
Hakkı geçer halkın sana
Gücenmesin yakın sana
Uzak senden incinmesin.

 ABDURRAHİM KARAKOÇ

Çanakkale

Çanakkale,
Zaferlerin son âbidesi
Çanakkale,
Türk’ün gürleyen sesi.

Çanakkale,
Şahlanan mayam
Çanakkale,
Sürülerle yamyam

Çanakkale,
Oluk oluk kan
Çanakkale,
Can, can, can.

Çanakkale,
Ölüme davet
Çanakkale,
Parça parça et

Çanakkale,
Er meydanı
Çanakkale,
İnsanlığı tanı

Çanakkale,
Mermisiz dipçik
Çanakkale,
Sadece Mehmetçik

Çanakkale,
Er oğlu erler
Çanakkale,
Ölüme çağıran siperler

Çanakkale,
Ağaran sabah
Çanakkale,
“Allah! Allah! ”

Çanakkale,
Geçilen Sırat
Çanakkale,
Kurtuluşa berat

Çanakkale,
Küfre kale
Çanakkale,
Tevhîd ile

Çanakkale,
Dillerde tekbîr
Çanakkale,
Allah biir.

Çanakkale,
Düşmana çekilen set
Çanakkale
En görkemli şehadet.

 

Eskidendi, Çok Eskiden

Hani erken inerdi karanlik,
Hani yagmur yagardi inceden,
Hani okuldan, işten dönerken,
Işiklar yanardi evlerde,
Eskidendi, çok eskiden.

Hani ay herkese gülümserken,
Mevsimler kimseyi dinlemezken,
Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken,
Eskidendi, çok eskiden.

Hani hepimiz arkadaşken,
Hani oyunlar tükenmemişken,
Henüz kimse bize ihanet etmemiş,
Biz kimseyi aldatmamişken,
Eskidendi, çok eskiden.

Hani şarkilar bizi bu kadar incitmezken,
Hani körkütük sarhoşken gençligimizden,
Daha biz kimseye küsmemiş,
Daha kimse ölmemişken,
Eskidendi, çok eskiden.

Şimdi ay usul, yildizlar eski
Hatiralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzden
Geçen geçti,
Geceyi söndür kalbim
Geceler de gençlik gibi eskidendi
Şimdi uykusuzluk vakti.



Murathan Mungan

 
 

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?

Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?

Sevmek için güzele mi bakmalı?

Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?

Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?

Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?

Hırsızlık; para, mal mı çalmaktır?

Saadet çalmak, ...hırsızlık olamaz mı?

Solması için gülü dalından mı koparmalı?

Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?

Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?

Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?

Victor Hugo