Sevdiğimiz Şiirler

BENİ DE ÇAĞIR..

Çileyi koklayıp gül niyetine
Zindana girersen beni de çağır
Sabrı, kanaati bal niyetine
Ekmeğe dürersen beni de çağır.

Bazen iki dünya sığar içime
Bazen iki güneş doğar içime
Bazen gam yağmuru yağar içime
Sen beni ararsan beni de çağır.

Dostların var ise divanelerden
Gözyaşın aktıysa minarelerden
Binlerce senelik viranelerden
Birşeyler sorarsan beni de çağır.

Ezelin ezelden öncesi vardı
Yine sonsuzluktur sonsuzun ardı
Zaman yumağına bizi kim sardı
Aklını yorarsan beni de çağır.

Dışarda göz yanar, içerde yürek
Taahhüt ehline tahammül gerek
Mazlum yarasına merhem diyerek
Gözyaşı sürersen beni de çağır.

Abdurrahim KARAKOÇ

Dua
Senin ak alnından, gök gözlerinden
Önce dallar, sonra yapraklar öpsün.
Eğilsin yıldızlar, tutsun elinden
Gecelerden sonra şafaklar öpsün.

Aşk diyorlar en mukaddes hayale
Ve sen de düşesin o sonsuz hâle
Hazdan dudakların olsun bir lâle
Güller, karanfiller, zambaklar öpsün.

Sende kemal bulmuş renk, şekil, biçim
Yaşamanın öz suyusun bir içim
Olanca suların sağlığı için
Seni her gün göller, ırmaklar öpsün.

Kumral saçlarında nisan yağmuru
Yazın, ak yüzünden gölgenin moru
Ağzından en serin, hem de en duru
Kayalardan akan kaynaklar öpsün.

Çimenler okşasın ayaklarını
Çiçekler koklasın parmaklarını
Ben öpmeden önce yanaklarını
Varsın teller, tüller, duvaklar öpsün.

Kıskançlık çakılı kazıktır serde
Bölünsün bu rüya en tatlı yerde
Seni canlı kullar öpmesinler de
Kefenler sarılsın, topraklar öpsün.
 
Abdurrahim Karakoç..
( hemşehrisi köylüsü olmaktan gurur duyduğum büyük şairin bugün vefatının seneyi devriyesi..Rabbim sonsuz rahmet etsin mekanı cennet, cennette komşusu en sevgili olsun..)

SEN VARSIN


Gönül tezgahında şiir dokudum
İplik iplik nakışında sen varsın
Aşk yolunun kanununu okudum
Madde madde yokuşunda sen varsın

Fikir vadisinden bir ırmak geçer
Eğilir selviler suyundan içer
Bağrında ay doğar zambaklar açar
Sessiz sessiz akışında sen varsın

Öz suyusun hayat denen şişenin
Nedenisin keder ile neşenin
Sevda cephesinde şehit düşenin
Donuk donuk bakışında sen varsın

Hep senin renginde görünür bahar
Yaprakta yeşilin gülde kokun var
Yama yama kalbimdeki yaralar
Sıra sıra dikişinde sen varsın

Gidip de yorulma çok uzaklara
Sen; seni gel benim içimde ara...
Umut güneşimin mor bulutlara
Girip girip çıkışında sen varsın

 ABDURRAHİM KARAKOÇ

ALLAH RAHMET EYLESİN.MEKANI CENNET OLSUN.

‘Ah’lar Ağacı
 
Bir ilaç içsem bari diye düşündüm,
Biraz kolonya sürünsem,
Ferahlasam, pencereyi açsam.
Şöyle bir şey yazdım sonra:
Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehre
Sıkılıyoruz hepimiz bu çamurlu giysinin içinde.
Berbattı,
Bir şiire böyle başlanmazdı.

İç ses diye söylendim,
Ardından Yıldırım Gürses...
Aptal aptal güldüm bir de buna.
Ayşecik vazoyu kırıyor
Ve ‘tamir et bakalım’ diyordu babasına.
Yapıştırsam da parçalarını hayatımın
Su sızdırıyordu çatlaklarından.
Karnabahar kızartmıyordu asla
Başrolde kadınlar.
    
Didem Madak

Ben Mi? Evet... - Ataol Behramoğlu

 Bir gün çıkıp gideceğim kapıları, evleri, dergileri
 hüzünleri bırakarak...
 Bir çiçek merhaba diyecek...
 Hoş geldin diyecek dağ...
 Orman gülümseyecek...
 Anımsayışların, bekleyişlerin, ümitlerin ya da
 ümitsizliklerin
 Hırsların, yarışların, tasaların kalktığı yerde
 Tam anlatının, salt anlatının kaldığı yerde başlayacak
 şiir...
 Hiç kimseye seslenmeyen, kendi kendine yeten sadece...
 Kendi mantığı, kendi güzelliği içinde tutarlı....
 Ama halkın yaşantısı girecektir oraya, çünkü yaşayan,
 büyük bir şeydir halk..
 Deniz ve ufuk girecek, karınca yuvaları, gökyüzü,
 kozalaklar
 Ve köpük ve artık hasretsiz bir aşk...
 Yani sevişmek denizle, koşulsuz, önyargısız, hesapsız...
 Yani uzanmak ve düşünmek binlerce yıl...
 Doğan, ölen ve yaşayan şeyleri...
 Doğumu, ölümü ve yaşamayı,
 Yani dingin ve büyük olan herşeyi anlatmak...
 Ben mi? Evet. Çıkıp gideceğim bir gün...
 Tasasız, gözyaşsız, geride bir şey bırakmadan ve bir şey
 beklemeden ilerde...
 Sadece yağmur sularından pırıl pırıl bir yürek
 Artık kendi kendinin anlamı ve nedeni olan bir yürekle...

 Ataol Behramoğlu
 -Beyazi İpek Gibi Yağdı Kar-

Evlatları uzakta olanlara:

GEL CİĞER PAREM

Gözlerim uykuya hasİret kaldı
Gayrı dayanamam gel ciğer parem
Felek huzurumu elimden aldı
Gayrı dayanamam gel ciğer parem

Hasret yüreğimi yaktı kavurdu
Fırtınalı hayat harman savurdu
Koca çınar idim derdin devirdi
Gayrı dayanamam gel ciğer parem

Figan eder oldum tükendim çoktan
Bir umut ışığı belirsin yoktan
Tek dileğim sensin yaradan Haktan
Gayrı dayanamam gel ciğer parem

Ana olmak meğer ölümden beter
Sinemin üstünde dumanlar tüter
Baykuş var bacada durmadan öter
Gayrı dayanamam gel ciğer parem

Yollarına boynu bükük bakarım
Yağmur oldum damla damla akarım
Kul Garib’im yağlı urgan takarım
Gayrı dayanamam gel ciğer parem

Emine Çerçi

Bir yolun varsa gidilecek sona bırakma.
 Bir sözün varsa dilden yüreğe, hiç susma....
 Görmen gerekiyorsa birini, git yanına.
 Okşaman gereken bir yürek varsa esirgeme elini.
 Hayat çok zalim.
 An gelir,
 Elini, gözünü, yolunu, yüreğini alır senden.
 O zaman istesen de
 Dokunamaz,
 Göremez,
 Gidemez,
 Söyleyemez olursun...

 Can Yücel

SELÂM OLSUN
Selâm olsun bizden güzel dünyaya
Bahçelerde hâlâ güller açar mı?
Selâm olsun sonsuz güneşe, aya
Işıklar, gölgeler suda oynar mı?

Hepsi güzeldi kar, tipi, fırtına
Günlerin geçişi ardı ardına.
Hasretiz bir kanat şakırtısına
Mavi gökte kuşlar yine uçar mı?

Uzak, çok uzağız şimdi ışıktan,
Çocuk sesinden, gül ve sarmaşıktan,
Dönmeyen gemiler olduk açıktan,
Adımızı soran, arayan var mı?...



Ahmet Hamdi TANPINAR

.insan, sever kendine uzaklığı - yakınlaşsa tanışacak içindeki asıl insanla - ... gerçeğin sınırı mı - saklı kalışın yoksulluğu mu? bu nedenle şiire hep siyahı yakıştırırım ... - Rüya Ahsen-

Bayraksızlar bayraksızlar
Yere düşse bayrak sızlar
Nerden bilsin kıymetini
Soysuz sopsuz bayraksızlar

Ne olurdu yazmasaydım
Ben bu kara yazıyı
Bilmeseydi namert soysuz
İçimdeki sızıyı

Yıldızların isyanı var
Hilâl taşıyan felek
Damla damla kan akıyor
Delik deşik bu yürek

Al rengine kara bağlar
Yastadır deli gönül
Aşık'ın olmuşum senin
Hastadır deli gönül

Renginde şehitlik gizli
Hilâlinde mana var
Yüreğimde saklamışım
Kurbanında kına var

Toprağa düşse yiğit
Ölüm güç verir bize
İnancıma teslim oldum
Zulüm güç verir bize

Uğrunda ölen yiğit
Kim ne bilsin ne kadar
Geriye ne can kaldı
Hepsini kurban adar

Yamacında gezindiğin
Şimdi dağlar ağlasın
Bayrağım hançerlendi
Şimdi çağlar ağlasın

Bayrak yere düşerken
Alkışlayan piçleri
Kahredecek Türk milleti
Destek veren güçleri

Susmayın ey milletim
Bayraksızda ar olmaz
Susar ise yiğitler
Vatan bize yar olmaz

Başı bozuk yaylada
Pusuları kurdular
İki yaşında yiğit
Kürşad'ımı vurdular

Bundan gayrı düşmanım
Bayrağa ters bakanlar
Artık hesap vermeli
Dağı taşı yakanlar

Meleküt aleminde
Destan olan can bizim
Dalgalansın bayrağım
Üstündeki kan bizim

Dört aylık bebeklere
Kurşun sıkan nerdesin
Nereye gidersen git
Öleceğin yerdesin

Hükmü ilâhi varsa
Belki korur Yaradan
Kan düşmanı olmuşuz
Çekilsinler aradan

Bu vatanın ekmeğii
Gözünüze durmalı
Yiğit bir can gelmeli
Sizden hesap sormalı

Sefai'yem yaşamak ki
Bundan gayrı ar gelir
Ay yıldızlı bayrağa
Bu yeryüzü dar gelir!
 
Aşık Sefai

Mesela ben…
Sana biraz kendimden bahsedeyim
Sonra hep senden…

Mesela ben
Ben var ya ben
Aslında yokum sen yokken
Mesela sen
Sen var ya sen
Bir bulutsun gökyüzümde gezinen
Ve sen
Nasıl görünüyorsun gözlerimden
Bir bilsen…

Hep bir gizli özne çıkar
Senli cümlelerden
Mesela ben…

Güneşi bırakan gölgede
Tek hükümdar bu ülkede
Varlığı varlık sebebi
Yokluğu ölüm…
Ben gözümde birini gördüm
Mesela sen…

Varlığı da yokluğu da
Nefesimi kesen…

Ahmet Bozkuş

Zeynep Beni Bekle

 zeynep beni bekle / gece agaçlarina
 yagmur çiseliyorum / cam tozu su beyazi
 yalnizligini mutlaka degiştirecegim
 bir yaprak halinde süzülüp saçlarina
 eski teşrin'lerden / kederli kirmizi
 zeynep beni bekle mutlaka dönecegim
 söyle kim önleyebilir buluşmamizi

 geceleyin işiklari söndürdügün zaman
 benim şiir kitaplarindan sizan aydinlik
 elinde uyuyakaldigin heyecanli roman
 pancurlarin çarpildigi lodos geceleri
 rüzgârin degil benim / pencerendeki islik
 her akşam koridordaki ayak sesleri
 yanliş çaldigini zannettigin telefon
 zeynep beni bekle mutlaka gelecegim
 hem bu ne ilk ayriligimiz ne de son

 pikapta eminaga acemaşirân saz semaisi
 sokakta çocuklar saklambaç hirsiz polis
 hayat akip gidiyor olsam da olmasam da
 saati durmamali ufak sorumluluklarin
 resmi birakmadin ya / son çektigin hangisi
 bak mektuplar birikmiş yine masamda
 fakülteler açilacak bak bugün yarin
 zeynep beni bekle mutlaka gelecegim
 başladigimiz filmi birlikte bitirecegiz

 kim ne derse desin içimde delice bir his

 Attilâ İlhan

           h.n.a.

Yine akşam oldu,
Yalnızlık omuzlarıma çivisini çaktı yine,
Uzaklık aynı gerçi,
Heryerdeyken olan uzaklığın pek değişmedi,
Yine akşam oldu orda olduğu gibi,
Görebiliyorum seni burdan da,
Aynısıydı ordayken de,
Uzaklıktan korkmuyorum belki de,
Orada da aynıydı uzaklık gerçi
Donuklaşmış oldu artık bu,
Bir o kadar da hüzünlü romanlar gibi,
Galiba ben baştan kaybetmişim,
Belki de ben baştan kazanmışım, insanlık kaybetmiş...
                                                        Sezai Karakoç

Her gün ekmeğimi bölüşürsün
Yalnızlığımın sofrasında,
Yorganımın altında üşürsün
Her güz ve bahar arasında.

Bağlayansın her göz yaramı,
Gülmek görevin ben gülünce;
Yağmur senin gibi ağlar mı
Gözlerimden yaş dökülünce?

Her düşüncemin ıstıraplı
Serüveni, hayırlı rüyam.
Sen ey, günahlı ve sevaplı,
Allahlı ve şeytanlı dünyam!

Her günkü şarkısı dudağın,
Havayı dolduran kokusu
Yağmura kavuşmuş toprağın;
Yediğim ekmek, içtiğim su..

Ahmet Muhip Dranas..