Sevdiğimiz Şiirler

Güldüler
Ahmet'ten Arif olmaz dediler
Senden de şair
Sustum
Oysa bilmediler ki
Biz gönlümüzden akanları
Dilimize kafiye yaptık
Derdimiz şair olmak değildi
Derdimizi şiirle anlatmaktı
Sonra !
Ahmet'ten Arif oldu
Benden de şair
Ama onlardan hiçbirşey olmadı.

|Musa Dener

Seni Bir Tufan Gibi Sevdim

I
seni bir çığlık gibi sevdim
uzanıp sesimin avlularına sen de her sabah
sabah... sevince bir sevgiyle gideriz
sonra durur vitrinlerden çiçekleri seyrederiz
puştluklar bizi seyreder
biz çiçekleri!

II

seni bir kar gibi sevdim
eridim!

bak, kentleri de, dağları da bozdular
başka rüzgârlar giydirdiler kentlere
dağlara başka tüfekler

kalk
gidelim!
buradan gidelim!

III

seni bir namlu gibi sevdim
tetiklerimi ezberliyordun...

kıyametler koparken alnında bu kentin
geceydi... ansızın seni bir tufan gibi sevdim
bedenim alabora!

Yılmaz Odabaşı
 

Çocuklar ikiye bolunmesin.

Sevincin yarısı ağzımda
Zambağa birikir sabahlar
Ovalar atlara binerdi

Cahit KÜLEBİ

Ey benden alınan serçe rikkati,
avuçlar içinde yakılan kibrit.
Sen her sabah ...
 Sen o ezeli ürperti,
içimden göğe çekilmiş kalbim.
 Bazı acılar ...
Bazı acılar nakşidir,
gizli çekilir /Seni beklerken öğrendim.

Said Yavuz'

CÜRMÜM İLE GELDİM SANA
Ey rahmeti bol padişah
Cürmüm ile geldim sana
Ben eyledim hadsiz günah 
Cürmüm ile geldim sana 

Süphanallah sultanallah
Tüm dertlere derman allah 
Beneyledim hadsiz günah 
Cürmüm ile geldim sana

Kalpten tecavüz eyledin
Derya yüzem mi boyladın 
Malum sana benneyledim
Cürmüm ile geldim sana

Hiç sana kulluk etmedim
Ğazızıra la gitmedim 
Hem buyruğunu tutmadım 
cürmüm ile geldim sana 

Süphanallah sultanallah 
Tüm dertlere derman allah 
Beneyledim hadsiz günah 
Cürmüm ile geldim sana

Zemmim ile doldu cihan
Sana ayar zahir nihan 
Ey lutfum ol kahrı güzel 
Cürmüm ile geldim sana

Bir Yusuf Masalı

Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
Bakıp başkasının başkayla kurduğu bağlantıya
Aşka dair diyoruz ilk anı bu olmalı
İlk önce damarlarımızda duyuyor çağıltısını
Uzak iklimlerin
Kokusu gitmediğimiz şehirlerin önceden
Bir baş dönmesiyle kabarıyor hafızamızda
Sonra ayrılıklar düşüne dalıyoruz
Bize ait olan ne kadar uzakta!
 
İsmet Özel

Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;

Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.

Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Kuşlara bakıyorum.

O kanatlardaki özgürlüğünü görüyorum çünkü.
Ve aşkım, seni her özlediğimde,
Adında isyan ediyorum.

Seni özlemek istemiyorum ben,
Ben seni yaşamak istiyorum,
Seni her özlediğimde sana bakmak istiyorum.
Ve seni sen de görmek sadece.

Behçet Necatigil

sana verdiğim senlerle bana hiç birşey almadın,
ne bana bir sen bıraktın numunelik
ne de kendine kaldı...

Umut TAYDAŞ

         h.n.a.

rabbim bana bir cümle
öğret ki amel edeyim
bir cümle
yorgunluk şeytanına karşı
içimdeki firavuna
kulluğumu hatırlatan bir cümle
beş vakit için bir cümle
göğe ok atan nemruda
bir sivrisinek
sana avuç açan bana bir cümle
cuma için bir cümle
safları sık tutan
boşlukları dolduran cemaat için
bir cümle
kurban için bir cümle
gurbetten kurtaran
sana yaklaştıran bir cümle
kıble için bir cümle
istikâmet ve istikbal için
mücrim gibi bakmamak
titrememek için bir cümle
kırkta bir için bir cümle
malın kölesi olmamak
seni unutmamak için bir cümle..

Suavi Kemal Yazgıç..

KIZIMA

 
Vücut, akan bir sudur,
Adem, bir umman, kızım.
Hayatın aslı budur,
Gayrısı yalan, kızım.



Mademki bir ırmaksın,
Çağlayıp akacaksın,
Niçin derdiyle yaksın,
Seni bu devran, kızım?



Gönlünü sal sevince,
Düşünme fazla ince.
Oku, vakti gelince,
Bahtına meydan, kızım.



Ömründe dört fasıl var,
Üçü kış, biri bahar.
Çalış ki görmesin kar
Sendeki nisan, kızım.



Gül mateme uzaktan,
Ne çıkar ağlamaktan?
Sen ayrılma şafaktan,
Geceler zindan, kızım.



Neşeli ol, neşeli,
Varsın desinler deli!
Eğlenmeli, gülmeli
Her gün, her zaman, kızım.



Gençlik tutulmaz elle,
Geçirme boş emelle.
Sen bunu böyle belle,
Güzel kızım, can kızım!


Faruk Nafiz Çamlıbel

Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla
Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında
Hiç bilmiyorum
Hayat taviz vermediği hızı ve kavgasıyla akıp gidiyor
Baharın rahiyasından akıp coşan çiçeklerle hatırlıyorum lise yıllarımızı Kimimize kış, kimimize bahar olup canıyla değen babalarımızı
Bu memlekette insanlar belki de en çok baba sancısıyla inliyor, en çok baba deyince aklımıza gelir çocukluğumuz
Mazinin araladığı perdeden sızıyor eski günler
Onlarla kavgalı onlarla sevdalı olduğumuz
En çok baba yokluğunun hüsranıyla kızıyormuş zaman ayrılığın yarasını İnsan baba olunca anlıyormuş babasını ...

Benden daha ne olur, yürür yalan söylerim
bir şey acır içimde bu göğsüme ne kattın
sende noksan bulmadım şu yerle gök yanarken
attığımda o oku ben atmadım sen attın

Rab bu nasıl denizdir yüzme bilen kuşu yok
içimde acır bir şey bu göğsüme ne kattın
anlar gibi olmuştum yetmiş üçte bir cuma
attığımda o oku ben atmadım sen attın

geçer gider hacegân ve ahûlar ve zaman
acır bir şey içimde bu göğsüme ne kattın
bilmem değmişse bile ağa yahut karaya
attığımda o oku ben atmadım sen attın.
Süleyman Çobanoğlu

Ne sen sor, ne ben söyleyim
Ya dostum, aynen öyleyim
Değer verince kaybedenlerden oldum
Gücüm tükendi
Sarardım, soldum
İşte bundan
Kalbimdeki sessiz çığlık
Gözlerimdeki isyankar haykırış
Yüzümdeki hüzün
Alnımdaki çizgi
Saçımdaki ak
Bir sorsana:
Bir kerecik güldüm mü?
Bilmem anlatabildim mi?

İsmail Malatya