SEVDİM/SEVMEDİM!
Avlusu çile,
Koridoru kan.
Bir ömür böyle geçti,
Kanımda kaldı can!
İçeride
İlaç kokusu,
Dışarıda
Ter kokusu.
Bir yanda hayat,
Bir yanda ölüm korkusu…
Ölümleri çok sevdim
“Gülüm’leri “ hiç, hiç sevmedim!
Hiç saymadım, sayamadım…
Kaç yıl oldu?
Kaç ay geçti?
Kaç hasta öldü?
Kaç ömür doldu?
Şekiller suratsız,
Duvarlar mosmor.
Siren sesleri,
Sahipsiz cenazeler…
Ve peşinde bir sürü adsız…
Aliyi deliyi çok sevdim,
Beni bilmeyen Veli’yi hiç sevmedim!
Perdeler solgun,
Perdeler ölü!
Perdelerde gölge
Gölgelerde kan gölü!
Ne o gün ne de bugün,
Hiç sevmedin bu odaları!
Yorganı
Çarşafı,
Geçmiş olsunu
Ömrün olsunu!
Söylenen lafı,
Bitmeyen gafı…
Bir tek duaları sevdim,
Ya’yı hıı’yı hiç sevmedim!
Kapılarda
Boş bakışlar.
Üst kata, sağa sola kaçışlar.
Yabancılar,
Ahbaplar,
Tanışlar.
Hasta arabaları,
Asansörler,
Asansörlerde sedyeler.
Dünde böyleydi
Bugünde böyleler!
Böylelerde öyleleri çok sevdim,
Rica minnet seveni hiç sevmedim!
Kalp hastanesi
Göğüs hastanesi.
Kim kimi bekliyor?
Kim kimin nesi?
Her pencerede bir baş
On katlı kuş kafesi!
Baba yorgun,
Anne solgun.
Kucaklarda annesinin bir tanesi!
O mübarek elleri çok sevdim
Başını alıp gideni hiç sevmedim!
Yiyecekler içecekler.
Ziyaret saatinde zaman saniye:
-Ne zaman gelecekler?
Kızacaklar mı?
Küsecekler mi?
Acaba ne diyecekler?
-Caklar -cekler!
Malum hikaye
Çektiğimi nereden bilecekler!
Boynuma sarılan yılanı çok sevdim,
Gidipte gelmeyeni hiç sevmedim!
Ölüm hak getire,
Nasıl getirmiş hastasını
İstanbul nere, Van nere!
Kimilerinin yanında birisi
Bir tanıdık çıksa Allah vere!
Nerde kalacak?
Nerede yatacak,
Kim alacak,
Kim atacak?
Elime dokunan doktoru sevdim,
Gelecektim de… Diyen dostu hiç sevmedim!
Rabbim herkese sağlık ve afiyet versin.
S.ORAK-CİH66
“ADAMINBİRİ”
27HAZİRAN2001
K A Y S E R İ
