Sıkıntısını Paylaşmak İsteyen Buyursun :)

İnsan yeterki istesin sıkıntı her an yanı başımızda.Sıkıntılarımı hayatın bir parçası kabul ediyorum artık.Geriye dönüp baktığımda ne kadar gereksiz şeylere kafa yormuşum.Şimdi yokmu aynı şeyler var.Eskisi gibi kafa yormuyorum artık.Sağlığımızı bozmaktan başka işe yaramıyorlar.

köylerde çalışan sevgili öğretmen arkadaşlarım,bende ilk malatya arapgir bostancık köyünde müd yet. olarak çalışmıştım ne elektrik,ne su,ne yol,ne sağlam bi okul vardı.yakındığınız zorlukların kat katını yaşadık 25 yıl evvel her gün istifa dilekçesi yazdım kapanıp açılmayan yol yüzünden tarihi geçtiği için ben bunda boşu boşuna duruyorum diyerek.ama öyle değilmiş inanın ne şehir, ne rahatlık,ne bilinçli veli,evet rahatlık sağlayacak ama şu yıllarınızdan aldığınız zevki hiç bir zaman vermeyecek.çünkü o dediğiniz özlem duyduğunuz yerlerde öğretmenlik değil sadece rehberlik yapacaksınız.öğretmenlik aydınlatabilmektir,yol açabilmektir,düşünmelerini sağlamaktır,farkındalıkları gösterebilmektir.bunları yaparkende yavaş yavaş tükenmek bayrağı bir sonraki dert yanacak(ama vazgeçmeyecek) gençlere bırakmaktadır.bırakın değişim yavaş olsun,çabuk olursa halk uyum sağlayamaz.hepinizi öpüyor başarılar diliyorum.

       23 nisandan sonra okuma bayramı için hazırlıklara agırlık vermeyi düşünüyodum okul yeni yapıldıgı için salonumuz müsait degil ben iki gündür müdürden bi çözüm bulmasını isterken müdür bugün elinden bişey gelmiiceni söyledi. bende sınıfta öğrencilere söyleyince hepsi birden küstü dersi dinlemiiceklerini söylediler matematik dersini duvarlara anlattım(arada küstüklerini unutup cevap verdiler tabi
    bende birilerine küstüm ama tavşan daga küsmüş dagın haberi olmamıs hesabı benimki

bugün yaptığım sınavda bütün öğrenciler 85 üstü aldı ağlamak istiyorum sayın seyirciler..ühüh:)

köylerde çalışan sevgili öğretmen arkadaşlarım,bende ilk malatya arapgir bostancık köyünde müd yet. olarak çalışmıştım ne elektrik,ne su,ne yol,ne sağlam bi okul vardı.yakındığınız zorlukların kat katını yaşadık 25 yıl evvel her gün istifa dilekçesi yazdım kapanıp açılmayan yol yüzünden tarihi geçtiği için ben bunda boşu boşuna duruyorum diyerek.ama öyle değilmiş inanın ne şehir, ne rahatlık,ne bilinçli veli,evet rahatlık sağlayacak ama şu yıllarınızdan aldığınız zevki hiç bir zaman vermeyecek.çünkü o dediğiniz özlem duyduğunuz yerlerde öğretmenlik değil sadece rehberlik yapacaksınız.öğretmenlik aydınlatabilmektir,yol açabilmektir,düşünmelerini sağlamaktır,farkındalıkları gösterebilmektir.bunları yaparkende yavaş yavaş tükenmek bayrağı bir sonraki dert yanacak(ama vazgeçmeyecek) gençlere bırakmaktadır.bırakın değişim yavaş olsun,çabuk olursa halk uyum sağlayamaz.hepinizi öpüyor başarılar diliyorum.

Sizin gibi değerli öğretmenlerimizin deneyimlerinden faydalanmayı çok isteriz; aramıza hoşgeldiniz Sayın Öğretmenim... 

çok şükür ama yine de o kadar sıkıntım varki hangisinden başlim

yeni okulumda başlayalı 4 ay oldu devraldığım 3.sınıf tam bir enkaz...
bunun yanında hiç beklemediğim bir anda hamile olduğumu öğrendim şuan 4.5 aylık (bu sevindirici tabi) hamile hamile haftada iki kere nöbet tutuyorum üzücü olan bu...
ailemdem 900 kilometre uzaktayım anne hasreti çekiyorum... ((

fırtına ne zaman bitecek gücüm kalmadı artık.....

Hocam ne fırtınası bu ya. Sizin yerinizde olmak isteyen o kadar çok insan var ki bu memlekette! Halimize şükretmemiz gerekmiyor mu? Tabi ki bütün insanların mutlu olmasını isteriz ama, hayat işte yapacak ta birşey yok.

çok şükür ama yine de o kadar sıkıntım varki hangisinden başlim

yeni okulumda başlayalı 4 ay oldu devraldığım 3.sınıf tam bir enkaz...
bunun yanında hiç beklemediğim bir anda hamile olduğumu öğrendim şuan 4.5 aylık (bu sevindirici tabi) hamile hamile haftada iki kere nöbet tutuyorum üzücü olan bu...
ailemdem 900 kilometre uzaktayım anne hasreti çekiyorum... ((

Ne güzel bir haber bu Zuhal Öğretmenim, gözünüz aydın; yeni bir minik üyemiz daha olacak inşallah 

Bu arada, ben de bu sene ağır bir enkaz kaldırma çalışması içerisindeydim. Üstelik ağaç yaşken eğilir sözündeki gibi yaş olanları değil, kurumaya yüz tutmuş fidanlarımla mücadeledeydim    Şükür ki, muvaffak olduk hep birlikte...

Darısı başınıza inşallah 

zuhal hocam bebeginizin olacagına çok mutlu oldum, kim bilir heyecanı ne kadar güzeldir

bazen çocukların yüzlerinde gördüğüm boş ifadeler çok canımı sıkıyor...sanki havanda su dövüyormuşum gibi geliyor...acaba ben mi çocukları çok zorluyorum onlardan çok şeyler bekliyorum...

SİZE KATILIYORUM HOCAM

çok şükür ama yine de o kadar sıkıntım varki hangisinden başlim

yeni okulumda başlayalı 4 ay oldu devraldığım 3.sınıf tam bir enkaz...
bunun yanında hiç beklemediğim bir anda hamile olduğumu öğrendim şuan 4.5 aylık (bu sevindirici tabi) hamile hamile haftada iki kere nöbet tutuyorum üzücü olan bu...
ailemdem 900 kilometre uzaktayım anne hasreti çekiyorum... ((

Sizin bu durumda haftada 2 nöbet tutmanıza ne gerek var öğretmenim..İKY 71. Maddesine göre tutmamalısınız..

Yarın Dr. gideceğim umarım ultrasonda yazanlar doğrudur. Bugün müdürümüz ders dinlemeye geldi. Ben çok sıkıntılandım. 24. Yılımı çalışıyorum, hala çok sıkıntı yapıyorum. Her şey mükemmel olsun gayreti beni yiyip bitiriyor. Şu an çok yorgunum.

ağlayacak o kadar çok şey var var ki. beni her şeyden önce sevgili öğretmenlerimizin bilimden uzak yetişmiş olmaları kahrediyor.bu kafaların yetiştireceği nesiller için,gelecek için çok kaygılıyım.

ağlama duvarı ama,insan ağlamalı mı her zaman

o kadarda kötü değil gidişimiz arkadaşlar